Option Paralysis - Dillinger Escape Plan

"Option Paralysis", czwarty duży album w karierze amerykańskiej grupy The Dillinger Escape Plan, musi działać paraliżująco nie tylko na słuchaczy, ale i na wszystkich konkurentów formacji z New Jersey, bijących się o prymat w dziedzinie "postępowej muzyki ekstremalnej". Choć włącznie tej płyty u cioci na imieninach skończyłoby się zapewne rodzinną tragedią, Dillinger nie przestaje intrygować rockową elegancją, stanowiącą kontrast do dźwiękowych napadów szału, mathcore'owych interwałów i dychotomicznej aberracji, których doświadczanie bliskie jest odruchom Pawłowa. Słuchać tu nie tylko echa twórczości Mike'a Pattona, ale i klasykę amerykańskiego grindu (Brutal Truth), a także jazzową grację, na co nie bez wpływu był gościnny udział 70-letniego, amerykańskiego pianisty jazzowego Mike'a Garsona, współpracującego wcześniej m.in. z Nine Inch Nails, Davidem Bowiem czy The Smashing Pumpkins. Sesja następcy płyty "Ire Works" (2007) odbyła się w kalifornijskim Orange County, ponownie pod okiem producenta Steve'a Evettsa (m.in. The Used, Glassjaw, Every Time I Die). Z uwagi na nieokiełznany charakter muzyki The Dillinger Escape Plan, kariera na miarę Mastodon, na którym grubą kasę starają się robić giganci fonografii, raczej im nie grozi. Porażenie dźwiękiem jest za to znacznie bardziej bolesne.