Keith Richards: 30 lat płyty "Talk Is Cheap". Zobacz wideo "Big Town Playboy"

Wprawdzie album "Talk Is Cheap" Keitha Richardsa pierwotnie został wydany w październiku 1988 r., obecnie szykowana reedycja zapowiadana jest w związku z 30. rocznicą premiery.

Wszystko zaczęło się w 1986 r., kiedy macierzysty zespół gitarzysty The Rolling Stones miał przerwę w działalności. Keith Richards zajmował się wtedy m.in. filmem o Chucku Berrym "Hail Hail Rock 'n Roll" razem z perkusistą Steve'em Jordanem i szukał kolejnego wyzwania. Nigdy wcześniej nawet nie myślał o nagrywaniu solowej płyty i dziś przyznaje, że w zasadzie został do studia "wrzucony siłą, zapierałem się rękami i nogami, krzycząc, że nie chcę".

"Uważałem, że Stonesi to idealne miejsce dla mnie i dla tego co zawsze chciałem robić. Nie wyobrażałem sobie, że tworzenie czegoś innego może być równie satysfakcjonujące" - mówił potem muzyk.

W nagraniach "Talk Is Cheap" towarzyszył mu zespół, grający pod nazwą X-Pensive Winos. W jego skład poza Stevem Jordanem weszli także Waddy Wachtel (gitara), Charlery Drayton (bas) i Ivan Neville (wokal, pianino). Razem zaczęli nagrania w studiu Le Studio niedaleko Quebecu w Kanadzie, z dala od dużego miasta.

Ekipa przeniosła się później na wyspę Montserrat i Bermudy. W nagraniach udział wzięli także m.in. Sarah Dash, Bootsy Collins, Maceo Parker, the Memphis Horns, Patti Sciafia (żona Bruce'a Springsteena) i Mick Taylor (były gitarzysta The Rolling Stones).

Dzięki remasteringowi Steve'a Jordana album "brzmi tak świeżo, jak w dniu w którym został stworzony", jak przekonuje sam Keith Richards.

Reedycja ukaże się 29 marca w wersjach Super Deluxe Box Set, Deluxe Box Set, CD, LP oraz cyfrowo. Nowe wydanie zawiera sześć dodatkowych utworów - cztery z nich zostały nagrane przy udziale pianisty Johnniego Johnsona, są to m.in. utwory Eddiego Taylora "Big Town Playboy", "Blues Jam" i "Slim", a także cover utworu Jimmy'ego Reeda "My Babe".

Wersje Super Deluxe i Deluxe box set mają wyjątkowe opakowania. Zwierają też specjalne książeczki z tekstem przygotowanym przez Anthony'ego DeCurtisa, który opowiada historię powstawania albumu, opisuje też wpływ albumu na kulturę. Dołączone są też niepublikowane wcześniej zdjęcia i materiały archiwalne.

"Ten album nadal jest świeży. Słuchałem go wiele razy i nigdy przez pryzmat nostalgii, w ogóle go w taki sposób nie odbieram. Tylko jako podsumowanie tamtego czasu. Naprawdę to podziwiam. Po prostu świetnie się bawiliśmy go tworząc i to słychać" - podkreśla Keith Richards.

Począwszy od 22 marca w kilku hotelach na całym świecie (Londyn, Berlin, Paryż, Barcelona i Hollywood) odbędą się także specjalne wystawy "Final Five" z kolekcji muzyka. Tylko tam będzie można zobaczyć zbiory, które pojawią się jako reprodukcje zebrane dla dokładnie 1145 osób, które kupią wydawnictwo w wersji Super Deluxe Box Set.

Ta limitowana wersja to prawdziwa gratka dla kolekcjonerów. Drewniane opakowania zrobione z tego samego drewna, z którego firma Fender robi gitary Keitha - telecaster Micawber. Wykonanie jednego takiego opakowania trwa około dwóch tygodni i tworzy je 37 osób z firmy Fender.

"Proces starzenia się materiału, tworzymy w bardzo wysokiej temperaturze, w specjalnym piekarniku. To wielostopniowy proces, którego szczegóły są ścisłą tajemnicą marki" - mówi Mike Born z firmy Fender.