Eric Clapton

Jeszcze zanim Eric Clapton rozpoczął karierę solową 1970 roku, wraz z wydaniem albumu "Eric Clapton" był już jednym z najbardziej liczących się muzyków rockowych na świecie. Współpracował z takimi gigantami jak choćby The Yardbirds, John Mayall's Bluesbreakers, Cream i Blind Faith. Dzięki temu został okrzyknięty najlepszym gitarzystą swojego pokolenia, otrzymał przydomek 'Slowhand' i stał się legendą.

Clapton urodził się w 1945 roku w Ripley, w Wielkiej Brytanii i już jako13-latek zainteresował się muzyką - wówczas jego ulubionymi artystami byli Chuck Berry i Buddy Holly. Już jako uczeń szkoły sztuk pięknych, Clapton zaczął grać na gitarze naśladując swoich ówczesnych bluesowych idoli: B. B. Kinga, Big Billa Bronzy i Muddy Watersa. W 1963 roku rozpoczął współpracę z rhytm'n'bluesową grupą The Roosters. Następna formacja to Casey Jones And The Engineers. W tym samym roku Clapton otrzymał propozycję grania w The Yardbirds. Po 18 miesiącach porzucił The Yarbirds i rozpoczął współpracę z Bluesbreakers.

W 1966 roku Clapton wraz z Jackiem Brucem i Gingerem Bakerem założył supergrupę - legendarną kapelę Cream. W czasie około trzech lat istnienia nagrali kilka świetnych albumów, między innymi: "Fresh Cream", "Disraeli Gears", "Wheels Of Fire" czy "Goodbye" oraz płyty koncertowe. Po rozwiązaniu Cream w 1969 roku, Clapton przez rok grał w Blind Faith, a następnie dołączył do Delaney And Bonnie And Friends, z którymi nagrał album "Delaney And Bonnie And Friends".

W 1970 roku Clapton zdecydował się na rozpoczęcie kariery solowej i wydał album "Eric Clapton". Niestety płyta nie znalazła uznania w oczach fanów, w związku z czym powstała nowa formacja - "Derek And The Dominos". I to właśnie ten zespół nagrał jedną z najsłynniejszych piosenek Claptona - kompozycję "Layla". Piosenka została zaprezentowana na płycie "Layla And Other Assorted Love Songs".

Z powodu problemów z narkotykami na kolejne dwa lata Clapton zniknął ze sceny, aby powrócić w 1973 roku z albumem "Eric Clapton's Rainbow Concert", który był zapisem koncertu Eric Clapton At The Rainbow.

W sierpniu 1974 roku na rynku ukazała się płyta "461 Ocean Boulevard", na której znalazł się między innymi wielki hit Claptona, promujący tę płytę singel - "I Shot the Sheriff" cover utworu Boba Marleya. Kolejne płyty to prawdziwe pasmo sukcesów - "There's One in Every Crowd" (1975), "E.C. Was Here" (1975), "No Reason to Cry" (1976).

W 1977 roku Clapton wydał jeden ze swych najlepszych albumów - "Slowhand". Znalazły się tam między innymi piosenki "Cocaine", "Lay Down Sally" i "Wonderful Tonight". Lata 80. należały do Claptona, każdy jego album przynosił kolejne wielkie przeboje, które podbijały zestawienia. Mimo tego "komercyjnego kursu", artysta nadal potrafił zadowolić fanów jego wcześniejszego, ambitniejszego wcielenia, proponując doskonałe wydawnictwa jak "August" (1987), czy "Journeyman" (1989).

W 1991 roku pasmo zawodowych sukcesów przerwała tragiczna śmierć syna. Pod wpływem tego zdarzenia powstał utwór "Tears In Heaven" znajdujący się na płycie zarejestrowanej podczas występu dla MTV, zatytułowanej "Unplugged". Od tego momentu Clapton zwolnił nieco tempo.

W 2000 roku muzyk złożył hołd swojemu muzycznemu idolowi B.B. Kingowi. Obaj wielcy artyści postanowili wspólnie zagrać utwory, które niegdyś nagrali samodzielnie. Tak powstał album "B.B. King And Eric Clapton - Riding With The King". Rok później ukazała się płyta "Raptile". W roku 2002 na rynek trafiło koncertowe wydawnictwo "One More Car, One More Rider", złożone z dwóch płyt CD oraz płyty DVD. Znalazły się tam zarówno nowsze utwory Claptona jak choćby "My Father's Eyes" czy "Tears In Heaven" jak też wielki hity - "Cocaine", "Layla".

Kolejna płyta Claptona "Me & Mr. Johnson" jest także hołdem, tym razem złożonym przez słynnego gitarzystę Robertowi Johnsonowi, jednemu z najbardziej utalentowanych i innowacyjnych amerykańskich muzyków bluesowych. Eric od dawna znany jest z miłości do bluesa, a na tym albumie umieścił własne interpretacje 14 kompozycji Johnsona, wybranych spośród 29, jakie nagrał w swej krótkiej karierze. Krążek ukazał się w marcu 2004 roku.

W sierpniu 2005 roku na rynku ukazał się album "Back Home", zawierający 12 kompozycji, z których pięć Eric Clapton skomponował wraz ze stałym współpracownikiem Simonem Climie. Wśród nich znajduje się singel promujący album "Revolution". Poza tym na "Back Home" możemy usłyszeć między innymi utwory George'a Harrisona, grupy The Spinners czy Stevie'ego Wondera i Syreety Wright.

Warto dodać, że na "Back Home" można usłyszeć wielu znamienitych gości. Są to: Steve Winwood, John Mayer, Robert Randolph czy Pino Paladino.

W maju 2005 roku reaktywowała się grupa Cream. Pierwszy koncert odbył się w Royal Albert Hall w Londynie - w tym samym miejscu, gdzie Cream zagrał po raz ostatni w 1968 roku. Seria wyprzedanych koncertów w stolicy Wielkiej Brytanii została uwieczniona na płycie "Live At The Royal Albert Hall London May 2-3-5-6 2005".

W 2004 roku na Crossroads Guitar Festival w Dallas, firmowanym przez Claptona, wystąpił m.in. J.J. Cale, którego utwory "After Midnight" i "Cocaine" w wykonaniu Claptona stał się wielkimi przebojami. Wspólny występ na scenie zaowocował nawiązaniem współpracy, której efektem była płyta "The Road To Escondido" (premiera 13 listopada 2006 r.).

Album dedykowano pamięci Billy'ego Prestona, zmarłego 6 czerwca 2006 roku amerykańskiego muzyka soulowego, który współpracował z m.in. The Beatles, The Rolling Stones, Ray'em Charlesem, Bobem Dylanem, Arethą Franklin czy Quincy Jonesem. Przez wielu Preston bywał nazywany "piątym Beatlesem" (brał udział w nagraniu płyty "Let It Be" i piosenek "I Want You (She's So Heavy)" i "Something" z "Abbey Road"). "The Road To Escondido" to ostatnia płyta w której nagrywaniu Preston brał udział.

Zdecydowaną większość piosenek na "The Road To Escondido" napisał Cale, po jednym utworze dorzucili Clapton, John Meyer i Dupree. W nagraniach wzięli udział znakomici i utytułowani muzycy jak m.in. Nathan East, Steve Jordan, Pino Paladino, Derek Trucks, Albert Lee i Taj Mahal. Singlem promującym "The Road To Escondido" był utwór "Ride The River". Tytułowe Escondido to miejscowość w Kalifornii, położona w pobliżu Valley Center, gdzie mieszka Cale.

(źródło: RMF FM, uzupełnienia własne)