White Lies

Zespół rockowy założony w zachodniej części Londynu. Brzmieniowo oscylują wokół indie rocka oraz post punku. Występuje w składzie: Harry McVeigh (wokal prowadzący, gitara), Charles Cave (gitara basowa, wokal pomocniczy) oraz Jack Lawrence-Brown (perkusja).

Cave i Lawrence-Brown pochodzą z Pitshanger Village w North Ealing i początkowo występowali razem w miejscowej szkole. McVeigh dołączył do nich dwa lata później i wtedy trio przyjęło nazwę - Fear of Flying. Cave opisał grupę jako "projekt weekendowy", który jednak zdążył supportować The Maccabees, Jamiego T i Laurę Marling. Trio nagrało dwa podwójne single w niezależnej wytwórni Young and Lost Club - "Routemaster/Round Three" oraz "Three's a Crowd/Forget-Me-Nots". Oba wydawnictwa produkował Stephen Street, współpracujący między innymi z Blur i The Smiths.

W październiku 2007 roku zespół przestał istnieć, a w sieci ogłoszono, że narodziła się formacja White Lies. Zmianę nazwy muzycy tłumaczyli nowym brzmieniem piosenek, które przygotowali, a które według nich nie pasowały do poprzedniej formacji.

Pod nową nazwą zadebiutowali w lutym 2008 roku w Hoxton Square's Bar & Kitchen. Po tym występie zespół otrzymał propozycję podpisania kontraktu płytowego. Na pytanie o nazwę odpowiedzieli, że "białe kłamstwa mają wiele wspólnego z czystą ciemnością, a właśnie w ten sposób członkowie grupy się postrzegają".

Podczas programu w BBC1, Zane Lowe nazwał ich singiel "Death" najgorętszym nagraniem na świecie, mimo że oficjalnie utwór nie został wtedy nigdzie zaprezentowany.

W maju 2008 roku pojawili się w telewizji w "Later... with Jools Holland" przedstawiając wspomniany wyżej singiel oraz nagranie "Unfinished Business". W tym samym miesiącu zespół rozpoczął pracę w studiach nagraniowych w Belgii i Londynie. Roboczo nazwali sesję "To Lose My Life or Lose My Love". Wydanie debiutanckiego albumu zapowiedzieli na styczeń 2009 roku.

Latem 2008 roku wystąpili na serii festiwali - Oxegen, T in the Park oraz w Reading i Leeds.

W swoje pierwsze tournee pojechali między wrześniem a październikiem tego samego roku. Ruszyli także za Ocean, do Ameryki, zaliczając występ na CMJ Music Festival, u boku Jaya Reatarda, Amazing Baby oraz Violens.

Zespół wrócił do Wielkiej Brytanii jako support Glasvegas. Magazyn NME ogłosił, że album White Lies - "To Lose My Life.." ujrzy światło dzienne 12 stycznia 2009 roku."

Tymczasem w listopadzie odbyła się ekskluzywna premiera clipu do tytułowego singla "To Lose My Life" z zapowiadanej płyty. W tym samym miesiącu White Lies wzięli udział w rozdaniu nagród ShockWaves NME, obok Friendly Fires, Florence and the Machine oraz Glasvegas.

Rok 2008 White Lies zakończyli grając w grudniu na festiwalu w Londynie, a na koniec miesiąca singlem tygodnia ogłoszono "From the Stars".

Album "To Lose My Life..." wydano ostatecznie 19 stycznia 2009 roku. Trafił on od razu na 1. miejsce brytyjskiego Album Chart. W tym samym miesiącu formacja pojawiła się na okładce poczytnego magazynu "The Fly". By promować album, trio zagrało podczas sesji dla radia BBC1 swój numer "To Lose My Life" oraz utwór z repertuaru Kanye Westa - "Love Lockdown", który znalazł się na stronie B singla "Farewell to the Fairground".

W ramach trasy promującej debiut grupa wystąpiła kilka razy w Polsce, m. in.: na festiwalach Open'er w Gdyni i Orange Warsaw w Warszawie.

Premiera drugiego wydawnictwa White Lies, "Ritual", miała miejsce 17 stycznia 2011 roku. Wcześniej do sieci trafił teledysk do piosenki zatytułowanej "Bigger Than Us", która znalazła się na drugiej płycie.

Największy wpływ na brzmienie formacji według samych muzyków miał zespół Talking Heads, ale w ich twórczości słychać także fascynacje twórczością Arcade Fire, Joy Division, Interpolu, The Killers oraz Tears for Fears.