Stevie Wonder

Stevie Wonder (naprawdę nazywa się Steveland Hardaway Judkins) urodził się 13 maja 1950 roku, w Saginaw w stanie Michigan. Jeden z najpopularniejszych amerykańskich artystów. Niewidomy od urodzenia wokalista, autor piosenek, multiinstrumentalista. W swojej twórczości miesza soul, funk i pop z rockiem, jazzem, reggae, R&B i muzyką afrykańską.

Kiedy miał cztery lata, jego rodzina przeprowadziła się do Detroit - tam Stevie zaczął śpiewać w chórze kościelnym. Nauczył się grać na pianinie, perkusji i harmonijce ustnej. Jego pierwszym idolem, do którego zresztą bywał na początku kariery porównywany, był Ray Charles (słynna płyta "The Tribute to Uncle Ray", z 1962 roku). Jako 11-latek został zauważony przez ówczesnego szefa legendarnej wytwórni Motown, Berry'ego Gordy'ego, i podpisał kontrakt nagraniowy.

W roku 1962 ukazała się pierwsza płyta Stevie'ego ? "The Jazz Soul of Little Stevie". Pod pseudonimem Little Stevie ukazały się także kolejne krążki: wspomniany "The Tribute to Uncle Ray" i "The 12 Year Old Genius" z lat 1962 i 1963. Młody wokalista śpiewał wówczas piosenki inspirowane muzyką gospel oraz rhythm&bluesem. Jako nastolatek kilka lat nie nagrywał nie nagrywał, ale brał lekcje gry na fortepianie.

Wokalista na scenę powrócił z albumem "Uptight (Everything's Alright)" w 1966 roku, występując odtąd jako Stevie Wonder. Trzy lata później nagrał piosenkę "My Cherie Amour", która do dziś jest jednym z najczęściej prezentowanych przez rozgłośnie radiowe utworów tego artysty. W międzyczasie zagrał jako perkusista z The Jimi Hendrix Experience podczas sesji dla BBC.

Nagrywając płyty i koncertując, Stevie grał na harmonijce ustnej, perkusji, fortepianie, organach, a także śpiewał. W 1972 roku ukazała się płyta "Music of My Mind", która przyniosła przebój "Superwoman (Where Were You When I Needed You)". Jeszcze w tym samym roku Stevie Wonder koncertował razem z The Rolling Stones. Kolejny album wydany został jeszcze 1972 roku. Płyta "Talking Book" jest do dziś uważana za jeden z najważniejszych i najmocniejszych albumów R&B - nie brakuje tam przestrzeni, futurystycznych eksperymentów z elektroniką, do tego po mistrzowsku wyprodukowany. Na płycie znalazły się takie przeboje jak "Superstition" i jazzująca ballada "You Are the Sunshine of My Life". Dzięki tym dwóm utworom wokalista otrzymał 3 nagrody Grammy. Następne Grammy muzyk otrzymał wraz z kolejną płytą - "Innervisions" (1974).

Kolejne albumy nagrane przez Stevie'ego Wondera przyniosły następne wielkie przeboje i następne nagrody Grammy: płyta "Fulfillingness' First Finale" i piosenka "Living for the City" (1974) - 3 nagrody Grammy; 1976 - nagroda dla Producenta Roku oraz dla Najlepszego Wokalisty R&B za piosenkę "I Wish"; 2 nagrody za album "Songs in the Key of Life" (1976) - jeden z najważniejszych LP w dorobku artystycznym Stevie'ego Wondera; 1978 - 2 statuetki Grammy za płytę "Looking Back"; 1979 - dwie statuetki za LP "Journey Through the Secret Life of Plants".

Na początku lat 80. pojawiły się zarzuty, że artysta odszedł za bardzo od R&B w kierunku popu, jednak singiel "Master Blaster (Jammin')" przywrócił Stevie'ego na szczyt zestawień R&B. W roku 1982 wokalista nagrał, w duecie z Paulem McCartneyem, piosenkę "Ebony and Ivory", a następnie wydał kompilację swoich największych przebojów - "Original Musiquarium I" (1982). Zanim pojawił się kolejny studyjny album wokalisty, muzyk stworzył ścieżkę dźwiękową do filmu "The Woman in Red", na której znalazł się największy z przebojów Stevie'ego Wondera - "I Just Called to Say I Love You", za który wokalista otrzymał Oscara.

Longplay "In Square Circle" ukazał się w końcu w 1985 roku i przyniósł kolejny przebój - piosenkę "Part Time Lover" oraz kilka innych bardzo popularnych utworów. Niebawem Wonder wziął udział w nagraniu "We Are the World" wraz z USA for Africa oraz "That's What Friends Are For" z Dionne Warwick, Eltonem Johnem i Gladys Knight. W 1987 roku ukazał się album "Characters", jednak nie odniósł tak spektakularnego sukcesu, jak poprzednie produkcje Stevie'ego Wondera.

W latach 90. artysta wydał jedynie trzy albumy - "Jungle Fever" (1991), "Conversation Peace" (1995) i "Natural Wonder (Live)" (1995). Długo oczekiwany, nowy album Stevie'ego Wondera, "A Time To Love", ukazał się w październiku 2005 roku. Artyście w nagraniach towarzyszyli między innymi Paul McCartney, Prince i grupa En Vogue. Płytę promuje singiel z piosenką "So What The Fuss", do której wideoklip został przygotowany także w wersji dla osób niewidomych i słabowidzących.

Stevie Wonder wydał ponad 30 solowych albumów. Śpiewał w duetach między innymi z Michaelem Jacksonem, Dionne Warwick, Paulem McCartneyem, Babyface'em. Zdobył Oscara za piosenkę "I?ve Just Called To Say I Love You". Artystę 19-krotnie wyróżniono nagrodą Grammy, w tym za Album Roku, dla Najlepszego Wokalisty Roku, za Najlepszą Piosenkę i dla Najlepszego Producenta. W 1989 roku został wprowadzony do Rock And Roll Hall of Fame.

W październiku 2005 roku, po ponad 10-letniej przerwie, ukazał się 29. album w dorobku wokalisty, zatytułowany "A Time To Love". W nagraniach Wondera wspomagali: Paul McCartney, Prince, grupa En Vogue, India.Arie, Kim Burrell i Narada Michael Wladen, a w piosence "How Will I Know" śpiewa jego córka Aisha. Płytę promował singel "What The Fuss".