Życie? Szkoda gadać

Przaśny wizerunek przesiąknięty kpiną z wąsatej Polski, co to zakłada skarpety do klapek, rockandrollowa produkcja Olafa Deriglasoffa oraz wyśmienite teksty Krzysztofa Vargi i Marcina Świetlickiego - zespół Arkadiusza Jakubika to projekt przemyślany, kompletny i wciągający.

Arkadiusz Jakubik długo, bo blisko pięć lat, przymierzał się do tego debiutu. Już same nazwiska Vargi, Świetlickiego, Deriglasoffa, a także Wojciecha Smarzowskiego, który nakręcił teledysk do tytułowego singla, sugerowały, że album może odcisnąć piętno na polskim poletku muzycznym.

I tak się stało. Panowie zaorali poletko wynurzeniami przesiąkniętymi frustracją i nostalgią, kryzysem wieku średniego, niespełnieniem i strachem. Zachrypnięty wokal Jakubika wyśpiewuje manifest pokolenia, które zatraciło idealizm na rzecz cynizmu i które odmawia brania udziału w konsumpcyjnym szaleństwie.

Są to wynurzenia brudne, bezpośrednie, wulgarne, niedające ani pokrzepienia, ani nadziei.

"Zmruż oczy i popatrz / Poczuj i pomyśl / Zmruż oczy i popatrz / Jak znakomicie rozpierdoliłeś sobie życie / (...) Przynajmniej wreszcie coś / Zrobiłeś znakomicie" - śpiewa Jakubik w utworze "Życie".

Garażowo-rockowa oprawa kompozycji, a także niechlujny, szorstki głos głównego bohatera spinają tę gorzką opowieść w dzieło spójne i przekonujące, autentyczne, pozbawione pretensjonalnych póz. Jeżeli dodamy do tego element przebojowości - refreny naprawdę wpadają w ucho - to wyjdzie jedna z najlepszych polskich płyt w ostatnim czasie.

8/10

Sprawdź tekst utworu w serwisie Tekściory.pl!

Czytaj recenzje płytowe na stronach INTERIA.PL!