Szkoci w Warszawie

Biffy Clyro istnieją od roku 1995, jednak prawdziwym przełomem okazał się dla nich rok 2007 kiedy ukazał się album "Puzzle" (Numer Jeden na liście sprzedaży płyt w Wielkiej Brytanii). To wtedy Biffy Clyro zostali dostrzeżeni przez większą ilość fanów, a tak znane formacje jak The Who, The Rolling Stones czy Muse zaprosiły Szkotów do wspólnych występów.

Najnowsza płyta "Only Revolutions", piąty album w dyskografii, ma szansę powtórzyć sukces "Puzzle" - promujący go singel "That Golden Rule" spotkał się z niezwykle żywiołowym przyjęciem brytyjskich rozgłośni, w tym tak uznanej postaci jak Zane Lowe z BBC Radio 1.

Biffy Clyro w swej muzyce łączą postpunkową i postgrunge'ową ekspresyjność z ciężkimi, metalowymi riffami. Debiutancki album "Blackened Sky" (2002) oraz wyczerpująca działalność koncertowa i występy na prestiżowych festiwalach T In The Park, The Carling Weekend i Kerrang.!Weekend wprowadziły Biffy Clyro na mapę brytyjskiego rocka początku XXI wieku.

Triem w składzie Simon Neil (śpiew, gitara), James Johnston (gitara basowa) i Ben Johnston (perkusja) zainteresowała się szybko londyńska firma płytowa Beggars Banquet. Wystarczyła EP "thekidswhopoptodaywillrocktomorrow" wydana przez maleńką wytwórnię Electric Honey - tę samą, w której barwach debiutowali Belle & Sebastian. "Blackened Sky" nie zawiódł oczekiwań i zdobył sympatię publiczności wychowanej na punk rocku nowego chowu, post-grunge'u z okolic Foo Fighters i tradycyjnym gitarowym britpopie. Drugi album "The Vertigo Bliss" (2003) przyniósł nieco spokojniejszą muzykę. Obok dynamicznych utworów w rodzaju "Bodies In Flight", "Toys, Toys, Toys, Choke, Toys, Toys, Toys" czy "A Man Of His Appalling Posture", znalazły się na nim klasyczne pop-core'owe piosenki, jakich nie powstydziliby się np. Lemonheads ("The Ideal Height"), Pearl Jam ("Eradicate The Doubt"), czy wspomniani Foo Fighters (przebojowy, wybrany na singel "Questions & Answers").

Album z 2004 "Infinity Land" spotkał się z niezwykle ciepłym przyjęciem fanów oraz branży muzycznej na Wyspach, potwierdzeniem rosnącej popularności grupy były doskonale sprzedające się koncerty na Wyspach.