Destiny's Child

Destiny's Child to grupa wokalna z Houston, z Teksasu. Nazwa zespołu swoje źródło ma w biblijnej Księdze Izaaka, a dokładnie pochodzi od tytułu jednego z rozdziałów. Początkowo kwartet tworzyły Beyonce Knowles, LeToya Luckett, LaTavia Roberson i Kelendria Rowland. Dziewczyny debiutowały w 1998 roku albumem zatytułowanym po prostu "Destiny's Child". Przy produkcji płyty wokalistkom pomagały takie sławy jak Timbaland, R. Kelly, Wyclef Jean i Missy "Misdemeanor" Elliott.

Debiutancki singel "No, No, No" (zremiksowany przez Wyclefa Jeana) otworzył drogę do kariery, piosenka znalazła się w pierwszych dziesiątkach zestawień po obu stronach Oceanu. Trwająca ponad rok trasa koncertowa ugruntowała tylko ich pozycję na światowym rynku muzycznym.

Jednak prawdziwy rozgłos przyniósł Destiny's Child album "The Writing Is On The Wall", z 1999 roku, który znalazł ponad 10 milionów nabywców na całym świecie. Wtedy też do grupy dołączyły Farrah Franklin i Michelle Williams, które zastąpiły LaTavię i LaToyę. Sukces spowodował jednak, iż doszło do kolejnych zmian personalnych, w wyniku których latem 2000 roku z zespołu odeszła Farrah Franklin.

Kolejną płytę, zatytułowaną "Survivor" (2001) dziewczyny nagrywały już jako trio w składzie: Beyonce Knowles, Kelly Rowland i Michelle Williams. Album osiągnął wynik 8 milionów sprzedanych egzemplarzy.

Wokalistki zdobyły dwie nagrody Grammy i trzy nagrody American Music Awards. Ich piosenki pojawiały się na ścieżkach dźwiękowych filmów: "Men In Black" (piosenka "Killing Time"), "Life" ("Stimulate Me"), "Rome Must Die" (utwór "Perfect Man") oraz w nowej wersji "Aniołków Charlie'go" ("Independent Woman").

Na kolejnej płycie "This Is The Remix" (2002), zgodnie z tytułem, znalazły się remiksy 12 utworów, które trafiły na pierwsze miejsca list przebojów. Wśród nich są między innymi "No, No, No (Part II)", "Emotion", "Say My Name", "Independent Women Part II" i "Survivor". Wśród znakomitych gości, którzy wzięli udział w nagraniach, warto wymienić Missy Elliott, Lil Bow Wow, Timbalanda, Jermaine'a Dupri, Da Brat i Wyclefa Jeana, zaś za remiksy odpowiedzialni byli między innymi Timbaland, Neptunes, Maurice Joshua i Rockwilder. Jako bonus umieszczono utwór "Heard A Word", pochodzący z solowego albumu Michelle Williams.

Przerwa w działalności zespołu trwała aż do listopada 2004 r., kiedy ukazał się album "Destiny Fulfilled". Niektórzy komentatorzy obstawiali, że dziewczyny nie wrócą już do wspólnych nagrań. Ostatecznie wokalistki spotkały się w studiu, a przy produkcji pomagał im Matthew Knowles, tata Beyonce. Płytę promował przebojowy singel "Lose My Breath".

Ledwie kilka miesięcy po premierze "Destiny Fulfilled" Beyonce zasugerowała, że była to ostatnia płyta tria. Ta informacja została oficjalnie potwierdzona w czerwcu 2005 r. 10 września w kanadyjskim Vancouver odbył się ostatni koncert w ramach trasy promującej "Destiny Fulfilled". Później jeszcze kilkakrotnie wokalistki występowały razem na pojedynczych koncertach.

Na pożegnanie w październiku 2005 roku ukazała się składanka "#1's", zawierająca najsłynniejsze piosenki wokalistek, które trafiły na pierwsze miejsca list przebojów. Poza trzynastoma Numerami Jeden, na płycie znazły się także trzy premierowe utwory: "Feel The Same Way I Do", pochodzący ze ścieżki dźwiękowej do filmu "Różowa Pantera" (zagrała w nim Beyonce) "Check On It" oraz singel "Stand Up For Love (2005 World Children's Day Anthem)", będący oficjalnym hymnem Światowego Dnia Dziecka w McDonald's.

(Źródło: RMF FM, uzupełnienia własne)