The Rolling Stones nie planowali tego. Nazwa padła spontanicznie!

"The Rolling Stones" to jedna z tych nazw, które na stałe zapisały się w historii muzyki. Choć siła zespołu tkwiła w brzmieniu, charyzmie scenicznej i buncie, to właśnie ich nazwa - prosta, a jednocześnie mocna - stała się ikoną popkultury. Co ciekawe, nie była wynikiem długich narad. Wręcz przeciwnie - narodziła się spontanicznie, niemal przypadkiem.

Jest rok 1962. Brian Jones, jeden z założycieli grupy, odbiera telefon z redakcji magazynu "Jazz News", który chce zapowiedzieć ich pierwszy występ. Pada pytanie: "Jak nazywa się wasz zespół?". Jones rozgląda się nerwowo po pokoju i widzi leżącą w pobliżu płytę Muddy’ego Watersa. Utwór „Rollin’ Stone” nie tylko podpowiada mu nazwę, ale doskonale oddaje ducha muzyki, jaką zamierzali grać. "Rolling Stone" - odpowiada bez wahania.

To był początek czegoś większego. Choć Jones działał spontanicznie i samodzielnie, jego wybór pozostał z zespołem na dobre. Już 12 lipca 1962 roku muzycy zadebiutowali w londyńskim Marquee Club pod nową nazwą - The Rolling Stones. Historia właśnie się zaczęła.

Wybór tej konkretnej inspiracji nie był przypadkowy. Brian Jones, Mick Jagger i Keith Richards byli zafascynowani amerykańskim bluesem, który w Wielkiej Brytanii lat 60. pozostawał w cieniu innych gatunków. Dla młodych muzyków był jednak surowy, autentyczny i prawdziwy - dokładnie taki, jaki miał być ich zespół.

Muddy Waters, autor „Rollin’ Stone”, był jednym z ojców nowoczesnego bluesa. W jego twórczości nie chodziło o formę, ale o ekspresję. Rolling Stonesi wzięli z tego tyle, ile się dało - i przekształcili w zupełnie nową jakość, która z czasem zdominowała światowe sceny.

Choć nazwa była przypadkowa, bardzo szybko okazało się, że trafia w punkt. W dosłownym tłumaczeniu „rolling stone” oznacza „toczący się kamień”. To fraza zaczerpnięta z angielskiego przysłowia: "A rolling stone gathers no moss", czyli „toczący się kamień nie porasta mchem”. Można to rozumieć jako wezwanie do ruchu, zmienności, niezatrzymywania się - dokładnie tego, czym była i nadal jest filozofia zespołu.

Stonesi nigdy nie osiedli w jednym gatunku, nie dali się zaszufladkować. Zmieniali się, eksplorowali, balansowali między brudem bluesa a stadionowym rockiem. Ich nazwa idealnie oddała to, co od początku mieli w sobie - potrzebę bycia w ciągłym ruchu.

Nazwa zespołu szybko stała się czymś więcej niż tylko podpisem pod koncertem. Stała się marką, legendą i inspiracją. Magazyn „Rolling Stone”, powstały w 1967 roku, nieprzypadkowo sięgnął po tę nazwę - z jednej strony jako odniesienie do zespołu, z drugiej jako ukłon w stronę Boba Dylana i jego utworu „Like a Rolling Stone”.

Co ciekawe, popularność The Rolling Stones przyczyniła się również do ponownego zainteresowania twórczością Muddy’ego Watersa. Ten prosty łańcuch inspiracji zatoczył krąg - od bluesowego mistrza do rockowej legendy i z powrotem.