Bogusław Kaczyński nie żyje. "Chciałem być sławny"

Bogusław Kaczyński zmarł 21 stycznia w wieku 73 lat. Jego stan zdrowia uległ pogorszeniu pod koniec 2015 r. Wówczas doznał kolejnego udaru i trafił do szpitala.

Krytyk muzyczny większość 2015 r. spędził w szpitalu na rehabilitacjach. Wszystko przez udar, którego doznał w 2007 roku i po którym miał sparaliżowaną połowę ciała i problemy z mówieniem. Udało mu się jednak powrócić do sprawności.

Był niezwykle cenionym publicystą muzycznym i konferansjerem, popularyzatorem opery, operetki i muzyki poważnej w Polsce, teoretykiem muzyki i pianistą, absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie.

"Moim największym sukcesem w życiu jest to, że udało mi się zrealizować moje dziecięce marzenia. Chciałem być artystą, chciałem być sławny, chciałem, aby świat leżał u moich stóp - a to wszystko dzięki muzyce" - mówił o sobie Kaczyński.

Urodził się w 1942 r. w Białej Podlaskiej. Miał w swoim dorobku wiele programów telewizyjnych m.in. "Zaczarowany świat operetki", prowadził transmisje telewizyjne najważniejszych wydarzeń muzycznych w kraju i za granicą.

Specjalne sukcesy i dowody uznania międzynarodowej krytyki przyniosły mu prezentacje monodramu o Janie Kiepurze i Marcie Eggerth (ponad 1000 przedstawień), wykłady z dziedziny historii muzyki i sztuki operowej oraz galowe wieczory z cyklu "Bogusław Kaczyński przedstawia". Jego tournee wiodło przez cztery kontynenty: od Pekinu, Ułan Bator i Moskwy poprzez Wiedeń, Rzym, Florencję, Neapol, Mediolan, Genewę, Paryż, Londyn, Sztokholm, Berlin, Monachium, Pragę, Budapeszt, Madryt, Istambuł, Hawanę, Nowy Jork, Chicago, Boston, Miami do Toronto, Montrealu, Edmonton i Vancouver. Był też autorem serii płytowej "Bogusław Kaczyński - Złota Kolekcja".

"Kaczyński zrobił dla sztuki operowej więcej niż ktokolwiek w jej dziejach w naszym kraju" - mówił o nim krytyk filmowy Zygmunt Kałużyński.

Od 1970 r. Kaczyński był komentatorem muzycznym radia i telewizji. Prowadził transmisje telewizyjne kolejnych Konkursów Chopinowskich, Konkursów im. Henryka Wieniawskiego oraz koncerty L. Pavarottiego i P. Domingo, jubileusz Filharmonii Narodowej, koncerty noworoczne z Wiednia, konkursy Eurowizji i wiele innych.

Kilkakrotnie zdobył statuetkę "Wiktora", został też nagrodzony "Superwiktorem". "Kto umie być menedżerem festiwalowym, jacy rodzą się czasem tylko w Ameryce, kto tak potrafi tworzyć żywą dekorację festiwalu, kto jest tym namiętnym kolekcjonerem ciekawych osobowości artystycznych, dzięki którym rodzi się jedyna w swoim rodzaju atmosfera festiwalu? Tylko jeden człowiek w Polsce - Bogusław Kaczyński, znawca opery, autor, dziennikarz, prezenter, za którym szaleje publiczność" - mówił muzykolog, krytyk muzyczny Janusz Ekiert.

Po śmierci Bogusław Kaczyński połączył nawet mocno ze sobą skonfliktowanych dziennikarzy:

W latach 1993 - 96 Kaczyński był prorektorem Akademii Muzycznej w Warszawie, a od 1994 - 98 roku dyrektorem Teatru Muzycznego Roma. Był twórcą Festiwalu Muzyki w Łańcucie. Od lat - dyrektorem Europejskiego Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju.

W plebiscycie "Koniec wieku" zorganizowanym przez "Politykę" zaliczony został do grona dziesięciu największych osobowości telewizyjnych XX stulecia. Jesienią 2002 roku podczas gali z okazji 50-lecia TVP otrzymał statuetkę i tytuł "Gwiazda Telewizji Polskiej". W 2011 r. otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Bogusław Kaczyński był założycielem Fundacji "ORFEO", której celem jest wspieranie kultury narodowej, propagowanie sztuki wśród dzieci i młodzieży oraz promowanie ambitnych inicjatyw artystycznych.

"Byłem żonaty, ale po pięciu latach rozstaliśmy się. Chwila jakiejś fascynacji, chciałem spróbować, jak by to było. Ale nie udało się. Dla sztuki porzuciłem życie prywatne. Bo sztuka jest zazdrosna i musi być najważniejsza, a cała reszta to tylko dodatek" - mówił kiedyś w rozmowie z "Super Expressem" o swoim życiu prywatnym.