Reklama

Atrakcje Brutal Assault

W sobotnią noc, 16 sierpnia, przeszła do historii XIII już edycja czeskiego festiwalu Brutal Assault.

Trzydniowy maraton wszelkich gatunków metalu zgromadził w miejscowości Jaromer kilkanaście tysięcy fanów. Festiwal, już po raz drugi, odbył się na terenie twierdzy Josefov, ale tak naprawdę znacznie wykraczał poza jej mury.

O coraz większej popularności tego wydarzenia - słusznie reklamowanego jako największy metalowy open-air w Czechach - świadczyły przede wszystkim tłumy fanów, ale też dobrze przygotowane, liczne punkty gastronomiczne w całym miasteczku i znacznie powiększone pole namiotowe, gdzie stacjonowała większość przybyłych - miejsca noclegowe o zwiększonym luksusie zajęte były na wiele miesięcy przed imprezą.

Reklama

Warto wspomnieć, że festiwal z roku na rok rozrasta się i proponuje nowe atrakcje dla przyjezdnych. W tym roku nowością było polowe kino, gdzie przez trzy dni wyświetlano klasykę horroru. Powiększono też widownię o "taras widokowy" na murach fortecy.

Już pierwszy dzień obfitował w występy gwiazd dużego formatu, choć i mniejsze nazwy pokazały przyzwoity poziom. W czwartek, 14 sierpnia, na scenach Brutal Assault stanęli m.in. Sadist, legendarni grindowcy z General Surgery (obowiązkowo w zakrwawionych kitlach) oraz symfoniczni darkmetalowcy z Hollenthon - zdecydowanie jeden z lepszych punktów pierwszego dnia.

Po Austriakach przyszedł czas na dużo większe gwiazdy - odpowiednio Samael, Septicflesh i Exodus, przy czym chyba koncert tych ostatnich najbardziej zapada w pamięć, a szczególnie doskonały kontakt frontmana, Roba Dukesa z publiką. Pierwszego dnia można było obejrzeć też popularnych Finów z Finntroll, jednak dobiegający do uszu dźwięk pozostawał wiele do życzenia. Trzeba jednak zaznaczyć, że niedyspozycja czeskich dźwiękowców w skali całego festiwalu była zjawiskiem marginalnym.

Dziesięć minut przed północą na scenie pojawili się Norwedzy z Mayhem. Mając w pamięci ich koncert na tym festiwalu sprzed dwóch lat lub śledząc jeszcze bardziej kontrowersyjne sceniczne wybryki Attili Csihara, można było spodziewać się wszystkiego. Wymachujący stryczkiem i wyjątkowo ohydnie ucharakteryzowany węgierski frontman zdołał jednak z nawiązką zrehabilitować się, a trafnie dobrany zestaw utworów z minuty na minutę potęgował prawdziwie piekielne emocje, zaś księżyc nad głowami jakby rzeczywiście zamarzał.

Ten kto zdołał w piątek, 15 sierpnia, dość wcześnie zjawić się pod sceną, mógł być świadkiem świetnego koncertu młodych chłopaków z Warbringer, którzy już zdołali zdobyć spore rzesze fanów. Śpiewający i szalejący tłum pod sceną to spektakularny sukces Amerykanów ukuty klasycznym thrashowym łojeniem. Jeszcze przed porą obiadu można było zobaczyć hardcore'owy, rosyjski Grenouer, czeskich thrashowców z Debustrol, techników z Cephalic Carnage czy cybergrindowy The Berzerker, którzy godnie wypełnili lukę po zapowiadanym wcześniej Anaal Nathrakh.

Drugi wieczór Brutal Assault był prawdziwą próbą dla organizmu z powodu chyba największego nagromadzenia gwiazd. O godzinie 18. na scenę wkroczył irlandzki Primordial wraz ze swoim charyzmatycznym wokalistą, który niemal od razu poderwał do szaleństwa sporą liczbę słuchaczy. Zaraz po nich na drugiej scenie rozpoczęli koncert mistrzowie death metalu - szwedzki Entombed. Mimo niezwykle intensywnych dwudziestu lat na scenie widać, że Szwedzi się nie nudzą. L.G. Petrov, jak i reszta zespołu, tryskali wręcz radością z grania, a publika była w istnym amoku.

Następnie kolejny zespół światowego formatu, a zarazem pierwszy z dwóch reprezentantów naszego kraju - pomorski Behemoth. Swoim koncertem, pomimo kilku drobnych niedociągnięć, udowodnili, że należą do światowej pierwszej ligi, a publika zamieniła się w jedną falującą masę. Nergal pozwolił sobie też na kilka słów po polsku, co zaowocowało jeszcze większym aplauzem - oczywiście w wykonaniu Polaków. Trzeba też wspomnieć, że z Polakami na scenie pojawił się gościnnie Big Boss - frontman czeskiej grupy Root.

