Lech Janerka

Lech Janerka to legendarny muzyk rockowy, autor tekstów, kompozytor i doskonały basista, obecny na Polskiej scenie muzycznej od czterdziestu lat. Pod koniec 2023 roku artysta wrócił z nową, długo wyczekiwaną przez fanów płytą.

O życiu Lecha Janerki wiadomo bardzo niewiele. Należy on bowiem do tego rodzaju artystów, którzy z fanami dzielą się przede wszystkim swoją twórczością zamiast informacjami o prywatnych sprawach swoich lub swojej rodziny.

Karierę zaczął w latach 70. kiedy to razem ze swoją żoną Bożeną, cenioną wiolonczelistką i autorką tekstów, występował na festiwalach piosenki studenckiej. Kolejnym etapem w jego karierze było założenie w 1979 roku zespołu Klaus Mitffoch, uważanego przez wielu recenzentów, za jeden z najważniejszych zespołów w historii polskiej muzyki rockowej. Zwrócili na siebie uwagę w 1984 roku, po wydaniu pierwszego albumu zatytułowanego po prostu “Klaus Mitffoch". Płyta zawierała dwadzieścia energetycznych utworów ze świetnymi tekstami Lecha i Bożeny Janerków, wśród których znalazły się m.in. takie piosenki jak “Jezu, jak się cieszę", “Powinność kurdupelka", “Klus Mitroh", “Strzelby". 

Janerka nagrał z zespołem tylko jedną płytę, a następnie rozpoczął karierę solową. Po jego odejściu w 1984 roku Klaus Mitffoch rozpadł się. Grupa reaktywowała się w 1986 roku, a po dwóch latach wypuściła album pt. “Mordoplan". Zespół istniał jeszcze przez rok, a następnie ostatecznie zakończył swoją działalność. 

Swój debiutancki solowy album Lech Janerka wydał w 1986 roku. Płyta “Historia podwodna" bardzo różniła się muzycznie i tekstowo od tego, co artysta zaprezentował na krążku nagranym z zespołem Klaus Mitffoch. Album okazał się dużym sukcesem i zebrał wiele pozytywnych recenzji zarówno od krytyków, jak i słuchaczy. Prawie wszystkie utwory zawarte na “Historii podwodnej" (m.in. “Niewole", “Ta zabawa nie jest dla dziewczynek", “Jest jak w niebie") znalazły się na krajowych list przebojów. 

Takiego sukcesu nie odniosła jednak zarówno druga płyta artysty pt. “Piosenki" (1989) jak i wydany w roku 1991 krążek “Ur". Lech Janerka nie był jednak rozczarowany tym, że część jego twórczości nie spotkała się z pozytywny odbiorem. Zawsze uważał się za twórcę niezależnego, który nie podąża za głosem i oczekiwaniami innych.

Przed nagraniem kolejnego albumu “Bruhaha" (1994), muzyk wypuścił na rynek swoją pierwszą płytę kompilacyjną “Co lepsze kawałki". Lech Janerka zaprosił do gościnnego udziału na krążku Małgorzatę Ostrowską, która wspierała go w partiach wokalnych.   

W 2002 roku premierę miała szósta w dorobku artysty płyta pt. “Fiu fiu...". Lech Janerka otrzymał za nią dwie nominacje do nagrody Fryderyk: za najlpeszy albym alternatywny oraz dla autora roku. Trzy lata później ukazał się “Plagiat", jedna z najważniejszych płyt w dorobku muzyka, którą promował utwór “Rower". Lech Janerka nagrał ją z pomocą Bartosza Dziedzica - producenta muzycznego, aranżera i kompozytora, który dziś na swoim koncie ma współpracę z takimi artystami jak Dawid Podsiadło, Monika Brodka, Daria Zawiałow czy Artur Rojek.

Po wydaniu “Plagiatów" Janerka nie nagrał żadnej nowej płyty aż do 2023 roku. Po 18 latach powrócił z albumem “Gipsowy Odlew Falsyfikatu", który promowały single: “Zabawawa", “Wanna na Wawelu" i “Dupa jak sofa". 

W czerwcu 1983 wraz z zespołem Klaus Mitffoch zajął drugie miejsce w Ogólnopolskim Turnieju Młodych Talentów. Ich wydana rok później płyta zwyciężyła w ankiecie przeprowadzonej wśród dziennikarzy “Magazynu Muzycznego" na album trzydziestolecia, a wśród czytelników magazynu “Tylko Rock" na najlepszy album lat 80.

Janerka jest również laureatem nagrody Superjedynki w kategorii "płyta alternatywna" oraz Fryderyka w kategorii "piosenka roku" (“Rower"), “płyta alternatywna" i “kompozytor roku" za album “Plagiaty". 

Muzyk został odznaczony Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Muzyk od kilkudziesięciu lat jest szczęśliwym mężem Bożeny z którą poznali się 1975 roku w szkole pomaturalnej. Połączyło ich nie tylko uczucie do siebie, ale i do muzyki. Wspólnie piszą teksty i muzykę oraz koncertują. 

Mają dwoje, dorosłych już dziś dzieci i dwie wnuczki. Starsza poszła w ślady dziadka i gra na gitarze basowej, a młodsza jest uzdolniona plastycznie. 

Lech Janerka z rodziną nigdy nie pojawił się na wielkich galach i nie pozował na tzw. “ściankach". Muzyk unika świata show biznesu i wolny czas najbardziej lubi spędzać w gronie najbliższych.