B.B. King uhonorowany Google Doodle. Kim był mistrz bluesa?

Nazywany "królem bluesa" muzyk, uważany za jednego z najlepszych gitarzystów w historii, zmarł 14 maja 2015 r. we śnie w swoim domu w Las Vegas.

B.B. King od ponad 20 lat cierpiał na cukrzycę II stopnia. W ostatnim czasie nasiliły się jego problemy zdrowotne - dwukrotnie trafił do szpitala.

W 2011 r. magazyn "Rolling Stone" umieścił go na 6. miejscu listy najlepszych gitarzystów wszech czasów. W 2007 r. muzyk został wprowadzony do Rockandrollowego Salonu Sław.

Przez całą karierę nieustająco koncertował - do swojej siedemdziesiątki dając po 250-300 występów rocznie! W ostatnim czasie zdarzało mu się dawać po ok. 100 koncertów rocznie. Jego najsłynniejszym instrumentem była gitara Lucille (różne warianty modelu Gibson ES-355) - poświęcił jej utwór "Lucille".

W dorobku miał 15 statuetek Grammy w różnych kategoriach. W 1987 r. zdobył specjalną Grammy za całokształt dokonań.

Młodego B.B. Kinga wychowywała jego babcia Elnora Farr w Kilmichael w Mississippi. Pod jej opiekę trafił jako 5-latek, gdy rozstali się jego rodzice.Muzyką na dobre zainteresował się jako członek lokalnego chóru gospel. Pierwszą gitarę dostał jako 12-latek. Wówczas pod swoje skrzydła wziął go bluesowy gitarzysta "Bukka" White, kuzyn jego matki.

Jako wokalista i DJ pojawił się w radiu pod pseudonimem Beale Street Blues Boy, później skróconym do Blues Boy, a w końcu do B.B.

Pierwszy kontrakt podpisał w 1949 roku z wytwórnią RPM z Los Angeles. Pierwsze przeboje z tamtego okresu to m.in. "3 O'Clock Blues", "Woke Up This Morning", "Every Day I Have the Blues", "Sweet Little Angel" i "Sneakin' Around".

W 2005 r. Polskie Stowarzyszenie Bluesowe zainaugurowało Dzień Bluesa (światowy wypada 3 sierpnia) - data została wybrana właśnie w urodziny B.B. Kinga.