Shannon Hoon: Wzlot i upadek wokalisty Blind Melon

"Shannon miał w sobie magnetyzm. Nie dało się oderwać od niego wzroku" - mówiła już po jego śmierci Gia DeSantis, która pracowała z zespołem Blind Melon z ramienia Capitol Records, a wcześniej była prezenterką w popularnej radiowej stacji KROQ-FM z Los Angeles, która w latach 90. szeroko otworzyła swoje podwoje dla zdobywających popularność rockowych grup m.in. spod znaku grunge.

Grupa Blind Melon powstała właśnie w Los Angeles w 1990 r. Składająca się z raptem czterech nagrań debiutancka EP-ka już rok później zwróciła uwagę Tima Divine'a, szefa działu A&R w wytwórni Capitol, który zajmuje się wyszukiwaniem nowych talentów.

Dzięki znajomości z młodzieńczych lat z Axlem Rose'em wokalista Shannon Hoon (obaj przyszli na świat w miejscowości Lafayette w stanie Indiana) pojawił się na bestsellerowych płytach "Use Your Illusion I & II" grupy Guns N' Roses (utwory "Don't Cry" i "The Garden"). Jeszcze przed premierą imiennego debiutu Blind Melon zaliczył trasę przed Soundgarden.

Katapultą do sławy był mocno promowany przez MTV teledysk do singla "No Rain", w którym występuje przebrana za pszczółkę dziewczynka (w tej roli Heather DeLoach). Na taki pomysł wpadł reżyser klipu Samuel Bayer (to on nakręcił pamiętny wideoklip "Smells Like Teen Spirit" Nirvany), który postanowił nawiązać do okładki płyty, na której widniało zdjęcie ubranej w strój pszczółki młodszej siostry Glena Grahama, perkusisty Blind Melon.

Sprawdź tekst "No Rain" w serwisie Tekściory.pl!

Zespół załapał się też na falę rosnącej popularności nurtu grunge (produkcją płyty "Blind Melon" zajął się Rick Parashar, mający na koncie m.in. przełomowy debiut "Ten" Pearl Jam), choć muzycznie bliżej mu było do ostrzejszego rocka podlanego folkowo-południowymi brzmieniami, bardziej w stylu lat 60. i 70. Ostatecznie "Blind Melon" w samych Stanach Zjednoczonych pokrył się czterokrotną platyną (ponad 2 mln egzemplarzy), docierając ostatecznie do 3. miejsca na liście przebojów. Grupa zagrała na festiwalu Woodstock 1994, koncertując też u boku m.in. The Rolling Stones, Neila Younga, Lenny'ego Kravitza i zaprzyjaźnionych Guns N' Roses.

Szybko okazało się, że z sukcesem przyszły kłopoty. Shannon Hoon coraz mocniej pogrążał się w używkach i alkoholu. Na odwyk dwukrotnie kierował go m.in. Chris Jones, menedżer Blind Melon. Próbę wyjścia ze szponów nałogu podjął w połowie 1995 r., gdy jego dziewczyna spodziewała się dziecka. W lipcu urodziła się ich córka Nico Blue.

Miesiąc później wraz ze swoim zespołem ruszył w trasę promującą właśnie wydaną drugą płytę "Soup" (produkcji podjął się Andy Wallace, który miał już na koncie pracę z m.in. Slayerem, Nirvaną, Sepulturą, Jeffem Buckleyem i Faith No More). To wydawnictwo miało umocnić status uzyskany za sprawą świetnie przyjętego debiutu "Blind Melon" (1992).

Na koncerty Shannon zabrał ze sobą terapeutę, który jednak został szybko przez niego zwolniony, a wokalista wrócił do nałogów. 21 października 1995 r. został znaleziony martwy przez inżyniera dźwięku w busie zespołu w Nowym Orleanie. Lyle Eaves miał obudzić Hoona na próbę przed koncertem w tym mieście. Przyczyną śmierci muzyka było atak serca spowodowany przedawkowaniem nielegalnej substancji. Rockman miał zaledwie 28 lat.

