Closterkeller

Zespół powstał w styczniu 1988 roku w Warszawie, założony przez wokalistkę i autorkę tekstów Annę Sabiniewicz, używającą pseudonimu Anja Orthodox. W pierwszym składzie grali Tomasz "Wolfgang" Grochowalski (bg), Jacek Skirucha (g), Przemysław Guryn (kbds) i Grzegorz Tomczyk (dr). Muzycy bardzo chętnie uczestniczyli w rozmaitych przeglądach i konkursach. W roku 1989 wystąpili m.in. na Nowej Scenie w Sopocie, w Jarocinie, na katowickich Odjazdach i Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w Warszawie, z wielu przywożąc nagrody i wyróżnienia (np. z Jarocina i MJM), które zapewniły grupie rozgłos i umożliwiły pierwsze nagrania.

Debiutancki album "Purple" (1990) Closterkeller nagrał z perkusistą Andrzejem "Szczotą" Szymańczakiem (eks-Blitzkrieg i Bad Monday). Muzyka na nim zawarta inspirowana była dokonaniami zespołów zimnofalowych i gotyckich.

Do następnych nagrań zespół przystąpił w przemeblowanym składzie. Szymańczaka (który trafił do Kultu) najpierw zastąpił Zbigniew Kumorowski (eks-Ziyo), później Piotr "Posejdon" Pawłowski (członek przyszłego Alberta Rosenfielda). Guryna, który wyjechał do USA, zmienił Michał Rollinger (z Wilków). Ponadto kolejnym członkiem Closterkeller został gitarzysta Robert Ochnio z Tubylców Betonu (eks-Reds). Muzycy ci nagrali album "Blue" (1992). Płytę wydano również w Europie Zachodniej (w wersji kompaktowej), stąd piosenki z polskimi tekstami dostępne są tylko na kasecie.

W tym okresie Closterkeller nie zwalniał koncertowego tempa, będąc stałym gościem festiwali w Jarocinie i Odjazdów, występując też w roku 1992 np. na wielkiej scenie Stadionu Dziesięciolecia w Warszawie podczas imprezy Niech Świat Się Do Nich Uśmiechnie zorganizowanej przez Monar, a także drugi raz w swej historii na festiwalu w Sopocie (pierwszy raz miał miejsce dwa lata wcześniej).

W 1993 roku, zamiast pełnego albumu, grupa wydała minialbum "Agnieszka", na który złożyły się polskojęzyczne wersje wybranych utworów z "Blue", tytułowa "Agnieszka" i "Wild Flower" z repertuaru The Cult.

"Agnieszka" zapowiadała trzecią dużą płytę Closterkeller, nagraną, jak i dwie wymienione piosenki z maksisingla, oprócz Orthodox i Posejdona także przez Pawła Pieczyńskiego (g) i Krzysztofa Najmana (bg; od listopada 1992 męża wokalistki), który przyszedł z Jezabell Jazz.

Trzeci album, "Violet", wyszedł na początku roku 1994 i zawierał nadspodziewanie dojrzałe utwory w całości zaśpiewane po polsku, co miało dodatni wpływ na popularność krążka, ze szczególnym uwzględnieniem "W moim kraju". Warto dodać, iż na tym albumie słychać głosy wspierających zespół Fiolki Najdenowicz (Balkan Electrique) i Zbyszka Bieniaka (eks-Oddział Zamknięty i Collage, później YokaShin).

W roku 1994 Closterkeller poprzedził w katowickim Spodku występ angielskiej grupy Cocteau Twins (maj) i wziął udział w koncercie w Niemodlinie, z okazji dziesięciolecia grupy Piersi (wrzesień), a potem przygotował płytę "Scarlet", w której nagraniu wzięli udział Skirucha, Michał Jelonek (viol) z ANKH i Titus z Acid Drinkers (zaśpiewał w "Temple Of Time").

Album "Scarlet", wydany w styczniu 1995 roku, to Closterkellerowe arcydzieło. Muzyka zahaczała o heavy metal, ale znalazło się również na płycie kilka akustycznych ballad ("Brylant", "Mogę tylko patrzeć"). Wszystko spajała Orthodox, będąca u szczytu swoich możliwości wokalnych. Śpiewała dynamicznie i drapieżnie, by po chwili wpaść w melancholię i typowo kobiecą zadumę.

