Quidam

Zespół powstał na początku 1991 r., z inicjatywy Maćka Mellera, Radka Scholla i Rafała Jermakowa. Wkrótce dołączył do nich Zbyszek Florek. Grupa działała wtedy pod nazwą Deep River (którą zmieniła na Quidam dopiero pod koniec 1995 roku) i proponowała mieszankę hard rocka i bluesa. Swój pierwszy koncert formacja zagrała w Walentynki, 14 lutego 1991 r. w Zespole Szkół Ekonomicznych w Inowrocławiu.

Przez formację przewinęło się kilku wokalistów, jednak przełomowym momentem w jej historii było pojawienie się w składzie dwóch dziewcząt - wokalistki Emili Derkowskiej i flecistki Ewy Smarzyńskiej. Stylistyka kompozycji i brzmienie grupy zaczęły się zdecydowanie zmieniać, zmierzając w stronę bardziej wyrafinowanych form rocka. Utwory, pełne rozbudowanych partii instrumentalnych i muzycznej poetyki, skierowane zostały teraz do bardziej wymagającego i wrażliwego słuchacza. Słuchacza rozmiłowanego w klimatach, które kiedyś proponowały na swoich płytach takie grupy jak Camel, King Crimson (we wczesnym wcieleniu), Genesis, Pink Floyd, Renaissance, itp.

Quidam od samego początku stawiał sobie ambitne zadanie dotarcia ze swoją niełatwą muzyką do jak najszerszego grona słuchaczy oraz zdobycia uznania u profesjonalistów.

Na to, że zostali zauważeni zarówno przez jednych, jak i drugich wskazuje fakt zdobycia wyróżnień i nagród w szeregu muzycznych festiwali i plebiscytów. Wśród nich znalazły się m.in. Grand Prix festiwalu Gitariada (dwukrotnie, w latach 1993 i 1994), a także nagroda dla wokalistki Emili Derkowskiej przyznana przez jury tegoż festiwalu w 1993r. (w jego składzie znaleźli się m.in. Wojciech Waglewski i Leszek Biolik).

Uwieńczeniem kilkuletniej pracy było nagranie przez zespół (pomiędzy wrześniem 1995 a marcem 1996 r.) pierwszej płyty długogrającej zatytułowanej po prostu "Quidam", bardzo ciepło przyjętej przez krytykę i fanów art-rocka w Polsce i za granicą. Świadczyły o tym recenzje w polskich i zagranicznych fachowych magazynach rockowych.

W plebiscycie magazynu "Tylko Rock" - najważniejszego polskiego miesięcznika poświęconego muzyce rockowej - wokalistka Quidam Emila Derkowska zdobyła tytuł "Twarzy Roku 1996".

W pierwszej połowie stycznia 1998 r. doszło w zespole do zmiany personalnej. Ewę Smarzyńską zastąpił utalentowany flecista Jacek Zasada, student Akademii Muzycznej w Gdańsku. W lutym zespół nagrał w studio Jacka Mastykarza w Krakowie utwory na swój drugi album - "Sny Aniołów", który ukazał się na rynku w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Pochodząca z niego piosenka "Moje anioły" trafiła na playlisty wielu rozgłośni radiowych w naszym kraju. Trafiła też na Listę Przebojów Programu III Polskiego Radia (by ostatecznie dotrzeć do pozycji 10.).

Pod koniec 1998r. brytyjski miesięcznik "Wondrous Stories" tradycyjnie ogłosił wyniki ankiety czytelników na najpopularniejszych artystów art-rockowych 1998 roku. Nie po raz pierwszy Quidam zyskał uznanie w ich oczach . Emila Derkowska zajęła trzecie miejsce w kategorii "Best Female Vocalist", cały zespół czwarte w kategorii "Best New Band" i drugie w kategorii "Best CRS Gig" (najciekawszy występ podczas koncertu organizowanego przez Classic Rock Society).

