Najsmutniejsze piosenki wszech czasów. Jesteście gotowi na emocjonalną huśtawkę?

Jeśli szukacie propozycji na playlistę, która nie będzie kłuć w uszy radosnymi refrenami, to mamy coś dla Was. Oczywiście każdy może dorzucić do naszej listy dziesiątki innych przykładów, ale potraktujcie nasze zestawienie jako subiektywny przegląd piosenek, z których producenci chusteczek higienicznych byliby bardzo zadowoleni.

Każdy pamięta kultową scenę z filmu "Uwierz w ducha". Demi Moore i Patrick Swayze odbywają zmysłową sesję garncarstwa. To ostatnie szczęśliwe chwile pary, zanim przydarzy się koszmar. "Byłem głodny, głodny twojego dotyku / Długi, samotny czas / A czas płynie tak wolno / Potrzebuję twojej miłości" śpiewają przejmująco Bill Medley i Bobby Hatfield, czyli duet The Righteous Brothers. Ich wykonanie było jednym z ponad tysiąca wersji kompozycji napisanej w 1955 roku przez Alexa Northa, jednak to ona przeniknęła głębiej do popkultury za sprawą popularnego filmu z 1990 roku.

Bill Medley miał w tym czasie jeszcze jeden sukces na ścieżce dźwiękowej do "Uwierz w ducha" - duet z Jennifer Warnes "(I've Had) The Time of My Life". Chociaż "Unchained Melody" została napisana na potrzeby filmu "Unchained" z 1955 roku, aby podkreślić nastrój więźniów odliczających upływający leniwie czas w więzieniu, to stała się jednym z najpopularniejszych tematów miłosnych. Jeśli jednak pragniecie wystartować w zagranicznym show "X Factor", nigdy jej nie śpiewajcie. Simon Cowell jej nie cierpi.

Jeśli potrzebujecie poczuć przejmujący i oczyszczający smutek, posłuchajcie legendarnego Człowieka w czerni i jego wersji kompozycji Ninie Inch Nails. Początkowo Trent Reznor był sceptycznie nastawiony do pomysłu nagrania jego piosenki przez Casha. Kiedy jednak usłyszał finalną wersję, był zachwycony. Nagrany rok przed śmiercią utwór wpisuje się w stylistykę twórczości uznanego muzyka. Piosenki Johnny'ego Casha zawsze ocierały się o smutek, śmierć, tragedię. Dzięki jego wykonaniu ten popularny utwór o stracie nabrał nowego wymiaru emocjonalnego, stając się prawdziwym wyciskaczem łez.

Zły stan zdrowia osłabił ponury baryton Casha, ale trzaski i nierówności w jego głosie pomogły artyście zamienić gniewny niepokój Reznora w jego własne wyznanie człowieka, śpiewającego w obliczu śmierci, przekazującego wspomnienia o bólu, ciężko wywalczonym sukcesie i pokrzyżowanych planach. Przesłanie piosenki dopełnia sugestywny teledysk.

Cudowny głos, wydobywający dźwięk nagiego smutku, zanurzony w warstwach płaczących syntezatorów i kultowy, z sugestywną łzą, teledysk złożyły się na jedną z najbardziej udanych smutnych piosenek w historii muzyki. Oryginalna wersja Prince'a była po prostu zwyczajną, nostalgiczną kompozycją, ale O'Connor nadała jej nowe życie. Zupełnie jakby artystka chciała w ciągu pięciu minut przybliżyć słuchaczom swoją tragiczną młodość, skomplikowane relacje z matką i poczucie straty. Można powiedzieć, że to jeden z tych momentów w historii muzyki, kiedy piosenka pop przenosi emocje, docierając do głębi naszych serc, a po śmierci Sinead O'Connor nagranie można nadal odczytać na nowo.