Planowana na 1,5 roku trasa Blind Melon po śmierci Hoona została oczywiście przerwana. "To dla nas kompletny, druzgocący szok" - nie mógł uwierzyć Chris Jones, menedżer Blind Melon. "Znałem tego gościa i wiem, że nie chciał umrzeć" - mówił reżyser i fotograf Danny Clinch.

Wiosną 2015 roku Danny Clinch zebrał w jednym z serwisów crowdfundingowych ponad 100 tysięcy dolarów na film dokumentalny o Shannonie Hoonie. Przez ostatnie pięć lat swojego życia wokalista nakręcił ponad 200 godzin materiału, który jego przyjaciele postanowili pokazać, by przypomnieć jego postać i twórczość. "Filmował się cały czas, w chwilach triumfu i rozpaczy" - mówili.

"Niesamowicie osobisty" dokument "All I Can Say" przygotowywany przez Danny'ego Clincha miał premierę na Tribecca Film Festival w kwietniu 2019 r., a niecały rok później trafił na platformy streamingowe (został też wydany na DVD i Blu-ray). W napisach końcowych Hoon wymieniony jest jako "współreżyser" obrazu.

Reżyser i fotograf ma na koncie współpracę z m.in. Bruce'em Springsteenem, Johnem Mayerem, Willie Nelsonem, Tomem Waitsem, Johnem Legendem i Dave Matthews Band. Nakręcił też filmy "Immagine in Cornice" z Pearl Jam i "Skin & Bones" z Foo Fighters.

Z kolei w 2008 r. pojawiła się napisana przez Grega Prato biografia zmarłego wokalisty "A Devil on One Shoulder and an Angel on the Other: The Story of Shannon Hoon and Blind Melon", czyli "Z diabłem na jednym ramieniu i aniołem na drugim: Historia Shannona Hoona i Blind Melon". Prato w 2021 r. wypuścił drugą książkę o Hoonie, zatytułowaną po prostu "Shannon", która zawiera nowe wywiady z ludźmi, którzy znali wokalistę lub cenili jego twórczość, w tym z oboma gitarzystami Blind Melon: Christopherem Thornem i Rogersem Stevensem.

Po przedwczesnej śmierci swojego frontmana pozostali muzycy Blind Melon początkowo chcieli kontynuować działalność pod starym szyldem, ale nie udało im się znaleźć odpowiedniego wokalisty. Jeszcze w 1996 r. wydali płytę "Nico" (tytuł wzięty od imienia córki zmarłego wokalisty) zawierającą odrzuty i demówki z sesji do "Soup", a także covery Johna Lennona i Steppenwolf. Zamykający album utwór "Letters from a Porcupine" został nagrany przez Hoona na automatycznej sekretarce gitarzysty Christophera Thorna. Zyski ze sprzedaży tego wydawnictwa przekazano na program pomagający uzależnionym muzykom.

W połowie 2006 roku zespół oficjalnie powrócił z Travisem Warrenem za mikrofonem, a niespełna dwa lata później ukazała się nowa płyta "For My Friends", jednak w trakcie trasy promującej nowy wokalista opuścił Blind Melon. Zastąpił go Chris Shinn z Unified Theory, czyli grupy, którą w 1998 r. powołali muzycy Blind Melon: gitarzysta Christopher Thorn i basista Brad Smith razem z Shinnem i Dave'em Krusenem, byłym perkusistą Pearl Jam. Jesienią 2010 r. Warren ponownie pojawił się w składzie grupy. W 2015 r. na jednym z koncertów gościnnie pojawiła się Nico Blue, która zaśpiewała z zespołem utwór "Change".

Od 2019 r. zespół wypuścił kilka premierowych utworów (pierwszym po 11 latach przerwy był "Way Down and Far Below"), ale póki co nie ma zapowiedzi czwartej płyty Blind Melon. W lutym tego roku grupa po sześciu latach wróciła na scenę.

Choć działalność formacji jest mocno ograniczona, na platformie Spotify zbiera miesięcznie ponad 3,8 mln odbiorców.