Zaskakujące słowa legendy rocka. David Gilmour uważa, że nagrał coś lepszego niż wielkie płyty Pink Floyd

Dotychczasowy dorobek 78-letniego obecnie Davida Gilmoura (sprawdź!) zamyka "Rattle That Lock" z 2015 r. Po dziewięciu latach dostaniemy kolejny solowy materiał. Po "The Piper's Call" i przeróbce The Montgolfier Brothers "Between Two Points" (nagranej z udziałem córki muzyka, Romany Gilmour, która w nim zaśpiewała i zagrała na harfie) poznaliśmy trzeci singel "Dark and Velvet Nights".

Nowy album "Luck and Strange" (premiera 6 września) nagrywany był przez pięć miesięcy w należącym do Marka Knopflera studiu w Londynie i domowym Medina Studio w Hove. Za produkcję odpowiedzialni są David i Charlie Andrew - najbardziej znani ze swojej współpracy z Alt-J i Mariką Hackman, a teksty napisała głównie Polly Samson - wcześniejsza współautorka Gilmoura przez ostatnie trzydzieści lat. Para wzięła ślub w 1994 r. podczas przerwy w trasie promującej płytę "The Division Bell" grupy Pink Floyd.

W nagraniach płyty udział wzięli także basiści Guy Pratt (wieloletni współpracownik Pink Floyd) i Tom Herbert; perkusiści Adam Betts, Steve Gadd i Steve DiStanislao oraz grający na instrumentach klawiszowych Rob Gentry i Roger Eno. Za aranżacje smyczkowe i chóralne odpowiada Will Gardner. Okładkę zaprojektował legenda grafiki Anton Corbijn (najbardziej znany z współpracy z Depeche Mode i U2), który zainspirował się tekstem napisanym przez Charliego Gilmoura do ostatniej piosenki z albumu - "Scattered".

Wspomniany Charlie Gilmour to adoptowany przez Davida syn Polly Samson ze związku z nieżyjącym już poetą, aktorem i pisarzem Heathocte'em Williamsem.

Tytułowy utwór "Luck and Strange" powstał w 2007 r. na terenie posiadłości lidera Pink Floyd we współpracy z klawiszowcem tej legendarnej formacji -  Richardem Wrightem. Muzyk ten zmarł we wrześniu 2008 r. i to od tego czasu należy datować faktyczny koniec tego zespołu.

"Jest napisany z punktu widzenia bycia starszym" - tłumaczy Polly Samson o tekstowej zawartości "Luck and Strange". David Gilmour wspomina, że "spędził mnóstwo czasu w trakcie kwarantanny rozmawiając i myśląc o tego typu rzeczach, np. o śmiertelności".

Warto dodać, że w jednym z ostatnich wywiadów (magazyn "Prog"), muzyk stwierdził, że nadchodzący materiał jest najlepszym, jaki nagrał o legendarnej płyty "The Dark Side of the Moon".

"Od ukazania się 'The Dark Side of the Moon' minęło ponad 50 lat. Czuję, że ten album jest najlepszym albumem, jaki nagrałem przez te wszystkie lata" - powiedział Gilmour, który w tym czasie brał przecież udział w nagraniu tak przełomowych wydawnictw, jak m.in. "Wish You Were Here" (1975), "Animals" (1977) i "The Wall" (1979).

We wrześniu David Gilmour ma ruszyć w trasę promującą "Luck and Strange". W planach są koncerty w Rzymie (sześć występów na przełomie września i października) i Londynie (również sześć w październiku), a później muzyk przeniesie się na dziewięć koncertów do Stanów Zjednoczonych.

1. "Black Cat"
2. "Luck and Strange"
3. "The Piper's Call"
4. "A Single Spark"
5. "Vita Brevis"
6. "Between Two Points"
7. "Dark and Velvet Nights"
8. "Sings"
9. "Scattered"
Bonus tracks:
10. "Yes, I Have Ghosts"
11. "Luck and Strange" (Original Barn Jam).