#151 Pełnia Bluesa: Jaki był Howlin' Wolf?
Choć pierwszą gitarę otrzymał dopiero mając 18 lat, nie zmienia to faktu, że w znaczący sposób wpłynął i wciąż wpływa na kolejne pokolenia bluesowych muzyków. Mowa o Howlin' Wolfie, którego rocznica urodzin zbliża się wielkimi krokami. W #151 Pełni Bluesa również o tegorocznej edycji Rawa Blues Festival.
10 czerwca mija kolejna rocznica urodzin legendarnego bluesmana. Chester Arthur Burnett na świat przyszedł w 1910 roku.
Pierwszą gitarę otrzymał w wieku 18 lat. Nie przeszkodziło mu to jednak stać się wirtuozem naszego ulubionego gatunku.
Co ciekawe, muzyk ten spędził dwa i pół roku w amerykańskiej armii. Wcześniej wiódł życie prostego rolnika, jednocześnie ucząc się bluesowego fachu na harmonijce m.in. od Sonny Boy Williamsona II.
Wolf płacił swoim ludziom godziwą pensję na czas. Zaoferował im również świadczenia z ubezpieczenia zdrowotnego. W życiu osobistym nie był ekstrawagancki. Z żoną Lillie i dwiema córkami mieszkali w skromnym, ale wygodnym domu w południowej części Chicago. Nigdy też nie jeździł krzykliwymi, zwracającymi uwagę, samochodami.
Muzycznie w Pełni Bluesa przyglądamy się m.in. "I Ain't Superstitious" nagranej w 1962 roku. Howlin' Wolf sięgnął po coś bardziej wyrafinowanego. Piosenka skomponowana przez Willy'ego Dixona stała się standardem bluesowym, mimo początkowego braku sukcesu.
W 2017 roku wprowadzono ją do Blues Hall of Fame.
W 1964 roku Wolf nagrał nieśmiertelną "Killing Floor". To - bez wątpienia - jeden z najważniejszych utworów w jego karierze, w którym na gitarze akustycznej pojawia się Buddy Guy. Singlem zainspirowali się Jimi Hendrix i Led Zeppelin. Ten pierwszy oczarował nią Erica Claptona wkrótce po przybyciu do Londynu. Zeppelini "wzięli ją" za podstawę do zbudowania "The Lemon Song".
Nadchodzi kolejna edycja Rawa Blues Festival. 7 października w katowickim Spodku zagrają m.in. Altered Five Blues Band, Albert Cummings czy Philip Sayce. Nie zabraknie również - oczywiście - Shakin' Dudiego.
