Nie żyje Józef Kański. Był jurorem popularnego programu TVP
Oprac.: Daniel Kiełbasa
Zmarł pianista, muzykolog i krytyk muzyczny Józef Kański. Odszedł w sobotnie południe, spokojnie, w swoim domu w Warszawie, w otoczeniu rodziny – poinformowała PAP jego córka Agnieszka Kańska. Miał 94 lata.
Córka pianisty powiedziała PAP, że jej tata prawie do końca był aktywny - codziennie grał na fortepianie. Opowiadała, że pisał teksty do "Ruchu Muzycznego". "A jego ostatni tekst ukazał się w marcu" - podała. I chociaż Kański najbardziej znany był ze swojej działalności krytyka muzycznego, to, jak opowiadała córka, mówił, że przede wszystkim jest pianistą.
Kim był Józef Kański?
Józef Kański urodził się 21 października 1928 r. w Warszawie, ale do 1936 r. mieszkał z rodzicami w Krzemieńcu w dzisiejszej Ukrainie. Do Warszawy wrócili w 1936 r.
W latach 1946-1948 studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim, a w latach 1948-1954 na tej samej uczelni muzykologię. Później przez trzy lata (1948-1950) studiował teorię i kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, a także fortepian. Dyplom uzyskał w 1955 r.
Po ukończeniu studiów przez kilka lat pracował jako pianista - grał recitale, współpracował z orkiestrami. Między innymi nagrał z Filharmonią Narodową IV Koncert fortepianowy op. 70 Antona Rubinsteina.
W latach 1953-1979 Kański prowadził redakcję muzyki operowej w Polskim Radiu. Od 1955 r. był stałym recenzentem "Trybuny Ludu". Od 1955 r. był członkiem Zarządu i Rady Naukowej Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Od 1960 r. był członkiem kolegium redakcyjnego "Ruchu Muzycznego", w którym publikował artykuły i recenzje. Z "RM" związany był od 1957 r. W wywiadzie udzielonym "Ruchowi Muzycznego" w 2022 r. opowiadał, że "jako jeden z niewielu już dzisiaj żyjących mógł towarzyszyć od początku różnym festiwalowym imprezom w kraju i za granicą, aby wymienić Warszawską Jesień, Wratislavię Cantans, Festiwal Muzyczny w Łańcucie czy Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku".
Józef Kański był ekspertem TVP w "Wielkiej Grze"
W 1962 r. zaczął publikować w angielskim miesięczniku "Opera" teksty o działalności teatrów operowych w Polsce. Przez pewien czas był też ekspertem muzyki klasycznej w "Wielkiej Grze" emitowanej w TVP.
W latach 1976-1978 prowadził w Akademii Muzycznej w Warszawie seminarium z krytyki muzycznej, a w latach 1979-1981 i 1983-1985 wykłady z historii teatru operowego.
Jest laureatem wielu nagród i odznaczeń, m.in. Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (1974), odznaki "Zasłużony Działacz Kultury" (1975), srebrnego medalu Gloria Artis (2007) i złotego medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2018).
Opublikował m.in. "Przewodnik operowy", w którym zamieścił szkice o 200 dziełach operowych i dramatach muzycznych. Był też współautorem wielojęzycznego fotoalbumu "Chopin i jego ziemia".
