L'Arrabiata - Giulia y Los Tellarini

"Jednym z głównych składników płyty 'L'Arrabbiata' (po polsku - złość) jest sos, drugi album Giulia y Los Tellarini, poza czosnkiem i pomidorami, zawiera paprykę dodającą całości pikantnego smaku. Zainspirowany tym pomysłem zespół, nagrał płytę pełną pasji kreując swój własny muzyczny sos wymieszany bogactwem rytmów latynoskich. Efektem jest prawdziwa eksplozja, namiętny krzyk o życie" - tak wydawca zapowiadał drugi album hiszpańskiej grupy Giulia y Los Tellarini, która zdobyła popularność za sprawą piosenki "Barcelona" z filmu "Vicky Cristina Barcelona" Woody'ego Allena. Teksty piosenek po raz kolejny zostały napisane w różnych językach: hiszpańskim, francuskim, włoskim i angielskim. W ten sposób zespół kontynuuje promowanie międzynarodowego i eklektycznego charakteru swojej natury, udowadniając, że prawo wyboru języka jest niezbędne do utworu i prawdziwym wyrazem uczuć. Album jest kompilacją kilku głównych rytmów latynoskich. Są piosenki, które zaliczamy do takich gatunków, jak bolero ("Loko amor"), bossa novy ("Caricias"), ranchera ("El gato de mi vecina") lub flamenco i salsa ("Maldita fe"). Ale można też znaleźć romantyczne i fatalistyczne huśtawki ("Le Parfum" i "Gabriella"). Jest to jeden z nowych aspektów, które wyróżniają ten drugi album od pierwszego, "Eusebio". Jest tu również miejsce na liryzm i wyznania ("Turtle") i dramatyczną złożoność "Jail", "Il ne m'aime pas" lub "Warszawa", którą można zaliczyć do musicalu, gdzie główni bohaterowie przeżywają swoje życie na krawędzi. Wspomniana "Warszawa", muzyczny hołd dla stolicy Polski, to ostatnia częścią tryptyku muzycznego, w którego skład wchodzą "Barcelona" oraz "Buenos Aires".