Bic Runga

Naprawdę nazywa się Briolette Kahbic Runga, urodziła się w styczniu 1976 r., w położonym na południu Nowej Zelandii miasteczku Christchurch. Jej matka z pochodzenia jest Chinką, natomiast ojciec Maorysem. Gdy miała 11 lat, zaczęła grać na... perkusji, a trzy lata później zainteresowała się gitarą i keybordem. Wówczas zaczęła też występować z lokalnymi zespołami jazzowymi.

W 1994 roku, w wieku 18 lat, opuściła rodzinne miasto i postanowiła szukać szczęścia na północy, w Auckland - największym mieście Nowej Zelandii. Grywała tam w lokalnych knajpkach, aż w końcu zdecydowała się nagrać taśmę demo, którą wysłała do lokalnego oddziału wytwórni Sony. Szybko zaoferowano jej podpisanie kontraktu nagraniowego, którego pierwszym efektem był singel "Drive". Co ciekawe, ta ballada ukazała się w wersji z taśmy demo!

Utwór szybko stał się Numerem Jeden w Nowej Zelandii, a jego wykonawczyni wyruszyła w trasę koncertową. Drugi singel "Bursting Through" ukazał się we wrześniu 1996 r., a kolejny - "Sway" - pojawił się w maju 1997 r. Oba promowały debiutancki album "Drive" (w Nowej Zelandii ukazał się w sierpniu 1997 r., na świecie rok później), na którym znalazły się wyłącznie utwory autorstwa Bic Rungi, która w dodatku była ich producentem, zagrała też na gitarach, melotronie, ksylofonie i na perkusji.

Praca nad płytą zajęła jej w sumie zaledwie 3 tygodnie. Wspomagał ją ceniony producent Peter Asher (J. Taylor, L. Ronstadt, B. Raitt), a remiksem całości zajął się w Los Angeles słynny Matt Wallace (Faith No More, John Hiatt), choć wokalistka cały czas była obecna przy nim.

Płyta odniosła wielki sukces, a w rodzinnym kraju Runga stała się dzięki niej najlepiej sprzedającym się lokalnym artystą w całej historii nowozelandzkiego show-biznesu! Wokalistka promowała album koncertując przez kolejne dwa lata w różnych zakątkach świata. W tym czasie zamieszkała w Nowym Jorku, gdzie częściowo powstał jej drugi album "Beautiful Collision". Ukazał się on dopiero w lipcu 2002 roku, a więc sześć lat po debiutanckiej płycie, a promował go singel "Get Some Sleep". Płyta odniosła jeszcze większy sukces, stając się w Nowej Zelandii Numerem Jeden i zyskując status 11-krotnej Platyny.

Na kolejny album fani wokalistki czekali nieco krócej, bo "zaledwie" trzy lata. W latach 2003-2004 Runga mieszkała głównie w Paryżu i Nowym Jorku, ale na czas nagrywania nowego materiału wróciła do Auckland. Album "Birds" nagrywany był - głównie metodą "na żywo" - w studiu Monte Cecilia House, znajdującym się w budynku z 1879 roku. Wśród muzyków towarzyszących wokalistce był pojawił się Neil Finn. Na ostatnim etapie produkcji do utworów dodano partie oktetu smyczkowego i dodatkowe ozdobniki. Później całość zmiksował w Londynie Simon Gogerly (U2, Sarah McLachlan).

W Nowej Zelandii album ukazał się w listopadzie 2005 r., w pozostałych krajach świata w roku następnym. Na pierwszym singlu promował go utwór "Winning Arrow". W ramach promocji tej właśnie płyty, we wrześniu 2006 roku wokalistka po raz pierwszy odwiedziła Polskę - dała radiowy koncert w Warszawie, udzieliła też wielu wywiadów.