Alan Parsons po operacji kręgosłupa. Jest komunikat rodziny
Alan Parsons przeszedł pilną operację kręgosłupa, podała jego rodzina, która wystosowała oficjalny komunikat w sprawie. Tabitha Parsons, żona muzyka i producenta, ujawniła, ze wszystko przebiegło poprawnie i oznajmiła, że już jesienią artysta wróci na trasę koncertową.
W drugiej połowie czerwca Alan Parsons oświadczył, że przekłada obecną trasę koncertową z powodów zdrowotnych. Muzyk tłumaczył, że problemy z jego kręgosłupem są na tyle poważne, że nie będzie w stanie podróżować i występować na scenie.
"Uporam się z tym problemem i wrócę do pracy" - informował.
Nagłe problemy z kręgosłupem sprawiły, że muzyk musiał przejść pilną operację. O jej efektach poinformowała żona muzyka, Tabitha Parsons.
"Dzień dobry wszystkim, z tej strony Tabitha. Piszę w imieniu całej rodziny. Chcielibyśmy wyrazić szczerą wdzięczność wszystkim za potok miłości, wsparcia, dobrych życzeń, myśli i modlitw w intencji Alana i naszej rodziny, w obliczu jego operacji.
Operacja zakończyła się sukcesem, Alana obecnie odpoczywa. Musi przeznaczyć nieco czasu na rekonwalescencję, ale wkrótce wróci do swojego normalnego stanu. Mamy w harmonogramie kilka koncertów jesienią, które będą kontynuowane zgodnie z planem" - czytamy w komunikacie.
Alan Parsons rozpoczął swoją karierę jako asystent inżyniera dźwięku w znanym Studio Abbey Road przy pracy nad płytami "Abbey Road" i "Let It Be" The Beatles. Asystował także w nagraniach "Atom Heart Mother" Pink Floyd.
Już jako inżynier dźwięku pracował z m.in. Paulem McCartneyem, grupą The Hollies i ponownie z Pink Floyd przy pomnikowym "The Dark Side Of The Moon" Floydów.
Kolejnym etapem była praca w roli producenta muzycznego i powołanie do życia studyjnego Alan Parson Project, w którym towarzyszył mu Eric Woolfson (zmarły w grudniu 2009 roku). Wraz z rozpoczęciem występów na żywo (w 1990 r.) producent zainicjował The Alan Parsons Live Project.
Zespół wydał dwanaście albumów studyjnych. Muzyka na nich zawarta jest określana jako rock progresywny, art rock lub soft rock. W większości były to albumy tematyczne, inspirowane np. literaturą lub sylwetkami pisarzy: Edgar Alan Poe - płyta "Tales of Mystery and Imagination" z 1976 r., Isaac Asimov - płyta "I Robot" z 1977 r. Popularność projektu rosła z roku na rok, przyczyniła się do tego m.in. płyta "Eye in the Sky" wydana w 1982 r.
Jednak największy sukces komercyjny przyniósł album "Ammonia Avenue" z 1984 r. To na nim zamieszczono piosenkę "Don't Answer Me", do której zrealizowano charakterystyczny, niezapomniany wideoklip.
