Blind Melon: 20 lat od śmierci Shannona Hoona

"To dla nas kompletny, druzgocący szok" - mówił po niespodziewanej śmierci Shannona Hoona Chris Jones, menedżer Blind Melon. "Walczył z uzależnieniem od narkotyków - sam dwukrotnie skierowałem go na odwyk - ale ciężko oceniać jak daleko ktoś w to zabrnął" - wspominał.

"A Devil on One Shoulder and an Angel on the Other: The Story of Shannon Hoon and Blind Melon", czyli "Z diabłem na jednym ramieniu i aniołem na drugim: Historia Shannona Hoona i Blind Melon" - taki tytuł nosi wydana w 2008 roku biografia wokalisty autorstwa Grega Prato.

Diabeł nałogu sprawił, że 21 października 1995 roku Shannon Hoon został znaleziony martwy przez inżyniera dźwięku w busie zespołu w Nowym Orleanie. Lyle Eaves miał obudzić Hoona na próbę przed koncertem w tym mieście. Przyczyną śmierci muzyka było atak serca spowodowany przedawkowaniem kokainy.

A wydawało się, że w życiu Shannona w końcu wszystko zaczęło się układać. Wokalista w połowie roku udał się na odwyk, bo jego dziewczyna spodziewała się dziecka. W lipcu urodziła się ich córka Nico Blue. Miesiąc później wraz ze swoim zespołem ruszył w trasę promującą właśnie wydaną drugą płytę "Soup", która miała umocnić status uzyskany za sprawą świetnie przyjętego debiutu "Blind Melon" (1992). Wokalista najwyraźniej jednak zdawał sobie sprawę, że nie udało mu się pogonić diabła, bo na trasę zabrał terapeutę. Ten jednak został wkrótce zwolniony, nie mogąc sobie poradzić z powrotem Shannona do nałogu. Planowana na 1,5 roku trasa Blind Melon po śmierci Hoona została oczywiście przerwana.

Wspomniany album "Blind Melon" sprawił, że formacja - na dość krótką chwilę - awansowała do czołówki amerykańskiego alternatywnego rocka. Jeszcze przed premierą płyty zespół zaliczył trasę przed Soundgarden, a Hoon pojawił się na bestsellerowych płytach "Use Your Illusion I & II" (utwory "Don't Cry" i "The Garden") Guns N'Roses, na czele której stał jego przyjaciel z młodych lat Axl Rose. Katapultą do sławy był mocno promowany przez MTV teledysk do singla "No Rain", w którym występuje przebrana za pszczółkę dziewczynka (w tej roli Heather DeLoach). Na taki pomysł wpadł reżyser klipu Samuel Bayer (ten od pamiętnego "Smells Like Teen Spirit" Nirvany), który postanowił nawiązać do okładki płyty, na której widniało zdjęcie ubranej w strój pszczółki młodszej siostry Glena Grahama, perkusisty Blind Melon.

Zobacz teledysk "No Rain" Blind Melon:

Zespół załapał się też na falę rosnącej popularności nurtu grunge (produkcją zajął się Rick Parashar, mający na koncie m.in. "Ten" Pearl Jam), choć muzycznie bliżej mu było do ostrzejszego rocka podlanego folkowo-południowymi brzmieniami, bardziej w stylu lat 60. i 70. Ostatecznie "Blind Melon" w samych Stanach Zjednoczonych pokrył się czterokrotną platyną (ponad 2 mln egzemplarzy), docierając ostatecznie do 3. miejsca na liście przebojów. Grupa zagrała na festiwalu Woodstock 1994, koncertując też u boku m.in. The Rolling Stones, Neila Younga i zaprzyjaźnionych Guns N'Roses.

Wiosną 2015 roku wspomniany na początku Danny Clinch zebrał w jednym z serwisów crowdfundingowych ponad 100 tysięcy dolarów na film dokumentalny o Shannonie Hoonie. Przez ostatnie pięć lat swojego życia wokalista nakręcił ponad 200 godzin materiału, który teraz jego przyjaciele chcą pokazać, by przypomnieć jego postać i twórczość. "Filmował się cały czas, w chwilach triumfu i rozpaczy" - mówią.

"Ten dokument jest niesamowicie osobisty. To zaszczyt, że mamy wasze wsparcie, by dokończyć wizję Hoona i móc podzielić się z wami jego pracą, życiem i dorobkiem" - dodają twórcy zaangażowani w internetową kampanię. Dokument przygotowywany przez Danny'ego Clincha ma być gotowy na wiosnę 2016 r.

Reżyser i fotograf ma na koncie współpracę z m.in. Bruce'em Springsteenem, Johnem Mayerem, Willie Nelsonem, Tomem Waitsem, Johnem Legendem i Dave Matthews Band. Nakręcił też filmy "Immagine in Cornice" z Pearl Jam i "Skin & Bones" z Foo Fighters.

A co stało się z Blind Melon po śmierci Shannona Hoona? Początkowo muzycy chcieli kontynuować działalność pod starym szyldem, ale nie udało im się znaleźć odpowiedniego frontmana. Jeszcze w 1996 r. wydali płytę "Nico" (tytuł wzięty od imienia córki zmarłego wokalisty) zawierającą odrzuty i demówki z sesji do "Soup", a także covery Johna Lennona i Steppenwolf. Zyski ze sprzedaży tego wydawnictwa przekazano na program pomagający muzykom uzależnionym od alkoholu i narkotyków.

W połowie 2006 roku zespół oficjalnie powrócił z Travisem Warrenem za mikrofonem, a niespełna dwa lata później ukazała się nowa płyta "For My Friends", jednak w trakcie trasy promującej nowy wokalista opuścił Blind Melon. Jesienią 2010 r. Warren ponownie pojawił się w składzie grupy, ale nikt już nie ma złudzeń, że grupa znów ma szansę zamieszać na rockowej scenie.