Nie żyje kompozytor i muzykolog Edward Pałłasz

Edward Pałłasz urodził się 30 sierpnia 1936 r. w Stargardzie Gdańskim. Po ukończeniu w 1958 r. studiów na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Gdańskiej i Warszawskiej studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. W dziedzinie kompozycji szkolił się sam, a muzyką zainteresował się dlatego, że - jak żartował w audycji Dwójki Polskiego Radia - "w piłkę grał słabiej i chciał się inaczej wyróżnić".

W latach 1954-62 pracował w teatrach studenckich: Bim-Bom w Gdańsku i Studenckim Teatrze Satyryków w Warszawie. W latach 1964-66 był kierownikiem muzycznym Teatru Komedia w Warszawie, a w latach 1969-75 wykładowcą na Wydziale Reżyserii Dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. W latach 1981-96 zasiadał w Komisji Repertuarowej Festiwalu "Warszawska Jesień". Od 1979 r. do 1997 był członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Był też współzałożycielem Komitetu Porozumiewawczego Stowarzyszeń Twórczych i Towarzystw Naukowych (1980) oraz członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie. W latach 1995-98 był dyrektorem programu 2. Polskiego Radia.

"To był najpiękniejszy okres w moim życiu" - ocenił w audycji.

Dwukrotnie był też prezesem Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, a w 2016 r. otrzymał jego honorowe członkostwo.

Był laureatem wielu konkursów. Jak podał portal Culture.pl: otrzymał m.in. Prix de Musique Folklorique Radia Bratysława (1973) za "Łado, Łado" na lutnię lub gitarę i 24 głosy (1973) oraz sześciokrotnie I nagrodę: w 1974 r. w Konkursie Polskiego Radia za "Pod borem czarna chmura" na mezzosopran i orkiestrę kameralną (1974), w 1976 r. w Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach za Symfonię "1976" (1976), w 1984 r. w Konkursie Kompozytorskim im. Guido d'Arezzo w Arezzo za "De Beata Virgine Maria Claromontana per coro misto" (1984).

Ponadto w 1988 r. w Konkursie Kompozytorskim im. Karola Szymanowskiego nagrodzono go za "Trzy pieśni kaszubskie" na chór mieszany (1988), w 1990 r. w Trydencie - za "Brandelli di cielo" na chór żeński (1988), a w 1991 r. na Konkursie Kompozytorskim im. Jana Maklakiewicza za "Dziewczynę o płowych włosach" na orkiestrę (1986).

W 1979 r. otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci, w 1986 r. - Nagrodę Prezesa Polskiego Radia i Telewizji za twórczość kompozytorską dla radia, w 1989 r. - Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia, a w 2005 r. - Wielki Honorowy Splendor Polskiego Radia.

W kwietniu 2001 r. bez powodzenia ubiegał się o członkostwo w Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z ramienia AWS i UW. Jesieni tego samego roku był członkiem Wyborczego Komitetu Honorowego Unii Wolności.

W 2018 r. opublikował nakładem wydawnictwa Iskry wspomnienia zatytułowane "na własną nutę".

Jak podano na stronie Stowarzyszenia Autorów ZAIKS: "Jego zaangażowanie w sprawy środowiska - nie tylko muzycznego, ale twórców wszystkich gatunków - doskonała znajomość kwestii praw autorskich, jak i problemów, z jakimi boryka się kultura w Polsce, a także jego wybitne zdolności negocjacyjne i koncyliacyjne pozwalały mu być świetnym adwokatem w sprawach trudnych i złożonych".

Edward Pałłasz zmarł 22 grudnia w wieku 83 lat.

***Zobacz także***