Pogrzeb Tomasza Stańki w Warszawie: List od ministra kultury Piotra Glińskiego

Na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie pożegnano Tomasza Stańkę, jednego z najważniejszych muzyków jazzowych na polskiej i europejskiej scenie.

Artysta został pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach.

W świeckiej uroczystości udział wzięli m.in. Kamil Sipowicz (w środę w tym samym miejscu żegnał swoją żonę Korę), Michał Urbaniak, Urszula Dudziak, Włodzimierz Nahorny, Milo Kurtis, Stanisław Soyka, Wojciech Gąssowski, Wojtek Mazolewski, Tomasz Zeliszewski (Budka Suflera), Kuba Wojewódzki, Marcin Kydryński, Rafał Bryndal i Małgorzata Potocka, wdowa po Grzegorzu Ciechowskim.

Wśród przemawiających była córka trębacza i jego menedżerka - Anna Stańko, która potem założyła na głowę jego kapelusz.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Paweł Lewandowski odczytał list od Piotr Glińskiego, w którym minister kultury podkreślił, że Stańko był "jednym z najwybitniejszych twórców kultury polskiej, wielkim artystą światowego formatu, uznanym i podziwianym od lat 60. XX wieku".

Szef resortu kultury przypomniał, że Stańko zadebiutował jako lider z zespołem Jazz Darings w roku 1962, a w 1966 r. nagrał z kwintetem Krzysztofa Komedy - jak określił - kultową płytę "Astigmatic".

"Tomasz Stańko, wielki improwizator, instrumentalista, kompozytor, lider, artysta łączący wiele gatunków sztuki swoją muzyką, albo też samą intencją artystyczną, pozostawia po sobie pustkę nie do zapełnienia. Na szczęście pozostaje z nami jego przejmujący, inspirujący jazz, czyniący nas lepszymi" - podkreślił w liście Gliński.

Muzyk zmarł 29 lipca w warszawskim szpitalu onkologicznym na Ursynowie. Miał 76 lat. Od kilku miesięcy chorował na raka płuc.

Tomasz Stańko urodził się w 1942 roku w Rzeszowie. Był trębaczem, kompozytorem i aranżerem, jednym z najważniejszych muzyków na polskiej i europejskiej scenie jazzowej. Zadebiutował w 1962 r., grając w zespole Jazz Darings wraz z Adamem Makowiczem, następnie był jednym z członków słynnej grupy Krzysztofa Komedy. W 1968 r. założył własny kwintet, w skład którego weszli m.in. skrzypek Zbigniew Seifert i saksofonista Janusz Muniak.

W 1970 r. nagrał album "Music for K." a następnie takie płyty jak "Purple Sun" (1973), "TWET" (1975) i "Balladyna" (1975), na której trębaczowi towarzyszył m.in. kontrabasista Dave Holland i saksofonista Tomasz Szukalski. Stańko współpracował także z takimi muzykami, jak m.in. Cecil Taylor, Don Cherry, Gary Peacock, Tony Oxley i Jan Garbarek.

Był jednym z nielicznych muzyków ze wschodniej Europy zaproszonych do koncertów i nagrań dla słynnej wytwórni płytowej ECM Records. Tomasz Stańko koncertował niemal na całym świecie, występował i nagrywał m.in. z Cecilem Taylorem, Janem Garbarkiem, Peterem Warrenem, Stu Martinem, Donem Cherrym, Garym Peacockiem, Davem Hollandem, Dino Saluzzim, Adamem Makowiczem, Januszem Muniakiem, Zbigniewem Seifertem, Michałem Urbaniakiem.

Jako pierwszy polski artysta został uhonorowany Europejską Nagrodą Jazzową w 2003 r. Artysta angażował się w akcje promujące muzykę jazzową. Był organizatorem i dyrektorem festiwalu "Jesień Jazzowa" w Bielsku-Białej. Tomasz Stańko nagrał około czterdziestu albumów, skomponował muzykę do kilkudziesięciu filmów, wśród których znalazły się "Pożegnanie z Marią" (reż. Filip Zylber), "Reich" (Władysław Pasikowski), "Egzekutor" (Filip Zylber) oraz spektakli teatralnych: "Balladyna", "Nienasycenie", "Wyzwolenie".

Stańko współpracował także z młodymi, polskimi muzykami jazzowymi, m.in. Marcinem Maseckim i zespołem Simple Acoustic Trio.

Za swoją działalność artystyczną Stańko został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a także wyróżnieniem ministra kultury i dziedzictwa narodowego za całokształt pracy twórczej.