Ostróda Reggae Festival: Trójkolorowa "Polska"
W piątek (11 sierpnia) pełną parą ruszył Ostróda Reggae Festival. To już 17. edycja pozytywnego, kolorowego wydarzenia, którego organizatorzy jak i uczestnicy szukają czegoś więcej niż tylko wspólnego cieszenia się muzyką. ORF jest jednym z tych wydarzeń, na które się nie jedzie, to święto, na które się wraca.
Obudowane szeregiem towarzyszących atrakcji, projekcji filmów i spotkań w ramach Uniwersytetu Reggae jest przede wszystkim miejscem, w którym szacunek krzyżuje się z serdecznością, frajda dzieciaków bawiących się w pianie dorównuje radości dorosłych ze wspólnego pulsowania pod i na scenie. Tak też budowany jest line up imprezy, gdzie obok weteranów i klasyków sceny uczestnicy mogą poznać i doświadczyć zjawiska nowe i świeże w polskim i światowym reggae.
Tu się wraca - dotyczy to tak uczestników jak i wykonawców. Jeden z ważniejszych punktów piątkowego wieczora, to właśnie powrót do Ostródy po 11 latach brytyjskiego Steel Pulse. Od ponad czterdziestu lat ekipa z Birmingham ma swój patent na granie absolutnie fenomenalnych koncertów, będących miksturą słonecznego reggae i zaangażowania w poważne sprawy, przede wszystkim w walkę z rasizmem. Publiczność nie dała im tak szybko zejść ze sceny, zresztą widać było, że David Hinds i koledzy nigdzie się nie spieszyli, choć już dziś będą jedną z gwiazd hiszpańskiego Rototom Sunsplash.
Jeśli przy tuzach jesteśmy, to taki status absolutnie przysługuje rodzimemu Bakshishowi. Jak przystało na formację obchodzącą w tym roku 35-lecie, ekipa dowodzona niezmiennie przez Jarka "JAreX'a" Kowalczyka przypomniała masę ważnych, muzycznych kamieni milowych ze swojej historii, w tym "Czarną drogę" czy "Uczucia".
Zaskakujące może być to, że słowa znane z pierwszej kasety Bakshish "nie dajcie się zaskoczyć..." ilustrowane współczesnymi wizualizacjami "Uważaj - mały brat patrzy" będącymi komentarzami do naszego tu i teraz, wciąż są aktualne. Świadczy to z jednej strony o sile zespołu i jego dokonań, z drugiej... no właśnie. Nie zabrakło też premierowych numerów, w tym poruszającej "Polski" zagranej na bis.
Osnową wieczoru w dawnych ostródzkich koszarach był wszechstronny Dawid Portasz. Oczywiście pojawiał się jako gość (wspomniany już Bakshish), jednak najważniejszym momentem dla niego był występ połączonych sił Jafii i Stephena Newlanda. Szef jamajskiego Rootz Underground czuje się w Polsce wyjątkowo dobrze, kilkukrotnie miał okazję grać na Ostróda Reggae Festival. Wyjątkowo dobrze też brzmiał w harmoniach z liderem Jafii, najbardziej jamajskim wokalistą wśród Europejczyków.
Poważnym wydarzeniem był też występ formacji braci Panton - New Kingston. Ta wywodząca się z nowojorskiego Brooklynu progresywna rakieta zaprezentowała się jako pełna wyobraźni, wszechstronna kombinacja talentów. Jeśli tylko chcieli, schodzili bardzo nisko flirtując nawet z rockiem, by po drodze do świetnie zaplanowanego finału zaprezentować pełną szacunku własną wersję "Redemption Song" Boba Marleya.
Własne wersje, ale z większą dawką humoru i luzu mają - kurcze, już prawie weterani - muzycy z Całej Góry Barwinków. Tu też poznaliśmy kilka premierowych numerów, dotykających często powszechnych i bliskich problemów nie tylko bywalców festiwali, jak pieśń "Jedno mniej" o... sztuce picia i polskiej mądrości po szkodzie. Bardzo dobry i gorący występ zakończyli coverem "Take on me" z repertuaru A-Ha, udowadniając, nie pierwszy zresztą raz, uniwersalność marleyowskiego hasła "One Love, One Life", które śmiało można rozszerzyć o "One Music".
ORF dopiero się rozpędza. W sobotę i niedzielę (12 i 13 sierpnia) na festiwalowych scenach kolejni przedstawiciele różnych odmian trójkolorowej sceny z Big Youthem czy Shaggym na czele.
Artur Rawicz, Ostróda
