Jej piosenka była hitem polskich dyskotek. Odeszła w zapomnieniu

Irene Cara była obyta ze sceną od najmłodszych lat. Jako zaledwie trzylatka wystąpiła w finale konkursu "Mała Miss Ameryki". Jej talent muzyczny został odkryty przez rodzinę, gdy w wieku pięciu lat zaczęła grać na pianinie ze słuchu.

Wkrótce zaczęła regularnie pojawiać się w programach telewizyjnych, nagrała hiszpańskojęzyczną płytę, następnie album z piosenkami na Boże Narodzenie, wystąpiła również na koncercie pamięci Duke Ellingtona, śpiewając obok takich gwiazd jak Stevie Wonder czy Roberta Flack.

W 1980 roku trafiła do musicalu "Fame" w reżyserii Alana Parkera. Początkowo miała jedynie tańczyć, lecz kiedy producent usłyszał, jak śpiewa, szybko zmieniono scenariusz specjalnie pod nią. Cara zaśpiewała dwie piosenki z musicalu - "Fame" oraz "Out Here on My Own" i tak po raz pierwszy w historii dwie piosenki z tego samego filmu dostały nominację do Oscara w kategorii "Najlepsza piosenka". Nagroda powędrowała do tytułowego utworu.

Na fali sukcesu wokalistka nagrała dwa albumy - "Anyonce Can See" (1982) i "What a Feelin'" (1983). Na tym drugim pojawił się legendarny już utwór"Flashdance... What a Feeling", który promował film "Flashdance". Piosenka była jedynym numerem 1 wokalistki w USA, została również nagrodzona Oscarem i Złotym Globem. Jednocześnie Cara wciąż rozwijała karierę aktorską - można było zobaczyć ją m.in. w filmie "Cena honoru" czy spektaklu "Jesus Christ Superstar".

Po pewnym czasie Irene Cara zorientowała się, że nie zarabia na swoim największym przeboju. Jak się okazało, wytwórnia od lat nie płaciła jej pieniędzy z tantiem. Artystka złożyła pozew i wygrała go - wytwórnia miała zapłacić jej 1,5 miliona dolarów odszkodowania oraz zobowiązała się do płacenia tantiem - ale cała sytuacja mocno odbiła się na zdrowiu Cary.

Po przegranym procesie wytwórnia Cassablanca ogłosiła upadłość, tym samym informując, że nie jest w stanie płacić artystce. Później piosenkarka przyznała, że po złożeniu pozwu "doświadczyła odwetu", który doprowadził do odcięcia jej od branży rozrywkowej. W 1987 roku wydała jeszcze jedną - ostatnią - płytę zatytułowaną "Carasmatic". Opowiadała również, że przez kolejne lata miała problemy ze znalezieniem pracy w show-biznesie. To doprowadziło do decyzji o porzuceniu kariery.

Już po śmierci artystki w listopadzie 2022 roku, "The New York Post" skontaktował się z sąsiadami Cary, by spytać, co się z nią działo.

"Była odludkiem. Z nikim nie rozmawiała" - mówiła sąsiadka , która mieszkała po drugiej stronie ulicy. "Jeszcze kilka lat temu nie wiedziałam, że w ogóle ktoś tam mieszka. To była pilnie strzeżona tajemnica" - zdradziła.

Inna kobieta opowiadała, że próbowała nawiązać jakąś relację z wokalistką, jednak ta nie była zainteresowana: "Wysyłałam jej SMS-y lub dzwoniłam, aby zaprosić ją na spacer, ale nie odpowiadała przez wiele dni. Nigdy nie oddzwaniała ze swojego telefonu. Martwiła się o swoją prywatność. Nie wyglądała dobrze i mówiła, że ma problemy zdrowotne". Z doniesień wynika również, że nikt jej nie odwiedzał, oprócz mężczyzny koszącego trawnik.

Jak podał serwis TMZ, przyczyną śmierci Irene Cary była miażdżycowa i nadciśnieniowa choroba sercowo-naczyniowa. Zmagała się również cukrzycą.