Adam Palma nagrał nowy album. "Otrzymałem drugą szansę na życie"

"Second Life" to album nagrany w całości na gitarę akustyczną i orkiestrę smyczkową. Za aranżację utworów odpowiedzialny jest Adam Palma, natomiast za orkiestrację - kompozytor Krzesimir Dębski. Na płycie słyszymy Orkiestrę Kameralnę Polskiego Radia Amadeus pod batutą Agnieszki Duczmal.

"W 2020 r. moje życie zatrzymało się na 44 dni. Odbudowując zdrowie fizyczne, jak i psychiczne, przewartościowałem spojrzenie na świat i wszystko, co nas otacza. I choć był to najtrudniejszy czas w moim życiu, pozwolił mi jednak spojrzeć na siebie z perspektywy osoby, która, być może, już nigdy w życiu nie będzie w stanie wystąpić na scenie. Zacząłem się również zastanawiać, jakie utwory muzyczne spowodowały, że 10-letni chłopak z blokowiska zaczął błagać rodziców o kupno gitary, później ukończył szkołę muzyczną w klasie kontrabasu, a wiele lat później otrzymał tytuł profesora za osiągnięcia artystyczne" - tłumaczył Palma.

I tak na albumie znalazły się utwory, które miały wpływ na rozwój gitarzysty - melodie ludowe, piosenki harcerskie, pieśni patriotyczne, znane tematy filmowe, niewykonywane dotąd na gitarze kompozycje Chopina oraz kompozycje własne. "W końcu lat 70. i na początku lat 80. muzyka zagraniczna była dostępna w ograniczonym wydaniu, nie była obecna ani w mediach (jedynie w późnych godzinach nocnych), ani w formie nagrań w sklepach muzycznych. Swoje wspomnienia muzyczne w dużej mierze zawdzięczam harcerstwu, festynom z muzyką ludową i telewizji, w której w tamtym czasie wszechobecna była muzyka poważna ze szczególną atencją na twórczość Fryderyka Chopina. Oczywiście później dotarła do mnie polska muzyka rockowa, jazz i muzyka zagraniczna, ale to już opowieść na kolejną płytę" - mówił muzyk.

"Na tym albumie, w kilku utworach autorskich, dzielę się również ze słuchaczami swoimi emocjami, które towarzyszyły mi w okresie rekonwalescencji — radością z otrzymania drugiej szansy na życie oraz refleksją nad kruchością naszego istnienia. Moim marzeniem było nagrać płytę na gitarę akustyczną z towarzyszeniem orkiestry smyczkowej. To marzenie się właśnie ziściło, za co dziękuję wszystkim, którzy przy tym projekcie mnie wspomagali" - podsumował.

Pierwszy wpis o zakażeniu koronawirusem pojawił się na facebookowym profilu Adama Palmy 4 kwietnia 2020 roku. Tego samego dnia podzielił się z fanami swoimi objawami. Zwrócił uwagę m.in. na zawroty głowy, bóle mięśni, olbrzymie zmęczenie, gorączkę, ucisk w klatce piersiowej i duszności. Ostatecznie ze względu na zły stan zdrowia został wprowadzony w stan śpiączki farmakologicznej, w której pozostał przez 44 dni. 31 maja Adam Palma wreszcie miał dobre informacje dla swoich fanów. "Lekarze powiedzieli, że to cud, że wciąż tu jestem. W pewnym momencie przypuszczali, że umrę. Wczoraj, po raz pierwszy od 50 dni, spotkałem się z moją rodziną. Jestem niezwykle szczęśliwy i wdzięczny, że w końcu mogłem być razem z żoną i z synem" - napisał gitarzysta.

"Lekarz, który mnie przyjmował, powiedział, że mój stan jest beznadziejny, że płuca są zdewastowane, ale są trzy czynniki na moją korzyść. Pierwszy - nie przekroczyłem pięćdziesiątki. Drugi - jestem w miarę wysportowany, na szczęście od blisko półtora roku ćwiczyłem, żeby trzymać formę. I trzeci czynnik - nie miałem żadnych poważniejszych pobocznych chorób. Lekarz stwierdził, że nie chce kłamać i będzie ze mną szczery, po czym usłyszałem, że będę naprawdę potrzebował szczęścia, żeby z tego wyjść" - wspominał gitarzysta w rozmowie z Onetem. 

"To, co się działo potem, było bardzo traumatyczne dla mojej rodziny. Żona i syn przeżywali to bardzo. Dzwonili codziennie, żeby spytać o mój stan. Po pewnym czasie ktoś z personelu powiedział im, że to, że szpital do nich nie dzwoni, to bardzo dobra informacja, bo dzwonią tylko wtedy, kiedy sytuacja jest już krytyczna. I 12 godzin później odebrała telefon ze szpitala. Lekarz powiedział, że jest ze mną źle. Tak bardzo źle, że prosi, żeby ona i syn przyjechali, by ostatni raz pożegnać się ze mną" - opowiadał.

"Przez te prawie sześć tygodni przyszło do mnie wielu ludzi, z którymi rozmawiałem, śmiałem się i dobrze czułem. Kiedy odzyskałem świadomość, powiedziałem żonie, żeby podziękowała im - i tu wymieniłem kilka osób - za to, że przyjechali, odwiedzali mnie, że to dla mnie wiele znaczyło. Na co ona stwierdziła: 'Adam, nikogo u ciebie nie było, przez blisko sześć tygodni leżałeś na intensywnej terapii, ja tu zajrzałam tylko raz z Piotrkiem, kiedy lekarza kazali nam się z tobą pożegnać'. Wtedy odpadłem. Przez pięć minut nie mogłem słowa z siebie wydusić. Uświadomiłem sobie, że to wszystko była moja wyobraźnia" - dodał.

Ze szpitala wyszedł po 50 dniach. "To były akurat urodziny żony. Bardzo się ucieszyliśmy wszyscy, gdy wróciłem do domu. Przez pierwszą godzinę siedzieliśmy z żoną i synem, przytulaliśmy się i płakaliśmy ze szczęścia, że wróciłem do świata żywych. Zwłaszcza, że w pewnym momencie obiema nogami byłem już po tamtej stronie" - wyznał.