Kiedy Damon Albarn śpiewa "To koniec, wiedziałem, że tak się to skończy / Mam nadzieję, że jesteś z kimś, kto sprawia, że czujesz" przestajemy wykonywać wszelkie czynności i zatapiamy się w przenikających dźwiękach gitary, otuleni smutkiem wokalisty. To wspomnienie zakończonej relacji miłosnej Albarna z Justine Frischmann liderką grupy Elastica. Piosenka przypomina mroczną kołysankę i jest wyrazem próby pogodzenia się z bolesnym zdarzeniem. Jest jednym z bardziej przejmujących kompozycji na płycie "13" grupy Blur.

W twórczości Adele jest wiele kompozycji, które docierają swoim bólem i przeszywają nasze ciało smutkiem do samej kości. Jedną z nich jest z pewnością "Someone Like You" z płyty "21". "Czasami miłość trwa, ale czasami zamiast tego rani", śpiewa artystka, wspominając swój zakończony związek. Jej sugestywny głos i słowa są jak sztylety, wbijające się w słuchaczy, stając się na zmianę oskarżeniem i błaganiem.

Czy może być coś bardziej przejmującego niż twórczość artysty, który przeczuwając swoją śmierć, tworzy swoje własne epitafium? Powolny rytm, niepokojące partie trąbki i sugestywny saksofonowy finał są niczym melodia majestatycznego marszu śmierci. Bowie podsumowuje swoje życie, zaprasza nas ostatni raz na spotkanie, przekazując swoim fanom pożegnalny prezent, album "Black Star".

Czy to piosenka o smutku, nadziei, utraconej miłości? Każdy znajdzie swoją interpretację kompozycji Snow Patrol. Piękna epicka ballada stała się wielkim przebojem po wykorzystaniu jej w finałowej scenie drugiego sezonu serialu "Grey's Anatomy" i do dziś jest jednym z ukochanych smutnych nagrań na całym świecie. To też przykład nagrania, dzięki któremu możemy poddać się melancholii w wersji grupowej, jeśli pojawicie się na koncercie grupy. "Chasing Cars" zawsze jest odśpiewane chóralnie przez publiczność zgromadzoną pod sceną.

W naszym zestawieniu nie może zabraknąć mistrza nastroju, który od lat opowiada przenikliwe historie, wykorzystując swój aksamitny baryton. "Into My Arms" pokazuje, że świetne teksty piosenek nie potrzebują ogromnej otoczki produkcyjnej, aby były emocjonalne i skuteczne. Tak jest w tym przypadku. Piękna, nastrojowa, miłosna ballada zręcznie łączy nieśmiałe partie fortepianu i nastrojowy głos Nicka Cave'a. Chociaż Cave nie wierzy w Boga, który interweniuje, to chętnie poruszyłby całe niebo w imię miłości.

Od pierwszych taktów tej monumentalnej kompozycji doznajesz uczucia zawieszenia. Piękna, majestatyczna ballada, dotknięta produkcyjnym zmysłem Danger Mouse'a leży w cieniu dwóch tragicznych samobójstw muzyków związanych z powstaniem tego nagrania, jak i całej płyty "Dark Night of the Soul". Mark Linkous ze Sparklehorse i Vic Chesnutt, twórca tekstów, odebrali sobie życie jeszcze przed premierą albumu. Przepełniona mrokiem świata Linkousa kompozycja, wykonana przez Wayne'a Coyne'a z The Flaming Lips pozostawia słuchaczy w nastroju zadumy, a słowa: "Nie ma jak się zatrzymać / Im bardziej próbuję cię zranić / Tym bardziej ranię siebie" zostają w głowie na długie godziny.

"Czy mogłoby być gorzej? / Światła poprowadzą Cię do domu / I rozpalą twoje kości / A ja spróbuję cię naprawić" śpiewa Chris Martin, w tej pięknej pełnej nadziei kompozycji z albumu "X&Y". Napisany z myślą o Gwyneth Paltrow, ówczesnej żonie muzyka, utwór powstał po śmierci jej ojca. Jest delikatną opowieścią o stracie, próbie przepracowania problemu i odkupieniu. Przepiękna, pełna ulotnego smutku melodia, to do dziś jeden z piękniejszych i poruszających momentów w twórczości Coldplay.

Sprawdź więcej muzycznych zestawień na RANKINGI - Muzyka w Interia.pl