Legenda rocka ma problemy ze zdrowiem. Co dalej z ZZ Top?

Działające nieprzerwanie od 1969 roku trio ZZ Top przez lata tworzyli wyglądający jak bliźniacy dwaj brodacze: Billy Gibbons (wokal, gitara) i Dusty Hill (wokal, bas) oraz raczej zawsze ogolony - czasem nosił wąsa - perkusista Frank Beard (jego nazwisko to po angielsku... broda).

Ten mechanizm przetrwał do lipca 2021 r. - wówczas w wieku 72 lat zmarł Dusty Hill. Jego koledzy podkreślali, że życzeniem zmarłego było kontynuowanie kariery. Obowiązki basisty i wokalisty przejął Elwood Francis, techniczny zespołu, pracujący z formacją od ponad 20 lat.

W weekend trio z Teksasu opublikowało oficjalny komunikat, z którego dowiadujemy się, że "czasowo" na najbliższej trasie z powodu nieokreślonych problemów zdrowotnych za perkusją nie pojawi się Frank Beard.

Poznaliśmy od razu nazwisko nowego perkusisty, który przejmie obowiązki 75-letniego Bearda - to jego wieloletni techniczny, John Douglas, który już zastępował go awaryjnie na koncercie w Paryżu w 2002 r.

W oświadczeniu czytamy, że wszyscy oczekują "szybkiego powrotu" do zdrowia Franka Bearda. Zespół ma rozpisaną trasę w Ameryce Północnej do końca sierpnia.

Formacja powstała, gdy siły połączyli muzycy dwóch konkurencyjnych grup: Moving Sidewalks (Billy Gibbons) i American Blues (Dusty Hill i Frank Beard). Gitarzysta z Moving Sidewalks zdążył wypuścić dobrze przyjętą debiutancką płytę "Flash" i kilka singli, a także zaliczyć występy przed Jimim Hendrixem i The Doors. Bóg gitary komplementował nastoletniego Billy'ego, z którym szybko się zaprzyjaźnił. W niektórych publikacjach padały nawet słowa, że to właśnie Gibbons stanie się "nowym Hendrixem".

Początki ZZ Top to komponowanie pierwszych utworów i poszukiwanie zainteresowanych wydawców. W 1970 r. zespół podpisał kontrakt z brytyjską London Records i wówczas na dobre ruszyły prace nad debiutanckim albumem.

Materiał na płytę nazwaną po prostu "ZZ Top's First Album" nagrano w Robin Hood Studios w Tyler w Teksasie. Za produkcję odpowiadał menedżer grupy i przyjaciel Gibbonsa - Bill Ham, który z zespołem pracował aż do 1996 r. Zmarły w 2016 r. Ham był także współautorem połowy utworów z debiutu, a w późniejszych latach współodpowiadał za ikoniczny wizerunek teksańskiego tria.

Już na debiucie znalazły się podwaliny charakterystycznego stylu ZZ Top: mieszanka boogie, southern rocka, bluesa i hard rocka okraszona humorystycznymi tekstami pełnymi seksualnych podtekstów i dwuznaczności. Z tego albumu wydano tylko jednego singla "(Somebody Else Been) Shaking Your Tree", który jednak przeszedł kompletnie niezauważony. Furory nie zrobiła też cała płyta - dotarła zaledwie do 201. miejsce na liście "Billboardu".

Popularność grupy zaczęła rosnąć od trzeciej płyty "Tres Hombres" (1973). Przez ponad pięć dekad działalności formacja sprzedała ok. 50 mln płyt (z czego ponad 10 mln przypada na "Eliminator" z 1983 r. z przebojami "Gimme All You Lovin'" czy "Legs"). W 2004 roku trio zostało wprowadzone do Rockandrollowego Salonu Sław.

Dotychczasowy studyjny dorobek z nowymi nagraniami zamyka "La Futura" z 2012 r. W kolejnych latach pojawiły się jeszcze koncertowe wydawnictwo "Tonite at Midnight: Live Greatest Hits from Around the World", "Raw" (ścieżka dźwiękowa do dokumentalnego filmu "That Little Ol' Band from Texas") oraz składanki "The Very Baddest" i "Goin' 50". Po śmierci Hilla Billy Gibbons zdradził, że muzyk zdążył zarejestrować partie basu i wokalu na kolejny materiał.