Mike Oldfield

Michael Gordon Oldfield urodził się w 1953 roku w Reading w Wielkiej Brytanii. Gdy miał 14 lat, wraz z siostrą założył duet folkowy Sallyangie, a już rok później nagrali debiutancki album. Jako 16-latek został basistą w zespole Soft Machine Kevina Ayera, gdzie następnie grał na gitarze prowadzącej. Wspólnie z Soft Machine nagrał w 1971 roku album "Shooting at the Moon". Wtedy też zaprzyjaźnił się z klawiszowcem grupy, Davidem Bedfordem, kompozytorem i pianistą, który wprowadził Mike'a w tajniki muzyki symfonicznej.

W roku 1970 Mike Oldfield nagrał dwuczęściową kompozycję, w której zawarł najlepsze ze swych pomysłów muzycznych, grając samodzielnie na kilkunastu różnych instrumentach. Nie potrafił zainteresować swym projektem żadnej wytwórni, dopóki nie trafił do studia Richarda Bransona i Toma Newmana. Branson podjął się wydania płyty jako pierwszego tytułu swojej nowej wytwórni - Virgin. Album "Tubular Bells" ukazał się w maju 1973 roku, a sukces który odniósł okazał się jednym z największych w historii muzyki. Jednocześnie, dzięki tej płycie, stworzył rynek dla stylu nazwanego później New Age. W 1974 roku Oldfield otrzymał nagrodę Grammy za Najlepszy Utwór Instrumentalny.

Uciekając przed rozgłosem artysta przeprowadził się na prowincję, gdzie komponował starannie realizowane suity instrumentalno-wokalne, nagrywając albumy "Hergest Ridge" (1974), "Ommadawn" (1975) oraz "Incantations" (1978). Inspiracje czerpał z muzyki folkowej Wysp Brytyjskich, muzyki afrykańskiej i muzyki dawnej.

W początkach lat 80. Oldfiled porzucił swoje epickie opowieści muzyczne na rzecz lżejszego brzmienia i krótkich przebojowych piosenek. Kolejne krążki "Crises" (1983), "Discovery" (1984) i "Islands" (1987) były ukłonem artysty w kierunku popu. Zdarzało się, że Oldfield brał na siebie rolę wokalisty, najczęściej jednak zapraszał do studia gości, między innymi nagrywał wspólnie z Maggie Reilly, Barry Palmerem, Maxem Baconem, Jonem Andersonem, Bonnie Tyler czy Rogerem Chapmanem.

Nagrywając w roku 1990 płytę "Amarok" Oldfield powrócił do tworzenia suit. W 1993 roku, w 20. rocznicę debiutu, zaprezentował album "Tubular Bells 2", dzieło oparte na pomyśle z pierwszej płyty, lecz zrealizowane w dojrzalszy sposób oraz z zastosowaniem nowoczesnych technik nagraniowych. Wydanie albumu poprzedzał koncert premierowy zorganizowany na dziedzińcu edynburskiego zamku. Płyta została przyjęta z entuzjazmem zarówno przez fanów, jak i przez krytyków muzycznych.

Trzy kolejne płyty Mike nagrał w swym domu na Ibizie. "The Song Of Distant Earth" z 1996 roku była cyklem utworów opowiadających o przestrzeni kosmicznej. "Voyager" z tego samego roku, zawierała muzykę inspirowaną folkiem brytyjskim. Na wydanym 2 lata później albumie "Tubular Bells 3" znalazł się nowy materiał luźno związany z kilkoma pomysłami muzycznymi zaczerpniętymi z wcześniejszych dokonań. Fani Oldfielda byli zachwyceni pomimo, iż krytyka przyjęła album niezbyt życzliwie. W latach 1999 - 2002 Mike wydał jeszcze trzy płyty "Guitars", "The Millennium Bell" i "Tres Lunas".

W 2003 roku, w 30. rocznicę premiery "Tubular Bells" ukazał się ten właśnie album, choć nie jest to wznowienie oryginału. Oldfield, wykorzystując najnowsze osiągnięcia technologiczne, ponownie nagrał dzieło swego życia. Podobnie jak w oryginalnej wersji, zagrał na wszystkich instrumentach i wyprodukował album. Partie wokalne nagrała Sally Oldfield, a w roli mistrza ceremonii występuje słynny angielski komik John Cleese. Album zawiera dodatkowo płytę DVD, na której znajdują się trzy utwory: "Introduction", "Fast Guitars" oraz "Basses". Dołączony został również nowy teledysk do utworu "Introduction".

Dwa lata później, we wrześniu 2005 roku, artysta zaprezentował podwójny album, zatytułowany "Light & Shade". Pierwsza płyta zawiera muzykę stonowaną, utrzymaną w klimacie ambient, nawiązującą do muzyki etnicznej czy nawet klasyki. Na drugiej znajdują się utwory bardziej dynamiczne, przebojowe, chociaż wciąż pełne specyficznej aury, jaka zawsze kojarzy się z tym muzykiem. Poszczególne kompozycje zainspirowały najbliższe postaci i wydarzenia z życia Mike'a Oldfielda, miejsca, w których mieszkał czy nawet współtworzone przez niego gry komputerowe.

(źródło: RMF FM)