Najważniejszym wydarzeniem w historii grupy w I kwartale 1999 r. był udział w trzeciej edycji festiwalu "Baja Prog", który odbył się w dniach 2-6 marca w Mexicali w Meksyku Quidam zagrał tam jako ostatni z 10 zaproszonych zespołów (wśród których znalazły się m.in. Arena z Wielkiej Brytanii, After Crying z Węgier, Crucible i Ten Jinn z USA, Halloween z Francji oraz Cast z Meksyku) i w zgodnej opinii obserwatorów imprezy był jedną z jej największych gwiazd.

8 listopada 1999 na całym świecie ukazał się koncertowy album "Baja Prog - Live In Mexico '99" zawierający obszerny zapis wspomnianego wcześniej występu w Meksyku. Płyta stanowi doskonałe podsumowanie pierwszego okresu działalności grupy. Wśród utworów zamieszczonych na tym bardzo ciepło przyjętym wydawnictwie znalazły się m.in. nowe wersje trzech nagrań z klasyki rocka: "Rhayader/Rhayader Goes To Town" z repertuaru Camel, "Child In Time" Deep Purple oraz "Jest taki samotny dom" Budki Suflera.

W kwietniu 2002 Quidam zaprezentował światu swoje nowe, studyjne dzieło "Pod niebem czas", bez wątpienia najdojrzalsze w dotychczasowej karierze. Wśród 65 minut nagrań znalazła się m.in. ich własna wersja "No Quarter" z piątego albumu Led Zeppelin.

Równocześnie grupa dostała zaproszenie do udziału w festiwalu rockowym w Rio de Janeiro gdzie miała zagrać obok legendarnej, holenderskiej formacji Focus. Miesiąc przed wylotem do Brazylii nastąpiła kolejna zmiana w składzie sekstetu - miejsce basisty Radka Scholla (grającego w zespole od początku jego istnienia) zajął Damian Sikorski.

Na początku 2003 r. niespodziewanie z zespołem postanowiła rozstać się Emila Derkowska. 15 lutego 2003 r. przy wypełnionej po brzegi sali Teatru Miejskiego w Inowrocławiu, Emila pożegnała się z publicznością i grupą. Czas pokazał, że po raz ostatni w szeregach Quidam wystąpiła także sekcja rytmiczna: Rafał Jermakow i Damian Sikorski, którzy postanowili skupić się na współpracy z zespołem Menski.

Po rocznej przerwie w działalności pozostali muzycy (Zbyszek Florek, Maciej Meller i Jacek Zasada) postanowili kontynuować działalność pod znanym szyldem. Rozpoczęły się poszukiwania współpracowników i nowej tożsamości artystycznej. Jako pierwszy dołączył Maciek Wróblewski, perkusista znany ze współpracy z Mariuszem Lubomskim. Na stanowisko basisty zwerbowano Mariusza Ziółkowskiego z włocławskiego zespołu After... Po wielu próbach z różnymi wokalistami, miejsce frontmana zajął Bartek Kossowicz, śpiewający wcześniej w grupie Neo. Rozpoczął się nowy rozdział w historii Quidam.

Od maja 2004 r. do końca stycznia 2005 r. zespół tworzył i opracowywał nowy materiał. Przetrwał i odrodził się. Po tych przygotowaniach i zarejestrowaniu profesjonalnego demo nadszedł czas na nagranie płyty. 6 lutego 2005 r. w sali prób w Teatrze Miejskim w Inowrocławiu zarejestrowano pierwsze ścieżki albumu "surREvival" (którego tytuł należy tłumaczyć właśnie jako "przetrwanie i odrodzenie"), którego premiera miała miejsce 6 czerwca 2005 r.

Niecały tydzień po premierze albumu zespół czekał kolejny ważny sprawdzian. 12 czerwca w studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej, Quidam - po raz pierwszy w zreformowanym składzie - zaprezentował na żywo nowy materiał, uzupełniając go między innymi o zmienioną wersję "Sanktuarium" i klasyk Led Zeppelin - "No Quarter". Tradycyjnie koncert transmitowany był "na żywo" w "Trójce".

