O.N.A.

Zespół, w którym po długiej nieobecności wrócili na listy przebojów byli członkowie Kombi - Grzegorz Skawiński i Waldemar Tkaczyk, i w którym zajaśniała gwiazda Agnieszki Chylińskiej.

Powstał pod koniec 1994 roku w Sopocie, jako mutacja grupy Skawalker, w której gitarzysta i wokalista Skawiński (ur. 6 VII 1954), basista Tkaczyk (ur. 14 IV 1954) oraz perkusista Zbigniew Kraszewski (10 VII 1959; grał przez chwilę w Kombi, ale znany był głównie z TSA), bez większego powodzenia próbowali przekonać do siebie publiczność zorientowaną bardziej rockowo niż ta, która interesowała się Kombi.

Jedną z przyczyn braku sukcesu Skawalkera były niedostatki głosowe Skawińskiego, co zrodziło pomysł zaangażowania właśnie Chylińskiej (ur. 23 V 1976) - wcześniej śpiewającej w amatorskim Second Face (instrumentaliści zwrócili uwagę na wokalistkę podczas wspólnego koncertu Skawalker i Second Face w Stargardzie Gdańskim). Chylińska przyszła do zespołu, gdy już był gotowy niemal cały repertuar trzeciej studyjnej płyty Skawalkera, która stała się pierwszą płytą O.N.A.

Pełna temperamentu, wręcz drapieżna wokalistka, odcisnęła jednak na albumie zatytułowanym "Modlishka" silne piętno, również jako autorka tekstów "Drzwi" i utworu tytułowego (pozostałe napisali Skawiński i Tkaczyk). Niemniej wkład w sukces płyty innych członków grupy, potwierdzających swą warsztatową klasę, też był znaczący - zwłaszcza Skawińskiego (głównego wokalisty tylko w "Mgnieniu") zarówno jako błyskotliwego gitarzysty, jak i sprawnego kompozytora. Szczególne osiągnięcie stanowiły przebojowe "Znalazłam", niemal hardrockowa "Modlishka" i bluesowe "Drzwi". Największą popularność z "Modlishki" zdobyły "Koła czasu", a przede wszystkim "Drzwi" - ten drugi utwór wydany również na singlu, i to w aż czterech wersjach (podstawowej, instrumentalnej, anglojęzycznej jako "Love Is" i nawet hiszpańskojęzycznej pt. "Vete mejor es asi").

Album ukazał się w maju 1995 r. Miesiąc później, na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, zespół dał pierwszy koncert (w bloku "Przeboje i Premiery"). Potem - wraz z rosnącą sławą "Modlishki" - muzycy wychodzili na scenę coraz częściej. W roku 1995 wzięli udział w Sopot Rock Festival, we wrześniu pojechali w pierwszą trasę (wiodącą m.in. przez Szczecin, Dębicę i Andrychów, a zakończoną w październiku w warszawskim klubie "Dekadent"), w listopadzie zadebiutowali na "Odjazdach" w katowickim Spodku (u boku H-Blockx i Therapy?). W maju odebrali Złotą płytę za "Modlishkę", podczas finału imprezy "Marlboro Rock-In" w Katowicach (wcześniej będąc gwiazdą finałów regionalnych).

We wrześniu '96 O.N.A. wydała album "Bzzzzz", różniący się od "Modlishki" ze względu na "mocne", czasami erotycznie dosadne, słowa autorstwa już samej Chylińskiej, a także ostrzejszą, unikającą odwołań do stylistyki lat 70. muzykę. Na "Bzzzzz" już w roli pełnoprawnego członka grupy wystąpił Wojtek Horny (ur. 25 XI 1974; rkbds), na poprzedniej płycie grający w roli gościa. Drugi album O.N.A. spotkał się z dobrym przyjęciem, co symbolizowały Fryderyki '96 dla samego zespołu i "Bzzzzz" w kategorii "album roku - rock".

Podczas ceremonii wręczania tych nagród Chylińska, mająca poważne kłopoty w szkole, wypowiedziała długo i szeroko komentowane słowa: "Nauczyciele fuck off. Nienawidzę was!". Promocyjne tourneue "Bzzzzz" (z której to płyty pochodziły przeboje "Kiedy powiem sobie dość" i "Nie chcę dawać tego, co najlepsze") odbyło się na wiosnę '97.

Dwie nagrody Fryderyk - w kategoriach "grupa" i "album - rock" - zespół dostał także za rok 1998, w którym wydał album "T.R.I.P.".

