Życie osobiste Jerzego Połomskiego to wciąż wielka tajemnica. Fani mają teorię

Jerzy Połomski na zawsze wpisał się w historię polskiej kultury, a jego utwory pozostają w pamięci kolejnych pokoleń. Droga do sławy nie była dla niego łatwa, ale dzięki talentowi udało mu się osiągnąć status  gwiazdy - i to międzynarodowej.

Choć w młodości Połomski marzył o karierze architekta, jego losy potoczyły się w zupełnie inaczej. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie, gdzie wyuczył się na zawodowego aktora. Zdecydował się wtedy na zmianę nazwiska na bardziej sceniczne. Zasugerował to panu Jerzemu jego wykładowca, Ludwik Sempoliński. Jerzy Pająk stał się Jerzym Połomskim i pod tym nazwiskiem rozpoczął swoją wielką karierę.

Połomski zaczął swoją przygodę z estradą od występów w warszawskim teatrze Buffo. Jednak szybko zrozumiał, że to muzyka będzie jego największą pasją. Zyskał ogromną popularność w latach 60. i 70. XX wieku. To właśnie wtedy jego przeboje, takie jak "Bo z dziewczynami", "Cała sala śpiewa z nami" czy "Moja miła, moja cicha", stały się hitami. 

Jego piosenki łączyły w sobie prostotę i melodyjność, a teksty trafiały prosto do serc. Z powodzeniem występował poza granicami kraju. Koncertował w Związku Radzieckim, NRD, Czechosłowacji, na Węgrzech, a także w USA, Kanadzie i Australii.

Pomimo ogromnej popularności, Jerzy Połomski przez całe życie strzegł swojej prywatności. Mieszkał w trzypokojowym mieszkaniu na warszawskim Mokotowie i unikał medialnego rozgłosu. Wielu fanów uważało, że Połomski celowo ukrywał się przed światem, choć on sam tłumaczył to inaczej. 

"Jestem samotny żaglowiec, jak żagiel na wzburzonym morzu. Bardzo mi to odpowiada, daje mi swobodę. Ominęły mnie wichury namiętności i nieważne, co ludzie sobie myślą, o co mnie podejrzewają. Ja mam inną prawdę, ale w ogóle mnie to nie interesuje, co sobie kto o mnie myśli. To moje prywatne sprawy. Nie jestem zachwycony kolegami, którzy sprzedają swoją prywatność" - mówił w rozmowie z "Super Expressem".

Jego podejście do prywatności wyróżniało go na tle wielu innych artystów, nie interesowało go to, co ludzie myślą o jego samotnym stylu życia. Wolał skupić się na swojej pracy. 

Dziś, gdyby Połomski żył, miałby 91 lat. Mimo tego, że artysta już nie jest z nami, jego muzyka i dorobek artystyczny pozostaną wieczne.