Nie żyje Leszek Długosz. Legendarny poeta miał 82 lata
Oprac.: Mateusz Kamiński
Nie żyje Leszek Długosz. Legendarny aktor, kompozytor i poeta miał 82 lata. O jego śmierci poinformowała krakowska "Piwnica pod Baranami", z którą przez lata był związany.
Nie żyje Leszek Długosz. O śmierci legendarnego aktora i kompozytora poinformowała "Piwnica pod Baranami". W rozmowie z Polską Agencją Prasową śmierć poety potwierdził jego współpracownik Maciej Zdziarski.
Leszek Długosz zmarł w sobotę w Krakowie po walce z chorobą nowotworową.
Nie żyje Leszek Długosz. Kim był?
Leszek Długosz był aktorem, poetą, kompozytorem oraz pianistą. Należał do wąskiego grona jednych z najbardziej znanych polskich śpiewających poetów. Pierwszy tomik poezji pt. "Lekcje rytmiki" wydał w 1973 roku.
Był absolwentem polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiował także na Wydziale Aktorskim Państwowej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Jego sceniczny debiut przypadł na szukę "Hefajstos", później w latach 1965-1978 był związany z kabaretem literackim "Piwnica pod Baranami". Rok później trafił na stypendium artystyczne we Francji, co zaowocowało wydaniem albumu w języku francuskim.
Leszek Długosz był autorem wielu tomików poetyckich ("Wywoływanie wilka z lasu", "Piwnica idzie do góry", "Podróżne" czy "Pamiętać") oraz płyt muzycznych: "Leszek Długosz", "W Czarnolesie" czy "Dusza na ramieniu".
Popularności przysporzyła mu piosenka poetycka, którą tworzył i wykonywał. Do najsłynniejszych utworów w jego repertuarze należały m.in. "Berlin 1913", "Dzień w kolorze śliwkowym", "Nasze ognisko" czy "Nie ma nas". Był współautorem piosenek Zbigniewa Wodeckiego z lat 70., m.in. "Rzuć to wszystko, co złe" czy "Opowiadaj mi tak".
Publikował felietony w "Czasie krakowskim" i "Rzeczpospolitej". Prowadził także programy telewizyjne (wraz z Krzysztofem Magowskim zrealizował w TVP cykl poświęcony poezji - "Literatura według Długosza") i radiowe (m.in. "Przyjemność niedzieli" w Radiu Kraków) i wykładał w Szkole Pisarzy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był Kawalerem Orderu Orła Białego, najwyższego cywilnego odznaczenia w Rzeczpospolitej Polskiej.