Andrea Bocelli

Włoski tenor, kompozytor, producent muzyczny, propagator opery, doskonale radzący sobie zarówno na rynku muzyki popularnej, jak i w nagrywaniu albumów z muzyką klasyczną. Urodził się 22 września 1958 roku w małej wiosce Lajatico położonej w malowniczej Toskanii (Włochy).

W wieku 6 lat zaczął grać na fortepianie, a następnie szybko oswoił flet i saksofon. Od wczesnego dzieciństwa Bocelli miał problemy ze wzrokiem (wrodzona jaskra), który ostatecznie utracił mając 12 lat. Jako nastolatek przejawiał duży talent wokalny, wygrywając kilka konkursów. Został także solistą w chórze szkolnym. Jego idolami byli wybitni włoscy tenorzy, tacy jak Mario Del Monaco, Beniamino Gigli, a szczególnie Franco Corelli.

Po zakończeniu szkoły Bocelli zaczął studiować prawo na uniwersytecie w Pizie. Jednocześnie dorabiał, grając po barach na pianinie i śpiewając przeboje Franka Sinatry, Edith Piaf czy Charlesa Aznavoura. Po zdobyciu dyplomu Bocelli postanowił nie tyle robić karierę w palestrze, co zrealizować swoje marzenie - zostać śpiewakiem operowym. Szansa ku temu szybko się pojawiła, gdy okazało się, że młodzieńczy idol świeżo upieczonego jurysty, Franco Corelli, prowadzi w Turynie warsztaty wokalne. Bocelli bez chwili wahania udał się do tego miasta i potrafił zachwycić swoim głosem samego mistrza. Dzięki opiece Corelliego Bocelli przeszedł profesjonalny trening wokalny. Na życie zarabiał występując po nocach w restauracjach.

W 1992 roku gwiazdor włoskiej sceny rockowej, Zucchero, szukał tenora, z którym chciał prowadzić próby przed występem z Luciano Pavarottim. Wybór padł na zupełnie nieznanego nikomu Bocelliego. "Pianista z restauracji" zadziwił samego mistrza Pavarottiego.

W 1994 roku Bocelli zadebiutował z sukcesem na festiwalu w San Remo. W eliminacjach otrzymał najwyższą w dziejach tej imprezy punktację w kategorii "Nowy wykonawca". Tenor zaśpiewał wówczas piosenkę "Il Mare Calmo Della Sera". We wrześniu tego samego roku Pavarotii osobiście zaprosił Bocelliego do wzięcia udziału w koncercie Pavarotii International w Modenie.

Debiutancki album tenora, "Il Mare Calmo Della Sera", oraz jego następca, "Bocelli", odniosły spory sukces komercyjny w Europie. Druga z wymienionych płyt długo utrzymywała się na szczytach europejskich list sprzedaży. Pochodząca z niej piosenka "Con Te Partiro" przez 6 tygodni była numerem 1. we Francji, a przez 12 w Belgii.

Kolejna płyta, "Romanza" (1996), nie tylko dzięki nagranej z Sarah Brightman angielskiej i przebojowej wersji "Con Te Partito", zatytułowanej "Time to Say Goodabye", przebiła sukces poprzedniczki. W samej Francji album rozszedł się w nakładzie miliona egzemplarzy. Płyta cieszyła się także ogromną popularnością na Wyspach, gdzie dotąd Bocelli nie był znany. W sumie sprzedaż tej płyty przekroczyła 15 mln egzemplarzy.

Artysta, mimo że na dobre zakorzenił się na rynku muzyki popularnej, cieszy się także dobrą opinią w świecie muzyki klasycznej. Brał udział w wielu koncertach i festiwalach, łącznie z występem przed papieżem w przededniu Bożego Narodzenia w 1994 roku. W 1995 roku w sprzedaży pojawił się pierwszy album z muzyką klasyczną, zatytułowany "Viaggio Italiano", a w 1998 roku artysta nagrał płytę "Aria", która odniosła oszałamiający sukces międzynarodowy.

Nie mniejszym wzięciem cieszyła się kolejna propozycja, "Sacred Arias" (1999), zawierająca kompozycje sakralne Bacha, Mozarta, Rossiniego czy Schuberta. Bocelli nagrał także m.in. album z ariami Verdiego. W 2001 roku zaśpiewał solową partię w jubileuszowym nagraniu "Reguiem" Verdiego pod dyrekcją Waleriego Gergiewa. W tym samym roku artysta zarejestrował album z piosenkami w klimacie muzyki toskańskiej ("Cieli di Toscana"). Dzięki tym solowym projektom, jak i innym nagraniom ("Sentimento", wykonania oper "La Boheme", "Il Trovatore", "Tosca", "Werther") Andrea Bocelli jest dzisiaj najpopularniejszym nagrywającym artystą muzyki poważnej.

Na rynku muzyki popularnej Bocelli radził sobie równie dobrze. Singel The Prayer" (z albumu "Sogno"), zaśpiewany razem z Celine Dion, w samych tylko Stanach Zjednoczonych rozszedł się w nakładzie 10 milionów egzemplarzy. Za niego Bocelli otrzymał Złoty Glob i był nominowany do Grammy.

Kolejne wydawnictwa ugruntowały pozycję muzyka, proponującego unikalną mieszankę popu i muzyki klasycznej. Doskonałym przykładem są dwie przebojowe płyty: "Andrea" (2004), na której pojawiły się takie gwiazdy, jak Enrique Iglesias, Guy Chambers (autor największych hitów Robbiego Williamsa) czy Gypsy Kings, i romantyczna "Amore" (2006), gdzie zaśpiewali bądź zagrali m.in. Kenny G, Christina Aguilera i Stevie Wonder.

Ostatnią propozycją niewidomego tenora jest wydany w 2009 roku album "My Christmas", zawierający najpopularniejsze świąteczne utwory, często wykonywane w duetach ze znanymi wykonawcami (Natalie Cole, Mary J. Blidge, Katherine Jenkins). Płytę, która odniosła duży sukces komercyjny, wyprodukował zdobywca 15 nagród Grammy, David Foster, współpracujący wcześniej m.in. z Celine Dion czy Michaelem Buble.