W tym czasie grupa Chylińskiej i Skawińskiego stała się jednym z nielicznych bardzo popularnych polskich wykonawców proponujących prawdziwego rocka, choć z "T.R.I.P." pochodził tak naprawdę tylko jeden przebój - "To naprawdę już koniec". '"T.R.I.P." bowiem okazał się najcięższą, najbardziej mroczną płytą w dyskografii O.N.A., zaś Chylińska dotąd jeszcze nie śpiewała tak agresywnie. Swoistą kontynuację "T.R.I.P," stanowił maxi-singel "re-T.R.I.P." (wydany już w maju 99), zawierający nowe, dokonane w duchu techno, miksy piosenek z trzeciego albumu O.N.A, autorstwa m.in. Jarogniewa Milewskiego, Adama Toczko, Tomasza Bonarowskiego i grupy Laibach.

Rok 1999 był zresztą dla O.N.A. wyjątkowy, jako że zespół obchodził wtedy jubileusz pięciolecia istnienia, którego kulminację stanowił występ na festiwalu w Opolu. W tym roku odbył też dwie regularne trasy koncertowe (w maju oraz lipcu i sierpniu), aż wreszcie wydał czwarty album z premierowym materiałem, "Pieprz", który w niemal równej proporcji wypełniły piosenki pełne ognia, z pogranicza hard rocka i hard core'a (np. "Duży kac", "Pieprz") oraz tematy bardziej melodyjne, mające znamiona przebojów ("Ciągle Ty", "Moja odpowiedź", "Na razie"). Teksty tym razem koncentrowały się na sprawach męsko-damskich.

W 2000 roku ukazała się płyta z muzyką do filmu "Ostatni misja" Wojciecha Wójcika. Autorem muzyki był Skawiński, a pozostałych członków O.N.A. można usłyszeć w utworze "Moja odpowiedź".

W maju 2001 roku, po prawie dwumiesięcznej pracy w studiu S4 w Warszawie, zakończono rejestrację kolejnego albumu, zatytułowanego "Mrok". Podobnie jak na wszystkich poprzednich tak i na tej płycie znalazło się dziewięć utworów. Sspójny stylistycznie i bardzo ciężki materiał wielu dziennikarzy okrzyknęło największym dziełem w historii polskiej muzyki rockowej. Premiera płyty miała miejsce w październiku. Dwa pierwsze single - "Niekochana" i "Wszystko to co ja", do których teledyski wyreżyserowała Joanna Rechnio - potwierdziły klasę zespołu i zapewniły mu kolejną złotą płytę oraz Fryderyka ?01 za najlepszy teledysk ("Niekochana").

Styczeń 2002 okazał się bardzo szczęśliwym miesiącem dla Agnieszki. Tygodnik Polityka uhonorował ją bowiem prestiżową nagrodą "Paszport Polityki", przyznawaną wyróżniającym się osobowościom polskiej kultury. Jak napisano w uzasadnieniu, za "intrygujący, drapieżny głos, który jest najlepszym instrumentem zespołu O.N.A. , za teksty piosenek i niebywałą energię na scenie".

W lutym na rynku pojawił się singel "Wszystko to co ja". Znalazły się na nim, po raz pierwszy publikowane w angielskiej wersji językowej utwory: "Pass Away - Wszystko to co ja", "Tired - Zmęczona", "Alone Now - Niekochana", "Big Hangover - Wielki kac", "Always You - Ciągle ty" i "Then No - Nie To Nie". Kilka tygodni później ukazał się na nośnikach DVD i VHS długo oczekiwany materiał "Wszystko to co my... (1995-2002), zawierający wszystkie zrealizowane do tej pory teledyski, reportaże z ich planu i nigdy dotąd nie publikowane materiały filmowe.

W listopadzie 2002 roku muzycy O.N.A. odbyli kolejną dużą trasę po całej Polsce. Podczas koncertu w Warszawie odebrali Złotą Płytę za "Mrok". Jak się później okazało, była to ostatnia trasa w historii zespołu. Dwa miesiące później, w styczniu 2003 roku w mediach obwieszczono, że zespół z powodu różnic artystycznych postanowił zakończyć działalność. Ostatni pożegnalny koncert, odbył się 16.03.2003 roku w warszawskiej "Stodole". W marcu 2003 roku ukazał się ostatni, pożegnalny album formacji "To naprawdę już koniec 1995-2003" z największymi przebojami grupy.

Agnieszka Chylińska pod szyldem Chylińska rozpoczęła działalność na własną rękę (z pomocą Kraszewskiego i Hornego), a Skawiński z Tkaczykiem reaktywowali Kombi (jako Kombi II).

(źródło: "Encyklopedia polskiego rocka", wydawnictwo In Rock).