Pogrzeb Jane Birkin. Kto przybył, by pożegnać gwiazdę francuskiej piosenki?
Oprac.: Michał Boroń
W Paryżu odbyło się ostatnie pożegnanie Jane Birkin, brytyjsko-francuskiej piosenkarki, aktorki i modelki. Gwiazda wielkiego i budzącego kontrowersje przeboju "Je t'aime... moi non plus" nagranego z Sergem Gainsbourgiem zmarła 16 lipca w wieku 76 lat.
Jane Birkin została znaleziona martwa w swoim domu w Paryżu (od lat miała francuskie obywatelstwo) przez opiekuna. Informację jako pierwsi podali: gazeta "Le Parisien" oraz francuska telewizja BFM.
Nie podano oficjalnej przyczyny śmierci artystki. Wiadomo jednak, że w 2021 roku jej stan zdrowia uległ pogorszeniu. Gwiazda przeszła w tamtym czasie udar, chorowała też na białaczkę. Niedługo po nim musiała odwołać swoją wizytę na American Film Festival w Deauville, podczas którego promować miała dokument "Jane by Charlotte", wyreżyserowany przez jej córkę, Charlotte Gainsbourg. Jednym z ostatnich publicznych występów była premiera wspomnianego filmu w lipcu 2021 r.
Na pogrzebie pojawili się m.in. żyjące córki Jane Birkin - Charlotte Gainsbourg i Lou Doillon, jej wnuki Alice i Ben Attal, pierwsza dama Francji Brigitte Macron (żona prezydenta Emmanuela Macrona), minister kultury Rima Abdul Malak oraz gwiazdy kina - Catherine Deneuve, Vanessa Paradis, Charlotte Rampling, Emmanuelle Beart, Jose Garcia, Sandrine Kiberlain i Jean-Hugues Anglade.
Pogrzeb Jane Birkin
24 lipca 2023 r. w Paryżu odbyło się ostatnie pożegnanie Jane Birkin. Brytyjsko-francuska piosenkarka, aktorka i modelka zmarła 16 lipca w wieku 76 lat.
W kościele oraz podczas wyprowadzania trumny rozbrzmiewały kultowe dla generacji Birkin utwory, m.in. "Uciekaj przed szczęściem, by nie uciekło", piosenka napisana przez Serge'a Gainsbourga, z albumu "Baby Alone in Babylone" z 1983 roku oraz "La Javanaise".
Charlotte Gainsbourg złożyła poruszający hołd matce, cytując słowa jej piosenki. "Już widzę pustkę, którą po sobie zostawia, to moja mama, to nasza mama" - dodała.
"Dziękuję, że nie byłaś zwyczajna" - mówiła druga córka aktorki Lou Doillon, opowiadając anegdoty o matce. "Mamo, dziękuję ci za te wszystkie przygody, dziękuję, że nie byłaś zwyczajna, rozsądna, posłuszna" - stwierdziła Doillon.
"Jej dziedzictwem są piosenki i filmy, które z nami zostaną" - powiedział po śmierci gwiazdy Emmanuel Macron.
Kim była Jane Birkin?
Urodzona 14 grudnia 1946 r. w Londynie Jane Birkin była aktorką, piosenkarką i modelką, która od lat 60. mieszkała i tworzyła we Francji. Zagrała m.in. w "Powiększeniu" Michelangelo Antonioniego, "Gdyby Don Juan był kobietą" Rogera Vadima, "Basenie" Jacquesa Deraya, "Śmierci na Nilu" Johna Guillermina i "Zło czai się wszędzie" Guya Hamiltona.
W 1968 r. poznała francuskiego piosenkarza i kompozytora Serge'a Gainsbourga, z którym niebawem stworzyli związek. Rok później artyści zaśpiewali piosenkę "Je t'aime... moi non plus", od której rozpoczęła się międzynarodowa kariera Birkin.
Wieść o utworze przedostała się daleko poza granice Francji, zahaczając nawet o Watykan, skąd napłynęła informacja o ekskomunikowaniu dystrybutora singla Gainsbourga i Birkin we Włoszech. Francuz kościelne potępienie skwitował słowami, że "papież jest jego najlepszym PR-owcem".
W 1971 r. na świat przyszła ich córka Charlotte Gainsbourg, obecnie piosenkarka i aktorka mająca na swoim koncie role m.in. w filmach Larsa von Triera, Gaspara Noego, Alejandro Gonzaleza Inarritu oraz Franca Zeffirelliego. Młodszą córką Jane, owocem jej związku z francuskim reżyserem Jacquesem Doillonem jest aktorka i modelka Lou Doillon (ur. 1982 r.).
W 2013 r. Birkin straciła swoją najstarszą córkę, fotografkę Kate Barry (ur. 1967 r.), której ojcem był angielski kompozytor John Barry. Kobieta zmarła na skutek obrażeń, które odniosła po wypadnięciu z okna swojego apartamentu w Paryżu.
Twórczość artystki charakteryzowała pełne emocji i poczucia humoru nagrania zaśpiewane nieco dziecięcym, przypominającym szept głosem. Birkin wydała 15 albumów. Zagrała ponadto w ponad 80 filmach. Była trzykrotnie nominowana do nagrody Cezara - w 1985 roku za główną rolę w "La Pirate", w 1987 za pierwszoplanowy popis w obrazie "Kobieta mego życia" i za drugoplanową kreację w "La Belle noiseuse".