Bielizna

Grupa założona w 1985 roku w Gdańsku, początkowo używająca nazwy Bielizna Goeringa. Nazwa ta jednak źle się kojarzyła, a na koncerty zaczęli przychodzić skinheadzi. To spowodowało, że muzycy skrócili ją do Bielizna G., a potem do Bielizny.

Od początku centralną postacią zespołu jest autor tekstów i wokalista Jarek Janiszewski. Oprócz Janiszewskiego, pierwszy skład tworzyli Jarosław Figura ( gitara), Zbigniew Koziarowsk ( gitara), Radavan Jacuniak (bas) i Andrzej Jarmakowicz (perkusja).

Pierwszy występ grupy odbył się 16 marca 1985 roku w gdańskim klubie Burdel. W roku następnym Bielizna zagrała m.in. w Jarocinie oraz na festiwalach Poza Kontrolą w Warszawie i Nowa Scena w Sopocie. Muzycy początkowo zafascynowani punk rockiem, wkrótce wypracowali swój własny styl, bliższy popowi, oparty na niemal pastelowych gitarach, a przede wszystkim na charakterystycznym sposobie podawania dowcipnych tekstów przez Janiszewskiego.

Pierwsza płyta Bielizny, "Taniec lekkich goryli", z 1989 roku, nagrana została w składzie poszerzonym o Adriannę Tesmer i Jacka Gajdusa, grających na instrumentach dętych i dmuchanych. Piosenki "Stefan" i "Prywatne życie kasjerki PKP", stały się największymi przebojami w całej historii grupy.

Drugą płytę zatytułowaną "Wiara, nadzieja, miłość i inwigilacja" Bielizna wydała w 1990 roku. Zespół zarejestrował album w mocno zmienionym składzie, oprócz Janiszewskiego i Jarmakowicza złożonym z samych nowych muzyków: Wojciecha Hinza ( bas, gitara, programowanie perkusji), Jarosława Zabłockiego ( gitara) i Piotra Pawlaka ( gitara). Ponadto zespół gościnnie wsparli Jarosław Winiecki ( perkusja) i Andrzej Kuran ( akordeon).

W roku 1991 oba albumy wydano na jednej płycie kompaktowej, zatytułowanej "Bielizna" (nie zmieściły się tylko "Krótka przygoda z człowiekiem, który obiecywał wykładzinę podłogową" z "Tańca lekkich goryli", oraz "Królowa zwieraczy" z "Wiara, nadzieja, miłość i inwigilacja"). W tym samym czasie Janiszewski zaczął prowadzić z Piotrem Klattem (Róże Europy) muzyczny program telewizyjny "Rocknoc", obecny na antenie Dwójki przez kolejne cztery lata. Poza tym lidera Bielizny często zapraszano do prowadzenia różnych koncertów.

Właśnie lider Bielizny był konferansjerem na jarocińskiej Małej Scenie w 1993 roku, kiedy to doszło do walki publiczności ze służbami porządkowymi, w wyniku której zdemolowano aparaturę nagłośnieniową. Zajście to przysporzyło Janiszewskiemu wielu kłopotów, gdyż posądzono go nawet (niesłusznie) o sprowokowanie zamieszek.

W lecie 1992 Bielizna, z Jarosławem Furmanem w miejsce Zabłockiego i Tomaszem Żuczkiem w miejsce Hinza, nagrała album "Tag?, który tylko w wersji kasetowej wydano w następnym roku. Album jednak przemknął bez echa, a komercyjne akcje Bielizny mocno spadły. Zespół także niewiele koncertował w tym okresie.

Nieco większy oddźwięk, choćby ze względu na popularność piosenki tytułowej, wywołała płyta "Pani Jola". Nagrywana z przerwami od jesieni 1994 roku, wydana została dopiero na przełomie 1996 i 1997 roku. Oprócz Janiszewskiego, Furmana, Jarmakowicza i Pawlaka w sesjach wzięli udział Jacuniak oraz gościnnie m.in. Mazoll ( klarnet) i Mikołaj Trzaska ( saksofon).

W roku 1996 Janiszewski gościnnie zaśpiewał z zespołem Big Cyc na płycie "Z gitarą wśród zwierząt" w "Pasażerze", nowej wersji "Passenger" Iggy'ego Popa.

Dwa lata później ukazała się kompilacja "Utwory wybrane 1987-1997". Poza dobrze znanymi utworami na wydawnictwie znalazły się nowe piosenki: "Sens życia" i "Mariola idzie na dysk". Pawlaka w tym czasie zastąpił Michał Kusz, a ponadto do zespołu dołączył Robert Dobrucki ( saksofon).

Z racji tego, iż grupa koncertowała coraz mniej, Janiszewski postanowił założyć nowy zespół. W składzie Doktora Granata znaleźli się muzycy Bielizny (oprócz Janiszewskiego byli to Furman, jarmakowicz, Dobrucki i Figura). Grupa w 2001 roku opublikowała album zatytułowany "Świadkowie rocka".

Janiszewski w międzyczasie, wraz z trzema muzykami Big Cyca, Dżej-Dżejem, Pięknym Romanem i Jerrym założył grupę Czarno-Czarni. Zespół wudał do tej pory trzy płyty, "Czarno-Czarni" ( 1998), "Niewidzialni" ( 2000) i "Jasna strona księżyca" (2002).