Do nagrania kolejnego albumu, "Cyan" (1996), grupa przystąpiła bez stałego klawiszowca, partie instrumentów klawiszowych dzieląc między Borala, Rollingera, Romualda Kunikowskiego (znanego z T. Love i zespołu Edyty Bartosiewicz), Macieja Możdżenia (Hedone), Tomka Wojciechowskiego (z Jazabell Jazz i Blitzkrieg; który wkrótce stał się pełnoprawnym członkiem zespołu) i Stanisława Bokowego, który był również realizatorem dźwięku. "Ciszę w moim domu" wyprodukowała Bartosiewicz, udzielając się tu także wokalnie. Ciekawostkę stanowiło wyposażenie płyty w komputerowy program CD-ROM, umożliwiające dość dokładne prześledzenie historii i tekstów zespołu.

W lipcu 1996 Closterkeller wziął udział w Przystanku Woodstock w Szczecinie-Dąbiu, a cztery miesiące później w katowickich Odjazdach. Pierwsza z tych imprez została udokumentowana wydanym na początku 1997 trzypłytowym albumem "Przystanek Woodstock '96", na którym znalazła się "Agnieszka".

Niedługo później, bo w kwietniu 1997, kwintet przedstawił swój pierwszy album koncertowy, "Koncert '97", nagrany na początku roku w Rzeszowie i Lublinie. Oprócz najbardziej znanych utworów grupy i oprócz (nagranej w studiu) premierowej kompozycji "Dwa dni (grafitowy)", "Koncert '97" zawierał przeróbkę "Heart Shaped Box" Nirvany (a także na zasadzie żartu - "Piejo kury piejo" Grzegorza Ciechowskiego). Na płycie tej Orthodox zagrała na gitarze i instrumentach klawiszowych.

W 1999 roku ukazał się album "Graphite", nagrany w składzie z Gerardem Klawe i Rollingerem (z grupy odszedł Mech, Posejdon, a dodatkowo rozpadło się małżeństwo Orthodox z Najmanem). Anja zapowiedziała rozpad grupy, ale za namową fanów rok później zmieniła zdania.

W Closterkeller doszło do kolejnych przetasowań personalnych, a zespół w 2000 roku zarejestrował w studiu radiowej Trójki akustyczny koncert, który ukazał się na płycie zatytułowanej "Fin de siecle - Closterkeller w Trójce".

W tym roku ukazał się również album "Pastel", na którym znalazły się najważniejsze utwory grupy oraz multimedialna ścieżka z historią Closterkeller, fragmentami koncertów i teledyskami.

Pod koniec 2001 roku ukazała się limitowana seria boxów, w których to znalazły się po dwie płyty grupy: "Cyan" i "Graphite", "Violet" i "Scarlet", oraz "Blue" i "Purple".

Premierowy materiał Closterkeller ukazał się w 2003 roku. Album zatytułowany "Nero" nagrany został w składzie, w którym oprócz Anji Orthodox znaleźli się Michał Rollinger, Gerarg Klawe, Marcin Mentel oraz Marcin Płuciennik. Płyta ukazała się również w wersji limitowanej, na której umieszczono dodatkowo utwór "Grzech".

W tym roku ukazała się również płyta DVD z zapisem koncertu grupy, zatytułowana "Act III".

Płyty "Graphite" i "Nero" zostały opublikowane także w wersji anglojęzycznej, odpowiednio w 2003 i 2004 roku.

W październiku 2004 roku do sklepów trafił mini-album "Reghina". Na płycie znalazło się siedem utworów - trzy przeróbki: "Earth Song" Michaela Jacksona, "Mad World" grupy Tears For Fears i "Minor Earth Major Sky" norweskiego zespołu A-ha oraz remiks utworu "Neo", znanego z albumu "Nero", "Lunar", który nie zmieścił się właśnie na "Nero" i dwie nowe kompozycje - "Reghina 1" i "Reghina 2".

W drugiej połowie 2006 roku z zespołem rozstali się Gerard Klawe (perkusja) i Marcin Płuciennik (bas). Zastąpili ich odpowiednio Janusz Jastrzębowski (m.in. Neolithic, Carnal, Space Avenue) i Krzysztof Najman (powrócił do składu po ponad siedmioletniej przerwie).

W październiku 2006 roku rozpocznie się kolejna edycja trasy Abracadabra Gothic Tour z udziałem m.in. Batalion d'Amour, Naamah, Asgaard, Desdemona i Via Mistica, na której Closterkeller ma zaprezentować nowe utwory, które mają znaleźć się na nowej płycie zespołu.