Piotr Puławski nie żyje. Miał 75 lat

Szersza publiczność poznała Piotra Puławskiego (wł. Peter Steiman) na początku lat 60., kiedy to jako drugi gitarzysta dołączył do grupy Czerwono-Czarni.

To właśnie z tym bigbitowym zespołem wystąpił w trzech pierwszych edycjach KFPP w Opolu (1963-1965) oraz na koncertach w Czechosłowacji i NRD (1964).

W połowie lat 60. z gitarzystą Czerwono-Czarnych Wiesławem Bernolakiem oraz trzema muzykami Niebiesko-Czarnych: basistą Zbigniewem Bernolakiem, saksofonistą Włodzimierzem Wanderem i perkusistą Andrzejem Nebeskim tworzy nowy zespół Polanie (objął też funkcję wokalisty).

Przełomowym momentem w karierze grupy była wspólna dwutygodniowa trasa z brytyjskim zespołem The Animals w listopadzie 1965 r. Wówczas to muzyczne akcenty Polan przesunęły się z big-bitu w stronę rhythm and bluesa.

Dyskografia działającej niespełna trzy lata grupy obejmuje debiutancki album "Polanie" i "czwórkę" dla Polskich Nagrań. Zespół zaliczył trasy po RFN, Skandynawii i ZSRR.

Po rozpadzie Polan podczas jednego z wyjazdów do Skandynawii Piotr Puławski zdecydował się pozostać za granicą. Pod koniec 1970 r. wyjechał do RFN, gdzie pracował w branży komputerowej. W Niemczech wrócił do swojej drugiej pasji - latania. Został instruktorem latania akrobatycznego i kilka razy był członkiem niebieckiej kadry narodowej, biorąc udział w mistrzostwach świata.

Piotr Puławski uczestniczył w próbach reaktywacji Polan w 1996 r. i 2009 r. Występował też w kilku koncertach Czerwono-Czarnych, w tym na trasie z okazji 55-lecia na przełomie 2015 i 2016 r.