ZEW się budzi 2023: Duża Sceno, zrób młodym przestrzeń [RELACJA]
Na Pol'and'Rocku zaczął krążyć taki slogan: "Mała Scena tylko z nazwy". Drugiego dnia Zewu to hasło pasowałoby i tutaj. Na Dużej też było czego posłuchać, ale… dajcie w końcu miejsce młodym.
Drugiego dnia Małą Scenę otworzył zespół Zdrawica. Na głównym wokalu mamy tutaj Martynę Pilch, która ma tak mocny głos, że na bank jeszcze o niej usłyszymy. Mówię wam, róbcie screeny. Do tego wprowadzający klimat flet poprzeczny, mocniejsze gitary i mamy zwycięzcę w konkursie na najlepszy folk-rockowy zespół tego festiwalu. Po nich na scenę weszła grupa Stonage Full of Sun i w sumie nie wiem, dlaczego nie weszła na Dużą. W trakcie tego koncertu co najmniej ze dwadzieścia razy usłyszałam: "Kurde, dobre, nie?".
Wydarzenia w Parku Pod Dębami zakończył wybór Brodacza Festiwalu. Chętnych znalazło się kilkunastu, ale chyba nie chcę o tym więcej pisać. Co dzieje się w Ustrzykach, zostaje w Ustrzykach.
Na Dużej Scenie jako pierwszy zaprezentował się zespół Comepass. Alternative rock/metal band from Poznań. Granie o 14 jest niewdzięczne, ale dźwignęli temat. Potem sceną zawładnęli lokalsi - Stacja B. To zespół, w którym zakochałam się na poprzedniej edycji i trzyma mnie do teraz. Jeśli chcesz popogować do historii o tanim winie owocowym i Staszku, co go niedźwiedź zjadł, to jesteś na właściwym koncercie.
4 Szmery zaczęły swój set o 16. Według mnie trochę za wcześnie. W ubiegłym roku, kiedy grali jako przedostatni, zebrali zdecydowanie większą publiczność. W ogóle układanie line-upu było chyba dosyć eksperymentalne, patrząc na to, że pomiędzy Szmerami a Wu-hae grała Ranko Ukulele. Ale ja tu na razie nie o tym. 4 Szmery o każdej porze mają klasę, a jakby zamknąć oczy i mocno się skupić, to można sobie wyobrazić, że się jest na koncercie AD/DC. A poza tym to po prostu fajne chłopaki, poza sceną też.
Ranko Ukulele. Ogólnie jeśli ukulele, to dla mnie tylko w "Somewhere Over The Rainbow", a teksty Ranko są z kolei trochę jak żarty w animacjach Disneya - dzieci posłuchają i stwierdzą, że super bajka, a dorośli zrozumieją, o co naprawdę chodziło. I tak, nie rozumiem, czemu ten koncert został ulokowany między rockiem a hardcore'em, ale ZEW się bawił i to jest najważniejsze. W dodatku na "Focha, bo kocha" z widowni uciekła dziewczyna i zanim ochrona zdążyła się zorientować, fanka wdarła się na scenę, podbiegła do wokalistki przytulić się i powiedzieć, że ją kocha. Mocno urocze.
Z Wu-Hae to cała Nowa Huta jest dumna! Było mocno, tak jak powinno. Nie zabrakło oczywiście "Krakowiaczka" i "Wypie****ać". Znów posłużę się cytatem z samego artysty: "No jeb*o". Przedostatnia kapela to Farben Lehre. Zagrali i piosenki z nowej płyty, która wyszła w marcu, i klasyki w stylu "Matury" i "Spodni z GS-u". To kolejny zespół, którego fenomenu trochę nie rozumiem. To znaczy... lubię piosenki na przykład z "Pozytywki", kocham "Kontrasty", ale w którymś momencie Farbeni z rockowego zespołu stali się dla mnie bywalcami juwenaliów.
Skoro już jesteśmy przy juwenaliach, to na koniec był jeszcze Kult. Żart z tymi juwenaliami, choć nie do końca, bo Kult też można spotkać wszędzie i co chwilę. Niemniej świetnie usłyszeć "Celinę" albo "Brooklyńską Radę Żydów", poza tym Kazik wydaje się być w naprawdę dobrej formie. Niespodzianek po Kulcie się nie można spodziewać, ale poziom jest, niezadowolony nikt z koncertu nie wyjdzie.
ZEW się budzi to naprawdę festiwal, do którego można się przywiązać. Choćby przez to, że zapewnia kilka dni muzyki w otoczeniu Bieszczad. Ale proszę was, niech to się odbywa, jak w 2022 roku, pod koniec czerwca. Chcemy słuchać muzyki w ciepełku.
