Justyna Steczkowska

Justyna Steczkowska urodziła się 2 sierpnia 1972 roku w Rzeszowie. Pochodzi z wielodzietnej rodziny muzykującej (ojciec - dyrygent, matka - nauczycielka muzyki), z którą wyjeżdżała na długie trasy koncertowe po Europie Zachodniej, polskiej publiczności prezentując się np. w programie telewizyjnym "Spotkania muzykujących rodzin". Ukończyła liceum muzyczne w klasie skrzypiec (1991), brała czynny udział w rockowym życiu Rzeszowa, wspierając podczas sesji nagraniowych Agressivę 69 ("Hammered By The The Gods") i Wańkę Wstańkę ("Popelina").

Przełomowym momentem w jej karierze był występ w poświęconym Maanamowi telewizyjnym programie "Szansa na sukces", gdzie brawurowo zaśpiewała "Boskie Buenos (Buenos Aires)". Niedługo potem, dzięki interpretacji piosenki "Moja intymność", wygrała Konkurs Debiutów festiwalu Opole '94. Już rok później reprezentowała Polskę (po raz drugi w historii imprezy) na konkursie Eurowizji, odbywającym się w Dublinie. Jednak utwór "Sama", stworzony (podobnie jak "Moja intymność) przez muzyków Voo Voo, M. Pospieszalskiego i W. Waglewskiego, nie przekonał jury jako zbyt mało festiwalowy ("Samą" wydano na singlu i albumie różnych wokalistek, "Jestem kobietą").

Niemniej Steczkowska w roku 1995 wręcz kolekcjonowała nagrody, zdobywając trzecie miejsce w konkursie na festiwalu w Opolu, Grand Prix Festiwalu Piosenki Krajów Nadbałtyckich w szwedzkim Karlshamn i Nagrodę Dziennikarzy na festiwalu w Sopocie. W tym samym roku wzięła udział w nagraniu albumu "Tribute To Eric Capton" śpiewając, wraz z siostrą Magdą, w "After Midnight".

Na jesieni 1995 roku pojawiła się w radiu piosenka "Dziewczyna Szamana", która zdobyła dużą popularność (trafiając nawet na szczyt listy przebojów Programu III PR), a także nominacje do nagrody Fryderyk w kategoriach "piosenka roku" i "wideoklip roku" (podczas gali wręczania Fryderyków Steczkowska zaśpiewała w duecie z Edytą Górniak). Utwór ten zapowiadał album zatytułowany "Dziewczyna Szamana" (1996), wyprodukowany przez Grzegorza Ciechowskiego z Republiki, a nagrany również przez niego (kbds, fl, samp), Leszka Biolika (bg; Republika), Jacka Królika (g; Chłopcy z Placu Broni), Andrzeja Smolika (kbds; Wilki) i Antoniego "Ziut" Gralaka (tb). Drugim przebojem z tej płyty po piosence tytułowej było "Oko za oko, słowo za słowo". Do części nakładu dołożono singla zawierającego "Moją intymność" i taneczną wersję "Dziewczyny szamana".

Debiutancki album artystki, który ostatecznie uzyskał status Platynowej płyty, przyniósł prawdziwy deszcz Fryderyków (w kategoriach "Wokalistka", "Fonograficzny debiut", "Piosenka" - "Oko za oko, słowo za słowo", "Album pop"; a także dla twórców wideoklipu "Oko za oko..." - Bolesława Pawicy i Jarosława Szody). Podczas gali z okazji wręczania nagród wokalistka wspomogła Ciechowskiego w "Piejo kury piejo".

Po wydaniu "Dziewczyny Szamana" Steczkowska koncertowała na terenie całego kraju, w tym na festiwalu w Opolu i wrocławskim "Rockstocku". Podczas koncertów wokalistce towarzyszyli wówczas: Gralak, Królik, jego brat Piotr (dr), Marek Czapelski (perc; eks-Voo Voo), Piotr Żaczek (bg, kbds), Maciej Aleksandrowicz (kbds) oraz siostry Magda i Krystyna (bvoc, viol).

Ponadto Steczkowska wzięła udział w nagraniu albumów "Duety" (1996) Ireny Santor (śpiewała w "Przeleciał ptaszek"), "Flota zjednoczonych sił" (1997) Voo Voo ("A mogło być") oraz "Tutaj jestem" (1997) Grzegorza Turnaua ("Niebezpieczne związki").

W 1997 roku ukazała się druga płyta Justyny Steczkowskiej zatytułowana "Naga". Producentem albumu był Grzegorz Ciechowski. "Naga" już po miesiącu osiągnęła status Złotej płyty, by chwilę później stać się Platyną.

Z tego albumu na singlach ukazały się piosenki "Za dużo wiesz" (wrzesień 1997), "Za karę" (maj 1998), "Kici kici maj" (maj) oraz "Kryminalna miłość" (listopad).

W międzyczasie Steczkowska odniosła zwycięstwo w konkursie Decouverte Est 1997 ( Odkrycie wschodu'97) organizowanym przez Radio France Internationale. Międzynarodowe jury, któremu przewodniczył Stanisław Soyka wybrało Justynę spośród 142 artystów z 15 krajów Europy Centralnej. Zwycięstwo, którego następstwem był finałowy koncert w warszawskim klubie Stodoła, wiąże się również z promocją Artystki przez radio RFI i francuskojęzyczną stację MCM.

Piosenkarka zaangażowała się w tym okresie w karierę aktorską. Na przełomie 1997 i 1998 roku kręcone są zdjęcia do filmu Billboard w reżyserii Łukasza Zadzrzyńskiego, w którym wystąpiła Steczkowska. Obraz swoją premierę miał w listopadzie 1998 roku.

Już w lecie tego roku rozpoczęły się zdjęcia do filmu Magdaleny Łazarkiewicz "Na koniec świata", w którym Steczkowska zagrała pierwszoplanowa rola kobiecą. W kwietniu i maju 1999 roku piosenkarka dokonuje nagrania muzyki do filmu "Na koniec świata", a premiera płyty ma miejsce w sierpniu tego roku. Obraz wchodzi na ekrany kin miesiąc później.

W listopadzie 1999 roku odbywają się wspólne koncerty Justyny Steczkowskiej i Tomasza Stańki, zatytułowane "Pożegnanie jesieni".

Premiera kolejnej płyty Steczkowskiej, zatytułowanej "Dzień i Noc", ma miejsce w lutym 2000 roku. Pierwszą piosenką promującą album jest kompozycja "Kosmiczna rewolucja". Z tej płyty jako single ukazały się również piosenki "Świat jest niewierny", "To koniec" i "Podróżując".

27 października 2001 to dzień premiery trans-opery "Sen nocy letniej", w której Justyna Steczkowska występuje w podwójnej roli, Tytanii i Hippolity (przygotowania do spektaklu trwały od lutego do czerwca i od sierpnia do daty premiery).

W listopadzie 2001 roku ukazuje się kolejny album Steczkowskiej zatytułowany płyty "Mów do mnie jeszcze". W tym roku ma również miejsce trasa koncertowa Fantasmagorie Grzegorza Turnala z udziałem piosenkarki.

Kolejny album Steczkowskiej ukazał się w 2002 roku. Płyta zatytułowana "Alkimja" przyniosła muzykę inspirowaną kulturą żydowską, jednakże pełną również nowoczesnych brzmień. Piosenkarce w nagraniu albumu towarzyszył między innymi Chór Synagogalny. Tytuł "Alkimja" nosi również przedstawienie, którego premiera odbyła się we Wrocławiu podczas XXIII Przeglądu Piosenki Aktorskiej.