Wciąż pamiętają o Soyce. Tak wygląda grób artysty na Powązkach dwa miesiące po śmierci

21 sierpnia 2025 roku polską opinią publiczną wstrząsnęła wiadomość o śmierci Stanisława Soyki. Artysta, który od kilku dekad tworzył muzykę łączącą jazz, soul i poezję, zmarł nagle w Sopocie - tuż przed swoim planowanym występem podczas Top of the Top Sopot Festival. Jak podawały media, jeszcze kilka godzin wcześniej brał udział w próbach, a jego nazwisko znajdowało się w programie koncertu.

Wieczorne wydarzenie w Operze Leśnej zostało przerwane, a scena - zamiast miejsca radości - stała się przestrzenią symbolicznego pożegnania. Wzruszeni artyści wykonali wówczas jeden z najpiękniejszych utworów Soyki, "Tolerancję", który w tym kontekście nabrał nowego znaczenia.

"Nie ma ludzi doskonałych, nie ma ludzi bez wad" - śpiewał kiedyś Soyka, a słowa te powróciły w emocjonalnym hołdzie, jaki oddali mu jego przyjaciele i fani.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 8 września 2025 roku w Warszawie. Msza święta została odprawiona w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Saskiej Kępie, a następnie ciało artysty spoczęło w Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach.

Podczas ceremonii odczytano decyzję Prezydenta RP o pośmiertnym odznaczeniu Stanisława Soyki Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski - jednym z najwyższych odznaczeń państwowych.

Grób muzyka w dniu pogrzebu niemal zniknął pod ogromem kwiatów. Dominowały białe lilie i róże, uzupełnione czerwonymi i żółtymi akcentami. Wzdłuż mogiły ustawiono liczne znicze, które stworzyły świetlistą aleję pamięci.

"To był artysta, który potrafił łączyć ludzi - niezależnie od wieku, gustu i przekonań" - wspominał w rozmowie z TVN24 jeden z uczestników pogrzebu.

Dziś, na dwa miesiące po jego odejściu, miejsce spoczynku Stanisława Soyki wygląda inaczej niż w pierwszych dniach żałoby. Jak relacjonował Pomponik, grób artysty pokryty jest zieloną matą, na której stoją liczne znicze i pojedyncze kwiaty. Wśród nich pojawiły się chryzantemy - symbol pamięci i szacunku.

Choć nie ma już gęstych wieńców, atmosfera wokół grobu pozostaje wyjątkowa. Cisza, zapach świec i prostota dekoracji oddają to, co w twórczości Soyki było najważniejsze - autentyczność i emocje.

Stanisław Soyka był jednym z najbardziej wszechstronnych polskich artystów. Łączył jazz, pop, muzykę klasyczną i sakralną, współpracując z gigantami sceny - od Janusza Strobla po Adama Nowaka z Raz, Dwa, Trzy. Jego interpretacje poezji, m.in. Czesława Miłosza i Agnieszki Osieckiej, pozostają wzorem muzycznej wrażliwości.

Po jego śmierci w sieci pojawiły się tysiące wspomnień i cytatów z jego piosenek. Fani pisali, że Soyka "uczył ich słuchać ciszy" i "dawał światło w trudnych czasach".

"Zawsze powtarzał, że muzyka ma służyć dobru, nie karierze. I tak właśnie żył" - wspominał jego przyjaciel, muzyk Leszek Możdżer w rozmowie z Polskim Radiem.

Grób Stanisława Soyki przed Dniem Wszystkich Świętych staje się miejscem zadumy nie tylko dla jego bliskich, ale i dla tych, którzy dorastali przy jego piosenkach. Wśród zniczy można znaleźć małe kartki z cytatami z "Tolerancji" czy "Absolutnie nic", zostawione przez fanów.