Kobranocka

Kobranocka powstała w 1985 roku w Toruniu, a założona została przez byłego członka Nowomowy Andrzeja "Kobrę" Kraińskiego (voc, g) z Jackiem "Szybkim Kazikiem" Bryndalem (bg, voc), Tomaszem Kieliszkiem (dr) i Waldemarem "Zaborem IV" Zaborowskim (sax). Występował m.in. w Toruniu i warszawskim Remoncie, w październiku 1985 odbył wspólną trasę z niemieckim Die Toten Hosen, od którego "pożyczył" muzykę do swego pierwszego przeboju "I nikomu nie wolno się z tego śmiać".

Ogólnopolski rozgłos zyskał dopiero dzięki występowi w następnym roku na FMR w Jarocinie, gdzie wszedł do "złotej dziesiątki" i zdobył nagrodę publiczności. W Jarocinie zagrał już nowy perkusista, Sławomir "Kogut" Ciesielski (eks-Republika). W roku 1987 grupa towarzyszyła na polskich koncertach jugosłowiańskiemu Elektrycznemu Orgazamowi oraz występowała w Moskwie i Pradze, w roku następnym pokazała się m.in. na Muzycznym Campingu w Brodnicy i trasach Krajowej Sceny Młodzieżowej. Ponadto regularnie przyjeżdżała do Jarocina, gdzie zagrała w sumie sześciokrotnie.

Pierwsza płyta Kobranocki, singel "I chociaż was olewam" / "5 minut" / "Los carabinieros", ukazała się w roku 1987. Rok następny przyniósł album w zależności od wydania zatytułowany "Kobranocka" lub "Sztuka jest skarpetką kulawego". Na albumie znalazły się m.in. piosenki "Trzymaj ręce przy Irence","Ballada dla samobójców", "Ela, czemu się nie wcielasz?", "List z pola boju", oraz własna wersje przeboju Republiki "Kombinat".

Drugi album, zatytułowany "Kwiaty na żywopłocie" (1991), nagrany przez Kraińskiego i Bryndala z Piotrem Wysockim (dr; Ciesielski wrócił do Republiki) i Jackiem "Perkozem" Perkowskim (g; z De Mono; eks-Azyl P.; potem T. Love), ukazał się dopiero trzy lata później, ze względu na próby ingerencji firmy Wifon w tekst "Współczucia dla diabła", kobranockowej wersji "Sympathy For The Devil" The Rolling Stones. Utwór "Kocham cię jak Irlandię" zdobył dużą popularność, na której fali Kobranocka z powodzeniem zaprezentowała się na festiwalu Rock Opole '90.

Album "Ku nieboskłonom" z 1992 roku, nagrany został z nowym gitarzystą Adamem "Burzą" Burzyńskim Zmiana ta wpłynęła na zaostrzenie brzmienia i oparcie piosenek na dość ostrych riffach. Z tej płyty pochodzi przebój "Hipisówka".

Rok 1993 stał pod znakiem koncertów, w finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Poznaniu, na "Rock Opolu", w warszawskiej "Stodole" w listopadzie, na których Kobranocka prezentowała się z nowym basistą Michałem "Kwiatkiem" Kwiatkowskim.

Wydany w 1994 roku na płycie "Niech popłyną łzy" zawierał przebój "Więc mi zdejmij z czoła znamię", a także własne wersje utworów Neila Younga ("Rockin' In The Free World", "Wrecking Ball"). Udział w sesji wzięły znane wokalistki: Kasia Nosowska (Hey), Edyta Bartosiewicz (śpiewała też, jak i Anja Orthodox z Closterkeller, na "Ku nieboskłonom") oraz Martyna Jakubowicz.

W ciągu następnych dwóch lat Kobranocka koncertowała sporadycznie, a Kraiński udzielał się najpierw w grupie General Electric (jej nagrania dostępne są na płycie "Toruńska siła czadowa '95"), a później Butelka. Nieco więcej koncertów dała dopiero w roku 1997 (m.in. pokazała się w Warszawie), występując w składzie Kobra, Wysocki, Klasztor (voc), pod jakim pseudonimem występował Bryndal.

Na początku roku 1993 Kraiński grał na gitarze w grupie Róże Europy, co udokumentował koncertowy album "Marihuana". Ponadto zaśpiewał w akustycznej wersji piosenki "Moja i Twoja nadzieja" Hey. Jest autorem audycji w toruńskim Radiu Gra. Burzyński, Wysocki i Kwiatkowski weszli w skład zespołu KBKW utworzonego z gitarzystą Dariuszem Kozakiewiczem (eks- m.in. Breakout); Burzyński i Kwiatkowski trafili do Kazika Na Żywo. Wysocki grał też w Atrakcyjnym Kazimierzu.

W 1999 roku ukazał się pierwszy wybór hitów Kobranocki zatytułowany "Gold".

Na płytę "O Miłości i Wolności", nagraną w 2001 roku, złożyły się nowe i stare numery. Płytę promował utwór "Raz, jeszcze raz", a na płycie znalazły się także "Ko-menda-nt", czy "Boję się". Materiały promocyjne z tego wydania znajdziesz w dziale multimedia. Na szczególną uwagę zasługuje utwór "Chroma Europa". Gościnnie na płycie między innymi zagrali: późniejszy laureat Fryderyka, B. Hołownia i Ewelina Finta.

W serii "Niezwyciężeni" pojawił się album koncertowy zespołu. Na płycie znalazły się "List z pola boju", "Ela, czemu się nie wcielasz", "Raz, jeszcze raz", "Hipisówka", "Kocham Cię jak Irlandię", "I nikomu nie wolno... ". Płytę wieńczy własna wersja piosenki Tiltu, "Mówię, Ci że...".