Bajm

Najbardziej długowieczny zespół grający muzykę z pogranicza popu i rocka.

Powstał w 1976 roku w Lublinie, nazwę tworząc z pierwszych liter imion założycieli - wokalistki Beaty Kozidrak (ur. 4 V 1960), wokalistów Andrzeja Pietrasa i Jarosława Kozidraka (ur. 8 I 1955) oraz gitarzysty Marka Winiarskiego. Od początku za repertuar odpowiedzialne było rodzeństwo Kozidraków - Beata za teksty, Jarosław za muzykę; natomiast Pietras, mąż wokalistki, oprócz śpiewania w chórkach, zajmował się sprawami menedżerskimi, które po latach całkowicie wypełniły jego kalendarz, zresztą podobnie jak J. Kozidraka.

Zespół zadebiutował w roku 1977 na festiwalu studenckim w Krakowie, a pierwszy duży sukces odniósł w roku następnym, piosenką "Piechotą do lata" wyśpiewując drugą nagrodę na festiwalu w Opolu. Ten utwór nie wiele miał wspólnego z rockiem - dużo więcej ze stylem "studencko-turystycznym". Otwarcie zespołu na muzykę rockową nastąpiło dopiero na początku lat 80. - w okresie wzrostu popularności gatunku.

Zmienił się wtedy skład grupy - odszedł Winiarski; doszli Henryk Mazurek (g), Marek Makuch (bg) i Bogdan Tchórzewski (dr); J. Kozidrak w większym stopniu niż wokalistą stał się klawiszowcem i gitarzystą. Tak zestawiony Bajm wylansował wiele przebojów - przede wszystkim "Józek nie daruję Ci tej nocy" i "Nie ma wody na pustyni", a także "Różowa kula", "Żal prostych słów", "Co mi panie dasz" i "Prorocy świata" - które złożyły się na program telewizyjny "Bajm na dachu" oraz debiutancki album "Bajm" (84), wyglądający więc na pozycję typu "greatest hits". Nie zawsze były to przeboje w dobrym guście ("Nie ma wody na pustyni"), ale oddawały wyjątkowy talent wokalistki.

Drugi album - "Martwa woda" - wyszedł w roku 1985, zawierając piosenki na ogół w szybszym tempie, choć już mniej melodyjne i mniej przebojowe. Jednak i z tej płyty udało się wykroić kilka szlagierów - "Małpa i ja", "Piramidy na niby", "Diabelski krąg". Drugi z wymienionych utworów dał tytuł kolejnemu programowi telewizyjnemu grupy.

W roku 1985 do Kozidraków i Pietrasa dołączyli Grzegorz Płechta (g), Dariusz Lipiński (g), Robert Kozak (bg) oraz Jarosław Pruszkowski (dr; później wzięty realizator dźwięku w studiu nagraniowym w Izabelinie) - i w tym składzie Bajm nagrał płytę "Chroń mnie", zbliżoną charakterem do "Martwej wody", niosącą takie przeboje, jak "Płynie w nas gorąca krew", "Dwa serca, dwa smutki" i "Diament i sól".

"Chroń mnie" wydano w roku 1986 - w tym samym, w którym grupa odniosła bodaj swój największy sukces zagraniczny, zdobywając Grand Prix na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w szwedzkim Karlshamn za "Diament i sól".

Zresztą Bajm był nie tylko częstym gościem europejskich festiwali, ale i regularnym ich laureatem. Zaczął już w roku 1980 na Festiwalu Przebojów w Dreźnie (nagroda dziennikarzy), potem ('88) zdobył m.in. Grand Prix na festiwalu w Belgradzie, skończył jak na razie na Grand Prix festiwalu w fińskim Lahti ('89). W kraju grupa znajdowała się jakby poza głównym nurtem - będąc zbyt rockową dla publiczności zorientowanej na pop i zbyt popową dla rockfanów - jednak nie przeszkodziło jej to wielokrotnie wywoływać aplauz na festiwalu w Opolu, a także listę swych nagród we wspomnianym roku '86 wydłużyć o nagrodę na MFP w Sopocie. Niemniej główną siłę Bajmu nadal stanowiły chętnie nadawane przez radio przeboje...

