Recenzja Pain of Salvation "In the Passing Light of Day": Bez napinki

Decydującym momentem dla powstania materiału, jaki trafił na "In the Passing Light of Day" była choroba o uroczej nazwie martwicze zapalenie powięzi (ostre zakażenie podskórne), na którą zapadł Daniel Gildenlöw. Jak opowiadał w wywiadach wokalista, choroba przysporzyła mu tak wiele cierpienia, iż myślał już w pewnym momencie, że to już naprawdę koniec. Przesada? Niekoniecznie, bowiem dokładnie ta sama choroba dorwała ze skutkiem śmiertelnym gitarzystę Slayera, Jeffa Hannemana. No a wiadomo, gdy leżysz wiele godzin w szpitalnym łóżku, naszprycowany lekami, to różne myśli przychodzą do głowy. Bynajmniej nie te najweselsze.

Dlatego też najnowsza płyta Pain of Salvation utrzymana jest w ponurym nastroju, a tematy związane z przemijaniem i bólem i przewijają się w każdym utworze. Starzy fani powinni się ucieszyć, bo zespół, by podbudować mroczny klimat, swoim brzmieniem sięgnął tym razem daleko w przeszłość. Przypomnijmy, że grupa całkiem niedawno romansowała jeszcze z popem, rapem a nawet... disco! Obecnie nie następuje jednak żaden bezmyślny powrót do korzeni. Szwedzi trzymają rękę na pulsie i sprytnie wplatają w swoje kompozycje modne rockowe trendy.

Ci, którym metal progresywny kojarzy się z pompatycznością, kiczem i zbyt długimi kawałkami, w przypadku tej płyty mogą się lekko zdziwić, bowiem znajdziemy tutaj tylko dwa tasiemce. Do tego niemęczące i pozbawione wszystkich przywar progresji. Już otwierający album "On a Tuesday" pokazuje, że zespół ma nam w 2017 roku wiele do zaoferowania. Zaczyna się od rwanego, nerwowego riffu, który następnie ustępuje miejsca dla rzadkich uderzeń perkusji, pianina i genialnego motywu klawiszy pod sam koniec. Jest w tym moc, głębia i prawdziwe emocje.

Oparty na podobnych kontrastach jest "Full Throttle Tribe", gdzie w samym środku dzikiej kanonady gitar mamy dłuższą ambientową wstawkę z mówionym, pełnym napięcia, wokalem Daniela. Sporo dzieje się także w utworze tytułowym, który z mrocznej ballady przeistacza się w podniosły hymn. Zmiana ta następuje bardzo naturalnie, bez żadnych zgrzytów i poczucia żenady. Singlowy "Meaningless" to zdecydowanie najbardziej przystępna propozycja na "In the Passing Light of Day" z melodyjnym, radiowym refrenem i niemal nu-metalowymi zagrywkami. Zastrzelcie mnie, ale brzmi to kapitalnie!

A jeśli nie to, to może przekona was rozkręcający się powoli "Angels of Broken Things", który po kilku minutach spokojnego trwania wybucha z całą metalową furią? Zwolennicy powolnych, pogrzebowych klimatów także znajdą coś dla siebie w postaci opartego na pianie i smyczkach "Silent Gold".

Pain of Salvation na swoim najnowszym wydawnictwie umiejętnie łączy klimat, nieprzeciętną technikę, bogate instrumentarium i chwytliwość w jedną metal-progową materię. Bez napinki, z wyczuciem i szacunkiem dla słuchaczy. Rzecz, która jeszcze długo będzie gościć w moim odtwarzaczu, i mam nadzieję, że w waszym także.

Pain Of Salvation "In the Passing Light of Day", Sony Music Entertainment

8/10