"Żyję dla koncertów"

W Polsce są ludzie, którzy mogą nie mieć pojęcia o twoim istnieniu. Mając ich na uwadze, powiedz kilka słów o sobie.

Nazywam się Doujah Raze, w chwili obecnej rezyduję na Brooklynie, ale urodziłem się w Alexandrii, w stanie Virginia. Hip hopem zajmuję się właściwie od zawsze, na przeróżnych produkcjach pokazuję się od około pięciu lat i właśnie dojrzałem do tego, aby wydać swój pierwszy album. A tak poza tym koncertuję ze swoim materiałem w różnych krajach.

A jak ci się podoba na "Hip Hop Kempie"?

Zaj**iście! Wiesz, pierwszy raz jestem w Czechach - wszyscy tutaj są bardzo przyjaźnie nastawieni, większość ludzi okazuje mi sympatię i w ogóle większość zdaje się być bardzo otwarta na moją muzykę i na to, co robię na scenie. Świetnie się bawię między innymi dlatego, że ciągle widzę tutaj rzeczy, o które w Stanach ciężko. Moje pierwsze wrażenia są więc jak najbardziej pozytywne.

Na początku koncertu publika była dosyć ospała, jednak już kilka minut później sprawiłeś, że zmęczone ręce były podniesione w górę. Zawsze wywołujesz takie reakcje?

Nie zawsze tak jest. Przez ostatnie kilka lat pracowałem nad moim "live show", starałem się doskonalić pod tym kątem. A dzisiejszy występ był całkiem dużym wyzwaniem, bo jak sam zauważyłeś, połowa publiczności siedziała przed sceną, reszta stała z założonymi rękoma, ale pomyślałem sobie: "Pieprzyć to! Nie po to leciałem pół miliona mil, żeby zobaczyć publikę, która płaszczy d**ska w trakcie mojego koncertu! Wszyscy zaraz wstaniecie, bez wyjątku!".

Stojąc na scenie wiem, że muszę jakoś porwać publikę - kiedy to się dzieje, kiedy widzisz tłum, który ożywa dzięki tobie... To jest główny powód, dla którego robię to wszystko. Nie zrozum mnie źle: uwielbiam być w studio i stać przed mikrofonem, ale żyję dla takich koncertów, jak ten przed chwilą.

W czasie koncertu mówiłeś, że współpracujesz z Boot Camp Clik. Jak doszło do tej współpracy?

Kilka lat temu, poprzez typa o ksywce Mr. Dave, poznałem Da Beatminerz - spodobało im się to, co wtedy robiłem i zaprosili mnie na jam. Tam z kolei zauważył mnie Sean Price, przez jednego z naszych wspólnych znajomych podał mi numer telefonu - zaczęliśmy się bujać razem i w konsekwencji wspólnie nagrywać. Widzisz, Sean P zawsze był jednym z moich ulubionych raperów, dorastałem słuchając go.

Z jednej strony uważam, że moja współpraca z nim i Boot Camp Clik to dla mnie coś niesamowitego. Z drugiej wydaje mi się, że nasza współpraca to twór całkowicie naturalny - myślę, że jego muzyka i moja muzyka całkiem nieźle ze sobą współgrają. To miało się stać!

Nowy Jork jest dobrym miejscem dla takich wydarzeń. Możesz tam poznać wiele przeróżnych osób, bo one po prostu gdzieś tam są, możesz przyjść na ich koncert... Dlatego przeniosłem się do Nowego Jorku. Kocham DC, kocham też Virginię, ale tam raczej nie byłoby to możliwe.

Słyszałeś wcześniej czeski lub polski rap?

Nigdy wcześniej. Zanim tutaj przyjechałem, nie wiedziałem nic o... powiedzmy... niemieckim, holenderskim czy czeskim hip hopie. Jeżeli chodzi o to, co słyszałem w trakcie mojego pobytu tutaj, to... hmm, jakby to powiedzieć? Po pierwsze: bity są jak najbardziej w porządku, jeżeli chodzi o teksty, to nie powinienem się wypowiadać, bo nie mam pojęcia, o czym one mówią.

Jest jednak coś, co pozwala mi ocenić całość na plus: flow - większość występujących tutaj dysponuje dobrym flow - bardzo dobrze jest usłyszeć to w każdym odłamie tej kultury. Za to wielki szacunek!

Skoro już mówimy o szacunku, zawsze podpisujesz każdą, najmniejszą nawet karteczkę, którą ktoś ci poda?

Lubię to robić, ale szczerze mówiąc, to nie jest tak, że zawsze rozdaję autografy. Przy okazji małych imprez jest to łatwiejsze, no i to nie jest nic złego - po prostu chcę dać coś swoim fanom. Jeżeli oni przychodzą na mój koncert i chcą mój autograf, to nie będę robił z siebie kogoś, kto jest ponad tym wszystkim. Poświęcam dokładnie tyle czasu, ile mogę, na podpisywanie czegokolwiek.

Zawsze jest taki moment, kiedy nie możesz już tego robić, bo czekają na ciebie inne sprawy, jak wywiady. Ale jak już mówiłem: jeżeli ktoś po koncercie podaje mój CD, dlaczego miałbym go nie podpisać? To zajmuje tylko chwilkę...

Hip hop w Stanach był postrzegany jako głos ludu. Czy ten głos jest słyszalny poprzez to, co dzieje się w hip hopie obecnie?

Myślę, że głośniej słychać go tutaj. W Stanach hip hop nie jest już głosem ludu - stał się głosem popkultury. Hip hop amerykański to pop. Tutaj też może tak być, mówię to, bo widzę, jak popularny poza Stanami jest 50 Cent. A to dowód na to, że popkultura sięga coraz dalej. Na szczęście hip hop, jako głos pewnej grupy, jako kultura, jest tutaj bardzo silny.

Na zakończenie powiedz coś od siebie...

Przede wszystkim słuchajcie tego, co mówią wasze serca, pozwólcie się prowadzić waszym umysłom. Nie róbcie wszystkiego z chęci zarobku i otwórzcie się na muzykę - ona was poruszy. Na całym świecie jest wielu artystów, którzy poprzez muzykę chcą zmieniać świat, więc wszystko, co mam do powiedzenia, to: słuchajcie nowych rodzajów muzyki, słuchajcie różnych ludzi.

Bądźcie otwarci na wiele rzeczy, bo poza waszym światem istnieje wiele spraw, których trzeba doświadczyć, żeby stać się człowiekiem w pełnym znaczeniu tego słowa. Poza tym sprawdźcie Trilogy Records i stronę internetową wytwórni.

Dziękuję za wywiad.