Moby

Richard Melville Hall czyli Moby urodził się w nowojorskim Harlemie, w 1965 roku. Jednak niebawem wraz z matką przeniósł się do Darien, w stanie Connecticut. Jego pseudonim nie jest przypadkowy, ponieważ Richard jest spokrewniony z amerykańskim pisarzem, Hermanem Melvillem, autorem słynnej powieści "Moby Dick".

W 1978 roku Moby rozpoczął naukę gry na gitarze, a już dwa lata później założył swój pierwszy zespół The Banned. Chłopcy grali muzykę w klimacie new wave / punk rock. Potem była grupa Uxb, następnie DDL, a końcu Vatican Commandos. W 1983 roku ukazała się pierwsza płyta Moby'ego "Hit Squad For God" nagrana z właśnie z Vatican Commandos.

Wtedy też Moby ukończył Darien High School i rozpoczął studia na Attending University of Connecticut, jedenak już rok później przestał być studentem. Rozpoczął pracę jako DJ w klubie Beat w Port Chester, w Nowym Jorku. Równocześnie przez krótki czas śpiewał wraz Flipperem. Pod koniec lat 80. po długich poszukiwaniach, nawiązał w końcu współpracę z niezależną wytwórnią Instinct Records i nagrał dla nich kilka singli i EPek.

Przełomem okazał się rok 1991. Wtedy Moby zmiksował temat z telewizyjnego serialu "Miasteczko Twin Peaks" Davida Lyncha i w ten sposób powstał utwór "Go". Singiel sprzedał się w ponad milionowym nakładzie, wdarł się do pierwszych dziesiątek list przebojów i nagle Moby stał się popularny. Muzyka zasypano propozycjami miksowania wszelkich piosenek nie wyłączając Michaela Jacksona, Pet Shop Boys, Briana Eno, Depeche Mode, Erasure, B-52's i Orbital.

W 1992 roku Moby opuścił wytwórnię Instinct i podpisał kontrakt z Elektra Records i Mute Records. I wyruszył w trasę koncertową po Ameryce z Prodigy i Richie Hawtinem. Wcześniej jeszcze dla Instinct nagrał dwa albumy "Moby" i "Ambient". W 1993 ukazał się singiel "Move", który dostał się na 3 miejsce listy UK Top 40. Natomiast w 1995 ukazał się album "Everything Is Wrong" - pierwszy nagrany dla Mute Records.

Rok później Moby odszedł od dance'owych korzeni w kierunku trash rocka i nagrał płytę "Animal Rights", której brzmienie przypominało Johnny'ego Rottena. Niestety płyta nie została dobrze przyjęta. W 1997 roku artysta przestał koncertować i pracował nad muzyka filmową, wliczając w to "James Bond Theme", który stał się numerem 8 na UK Top 40.

W tym samym roku ukazał się album "I Like to Score", który był zbiorem muzyki Moby'ego, stworzonej dla kina. Jednocześnie muzyk rozpoczął prace nad następną płytą, która została wydana w maju 1999 roku i została zatytułowana "Play". Sprzedała się na świecie w ponad 10 milionach egzemplarzy.

Kolejny krążek Moby'ego "18" ukazał się dopiero po 3 latach, w maju 2002 roku. Na "18" znalazło się 18 utworów, w których nagraniu gościnnie wzięły udział między innymi Sinead O'Connor, MC Lyte oraz Angie Stone. Podobnie jak na "Play", Moby łączy tu różne muzyczne elementy - new wave, gospel, blues, elektro i funk, choć dominuje fascynacja muzyką soul i gospel. On sam gra jak zwykle na wszystkich instrumentach i śpiewa w czterech utworach. Na płycie znalazły się również dwie kompozycje instrumentalne. Album promował singel "We Are All Made Of Stars".

Kolejna płyta Moby'ego - "Hotel" - ukazała się w marcu 2005 roku. Różni się jednak zasadniczo od dwóch poprzednich LP - na płycie nie ma żadnych sampli, a muzyka jest w całości dziełem artysty. Moby zarejestrował album w swoim domowym studiu w Nowym Jorku, praktycznie zupełnie samodzielnie, z niewielką tylko pomocą ze strony wokalistki Laury Brown i perkusisty Scotta Frassetto. "Hotel" spięty jest muzyczną klamrą dwóch elektronicznych instrumentalnych kompozycji - "Hotel Intro" i "Homeward Angel". Pomiędzy nimi znajduje się dwanaście piosenek, utrzymanych w charakterystycznym dla Moby'ego stylu.

W 2007 roku artysta dołączył do twórców ścieżki dźwiękowej gry "BioShock", współpracując przy trzech utworach "The BioShock EP" z Dj-em Oscarem the Punk.

2009 rok to premiera krążka "Wait For Me". Płyta jest produkcją całkowicie samodzielną: Moby nagrał ją w domowym studio, oprawę graficzną narysował markerem na zwykłym papierze, do nagrania partii wokalnych zaprosił znajomych, a inna przyjaciółka artysty - fotografka Jessica Dimmock - jest autorką zdjęć prasowych. Ponadto znajomy Moby'ego Ken Thomas (Sigur Ros, Throbbing Gristle, M83) pomógł artyście zmiksować nagranie. Moby i Thomas zmiksowali materiał wykorzystując wyłącznie analogowy sprzęt w prawdziwym stereo. Podobnie miksowano nagrania w późnych latach 60. zeszłego stulecia.

Na kolejną płytę fani artyści musieli czekać nieco krócej niż poprzednim razem. Album "Destroyer" ukazał się w maju 2011 roku. Jeszcze przed oficjalną premierą, z różnych stron dochodziły głosu, iż tym razem Moby stylistyką powrócił do albumu"Play", który przyniósł mu światową sławę i popularność.

"-Tytuł tego albumu wziął się z długotrwałych podróży - kiedy jesteś w trasie, nie masz ze sobą rzeczy, którymi oswajasz przestrzeń, które tworzą twój dom. Nie ma też przy tobie rodziny, przyjaciół, ludzie mówią w innym języku, jest inna kultura, inne ubrania... Będąc w rozjazdach, poruszasz się po obcych, anonimowych przestrzeniach. Masz wtedy wrażenie, że wszystko, co było ci bliskie, zostało zniszczone" - powiedział Amerykanin w rozmowie z INTERIA.PL.

To refleksyjna, hipnotyczna płyta, której inspiracją były dłużące się trasy koncertowe. Na singla wybrano utwór "The Day".

W 2013 roku Moby wydał 7-calową płytę gramofonową "The Lonely Night". Na albumie pojawił się były wokalista Screaming Trees - Mark Lanegan.

W lipcu 2013 r. muzyk zapowiedział swoje jedenaste wydawnictwo studyjne - płytę "Innocents" (premiera 1 października 2013). Produkcją albumu zajął się zdobywca Grammy Mark 'Spike' Stent (Madonna, Lady Gaga, U2, Beyoncé, Björk, Depeche Mode). Na pierwszy singiel wybrano utwór "A Case for Shame".