Następny taki przebój - "Nagie skały" - przyniósł album "Nagie skały" z 1988 roku, nagrany przez Kozidraków z wyjątkowo rockowym składem - Konstanty Joriadis (kbds; eks Izrael i Maanam; później m.in. Lady Pank, Human i solo), Dariusz Piotr "Franz Dreadhunter" Adamczyk (bg; eks-Tilt; później m.in. Chłopcy z Placu Broni, Homo Twist i Pudelsi), Piotr Nalepa (g; później m.in. w grupie swego ojca Tadeusza Nalepy i Aptece) i Alan "Sors" Baster (dr; eks-Menes, Turbo, Zander). Ów skład nie mógł nie wpłynąć na bardzo dynamiczny charakter "Nagich skał", jednak artystyczna indywidualność Beaty Kozidrak była na tyle silna, iż Bajm nie przestał być sobą.

W tym okresie zespół zaczął dość często jeździć na występy do polonijnych klubów w USA i Kanadzie, dlatego następną płytę wydał po trzyletniej przerwie. "Biała armia" - nagrana przez B. Kozidrak i Bastera z Adamem Abramkiem (bg; programowanie perkusji), Pawłem Sotem (kbds, voc) i Markiem Radulim (g; eks-Banda i Wanda) - przyniosła piosenki bardziej stonowane niż "Nagie skaly", bliższe typowej muzyce pop. Podobny charakter miał "Płomień z nieba (93), zawierający m.in. tytułowy przebój utrzymany w charakterze ckliwej ballady.

Jednak dwa lata później można było posłuchać ostrzejszych, niemal softmetalowych piosenek zespołu (np. świetnego "Dnia za dniem"), tym razem działającego w składzie: Kozidrak, Spodyniuk, Piotr Bielecki (g), Adam Drath (g), Krzysztof Nieścior (dr), Artur Daniewski (bg), Michał Kulenty (sax). Przyniósł je album "Etna", na którym mimo wszystko nie zabrakło lirycznej ballady ("Łatwa miłość").

W 1998 roku wokalistka Bajmu wydała solową płytę zatytułowaną po prostu "Beata". Pochodzące z niej przeboje (m.in. "Siedzę i myślę") ugruntowały jej wysoką pozycję na muzycznej scenie (Podwójna Platynowa Płyta). Kozidrak za nią otrzymała dwie statuetki Fryderyka (kategorie "album - pop" i "wokalistka").

Kolejna płyta Bajmu - "Szklanka wody" z 2000 roku - to jeden z największych sukcesów zespołu. Jej nakład przekroczył 150 tysięcy egzemplarzy (Podwójna Platynowa Płyta), a zespół zdobył nagrody Fryderyka (album rock/pop) i Superjedynki (album - pop). Dodatkowo Kozidrak do swoich osiągnięć dodała takie same nagrody w kategorii wokalistka. Z grupą grała wtedy już Maria Dobrzańska, która zastąpiła Spodyniuka. Pod koniec 2003 roku doszło do czasowego zastępstwa Dobrzańskiej, spowodowanej jej ciążą. Wtedy na klawiszach grał Robert Kalicki (eks-Lombard).

Rok 2004 przyniósł album "Myśli i słowa", następną przebojową pozycję w dyskografii zespołu. Szybko zdobył on status Platynowej płyty, za przekroczenie progu 75 tysięcy sprzedanych egzemplarzy.

Dyskografię Bajmu uzupełniają składankowe albumy "The Very Best Of", wydane w 1992 i 1993 roku. Tylko na nich można znaleźć "Piechotą do lata" oraz też swego czasu popularne "Rano" i "Czary mary". Ponadto na wiosnę '97 ukazał się zbiór "Ballady" (Podwójna Platynowa Płyta) z nowymi, niejako wbrew tytułowi dynamicznymi wersjami kilku starych przebojów ("OK. OK. Nic nie wiem, nic nie wiem", "Różowa kula", "Małpa i ja", "Dwa serca, dwa smutki") oraz z premierową "Krainą miłości".

(źródło: "Encyklopedia polskiego rocka", wydawnictwo In Rock).