Maciej Maleńczuk: Rydzyk mi pomaga

Machina: Uważa się, że nawet z tym co posiadasz wewnątrz, nie wyróżniłbyś się aż do tego stopnia, gdyby nie twój image.

Maciej Maleńczuk: To wszystko jest siłą montażu. Gdybym na co dzień chodził w różowym garniturze, to ten garnitur byłby brudny jak świnia. Rozgraniczam te dwie rzeczy. Nie należę do ubraniowych czyściochów. Taką mam naturę.

Czy cały czas czujesz się członkiem krakowskiej Bohemy ?

Jestem Bohemą, ale Bohema mnie nie chce, a ja nie chcę jej. Jestem więc taką jednoosobową Bohemą chodzącą po mieście.

Jaki jest tego powód? Zazdrość?

Przytoczę cytat z filmu "Sztos" - "Za dużo wyj**anych chodzi po mieście". Żeby mieć jeszcze dobrą opinię.

Zatem jak w swoim mieście gasisz pragnienie rozrywki?

Nie daj Boże, żebym tu zaczął imprezować. Nikt tego nie chce. Muszę się izolować, bo jestem niebezpieczny dla otoczenia.

Zażartowałeś, że Dyrektor Ojciec Rydzyk mógłby nadać w swojej rozgłośni pieśń "Madre de Deus", nad którą pracujesz. A może uważasz to za realne?

Mam specyficzny stosunek do Pana księdza Rydzyka. Lubię go, ponieważ on rozwala od środka to, czego my nie możemy rozwalić od zewnątrz. Przy całym moim satanizmie, uważam księdza Rydzyka za mojego sprzymierzeńca, bo pomaga mi w tej samej robocie.

Dlaczego nie pozwalasz nikomu tworzyć twojej historii, nagrać o tobie filmu czy napisać książki ?

Bez przerwy ktoś z tym przychodzi, więc już nie byłbyś pierwszy. Przy sztuce, jaką uprawiam, jest to środek mojej działalności. Wszystko, czego się nauczyłem, nabyłem na scenie. Wcześniej nie było czasu na naukę. Musiałem wielokroć dać dupy, żeby w końcu przestać jej dawać. Tak samo jest z aktorstwem. U mnie wszystko idzie wolniej, niż u normalnego człowieka. Jestem głęboko opóźniony w rozwoju.

Rozmawiał: Michał Kowalski

Więcej czytaj w nowym numerze Machiny - już w kioskach!