Po miesiącu intensywnych prób Quidam był gotowy wyruszyć na kilka występów na zachodzie Europy. Najpierw 11.07. w Berlinie, potem 12.07. w Bad Oyenhausen i wreszcie 17.07. w scenerii areny do walk byków na fantastycznym festiwalu Minnuendo w hiszpańskiej Peralcie (między innymi wraz z zespołem Arena), zagraniczna publiczność miała okazję przekonać się jak prezentuje się nowe wcielenie zespołu.

Po tych wojażach i krótkich wakacjach zaczęły się przygotowania do festiwalu Prog Resiste Convention, którego kolejna edycja miała się odbyć w doskonale znanym klubie Spirit of 66' w Verviers. Tu po raz drugi w karierze grupa miała przyjemność poprzedzić występ holenderskiego Focus.

12 listopada w Żninie rozpoczęła się polska część trasy "surREvival tour 2005", obejmująca 14 miast: Inowrocław, Katowice, Łódź, Zabrze, Kamienną Górę, Wrocław, Kraków, Tarnów, Lublin, Warszawę, Włocławek, Konin i Poznań.

Katowicki koncert w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego został zarejestrowany z myślą o pierwszym w historii zespołu DVD. Magiczna atmosfera, wspaniali instrumentaliści, mnóstwo często zaskakujących muzycznych cytatów (Deep Purple, Genesis, Krzysztof Komeda) - to wszystko złożyło się na "The Fifth Season - Live In Concert", który ukazał się w pierwszych dniach stycznia 2006 roku.

W maju 2006 zespół poproszono o zagranie akustycznego koncertu w finale imprezy "Najlepszy Produkt Roku" odbywającej się corocznie w Inowrocławiu. Propozycja wydała im się na tyle interesująca, iż postanowili podjąć się tego zadania, mimo iż wcześniej praktycznie nie mieli doświadczeń związanych z występami "unplugged". Podczas zaledwie trzech prób narodziły się nowe wersje kilku utworów z płyty "surREvival", akustyczne "Sanktuarium" i... coś jeszcze - ich spojrzenie na "Blackbird" - beatlesowską perełkę ze słynnego "Białego Albumu", "Nights In White Satin" - najpiękniejszą balladę The Moody Blues i wreszcie "Wish You Were Here" - klasykę nad klasyką Pink Floyd. Koncert, 26 maja 2006 r. w inowrocławskim Teatrze Miejskim, został zarejestrowany na kilku śladach, ot tak, na pamiątkę. Jednak po przesłuchaniu całości okazało się, że materiał jest na tyle ciekawy, że warto wydać go na płycie. W rezultacie - 9 października 2006 r. na rynku ukazał się album "Bez półPRĄDU... halfPLUGGED".

Pod koniec 2006 muzycy Quidam rozpoczęli pracę nad nowym studyjnym albumem. Płyta "Alone Together" (premiera 5 listopada 2007 roku) opowiada o różnych rodzajach samotności, o byciu "razem osobno" w związkach międzyludzkich.. W promującym utworze "Kinds Of Solitude At Night" gościnnie zaśpiewała Emila Nazaruk, znana z chóru Trzecia Godzina Dnia. Pod panieńskim nazwiskiem Derkowska śpiewała w Quidam do 2003 roku. Na płycie gościnnie wystąpili również mąż Emili - Piotr Nazaruk, dyrygent chóru TGD (xaphoon, zwany również bambusowym fletem, w "Different" i cytra w "Kinds Of Solitude At Night") oraz Piotr Rogóż (saksofon altowy w "We Lost").

Nazwa grupy pochodzi z łac. quidam (ktoś, jakiś człowiek) i nawiązuje do tytułowego bohatera poematu Cypriana Kamila Norwida, człowieka pragnącego znaleźć swoje miejsce w życiu, poszukującego dobra i prawdy.