Koncert brytyjskiej Anathemy mógł się podobać fanom lżejszych brzmień, lecz muzycy sprawiali wrażenie nieco niemrawych, a publika gromadziła się pod drugą sceną, na której wystąpić mieli ich krajanie z Cradle Of Filth. Dani Filth, wokalista wzrostu odwrotnie proporcjonalnego do skali głosu, wzbudził przede wszystkim krzyki i westchnienia młodszych przedstawicielek publiczności, choć trzeba przyznać, że ten występ obserwowali zarówno fani zespołu, jak i jego oponenci. Obiektywnie jednak trzeba stwierdzić, że Cradle Of Filth konsekwentnie umacnia wizerunek zespołu niekoniecznie ekstremalnego i liczy na publikę kochającą show, a niekoniecznie muzykę.

Dużo bardziej ambitnym i dojrzałym koncertem okazał się posępny i monumentalny występ Neurosis. Transowa, niemal industrialna muzyka w kombinacji z szokującymi projekcjami zdjęć i filmów stanowiła świetną całość, więc nic dziwnego, że tysiące ludzi obserwowało ich występ z dużym napięciem.

Gdy wybiła północ na scenie pojawił się norweski 1349, który próbował wytworzyć mroczną atmosferę, choć od rodaków z Mayhem muszą wziąć jeszcze wiele lekcji. Mimo tego, zespół pod wodzą Ravna zagrał poprawny i ekstremalny blackmetalowy koncert.

Z zespołów grających w sobotę, 16 sierpnia, w porze popołudniowej wyróżnić trzeba przynajmniej pięć. Fanom na przykład Samael mógł bardzo spodobać się rosyjski Illidiance, a z kolei preferujący folkowe brzmienia byli bardzo zadowoleni z występu, również rosyjskiej, Arkony. Blondwłosa Masha Scream od razu poderwała tłum, a swoją sceniczną ekspresją budziła podziw nie tylko męskiej części publiczności. Część partii na tradycyjnych słowiańskich instrumentach została odegrana właśnie przez nią, co tym bardziej powinno się podobać.

Gdy Arkona kończyła swój koncert, pod drugą sceną zbierali się już fani brutalnego death metalu spod znaku Nile, by posłuchać zdecydowanie bardzo szybkiego i ciężkiego Hour Of Penance, a kilkadziesiąt minut później kolejnego przedstawiciela Polski - warszawskiej grupy Hate. Jak można było zauważyć, dowodzona przez Adama The First Sinnera załoga, swoją najnowszą płytą "Morphosis" (i pewnie nie tylko) zdobywa duże rzesze fanów nie tylko w ojczystym kraju.

Kwadrans przed 17.00 zainstalowała się na scenie brytyjsko-norweska grupa Code, która mimo częstych zmian składu, ma się bardzo dobrze, a ich sceniczny wizerunek i hipnotyczny black metal w średnich tempach sprawił, że niebo nad Josefovem nieco pociemniało.

W sobotę pierwszym zespołem naprawdę dużego formatu był kanadyjski Kataklysm. Skupili się na najnowszej płycie "Prevail", ale nie zapomnieli o starszych utworach. W ekstremalnym, technicznym i szybkim graniu są ścisłą czołówką.

Najdziwniejszym wydarzeniem festiwalu Brutal Assault był bez dwóch zdań spektakl przygotowany przez Francuzów z Sebkha Chott. Poczynając od muzyki a kończąc na strojach i choreografii, można powiedzieć, że ich dźwięki mocno wykraczały poza ramy przyjęte przez ortodoksyjnych metalowców. Z drugiej strony jednak ich koncert wzbudził duże zainteresowanie, a także poprawił humor widzom.

Gdy na scenę wkroczył głośno wywoływany zespół Sodom zaczął się wielki finisz festiwalu. Niemcy postawili na sprawdzony materiał. Refreny śpiewano po ostatnie rzędy i w opinii wielu na pewno pozostaną jednym z najlepszych zespołów tej edycji brutalnego maratonu. Zbyt wielu dobrych słów z kolei nie można powiedzieć o koncercie Arch Enemy, głównie ze względu na mało czytelne brzmienie, niedopuszczalne przy takiej muzyce.

Agnostic Front, legenda NY hardcore, zawładnęła sceną, dosłownie. Fani chcący uwiecznić muzyków na zdjęciu musieli się nieźle napocić, ponieważ był to chyba najbardziej dynamiczny scenicznie rozdział imprezy. Kolejna godzina należała do Paradise Lost, więc zrobiło się nieco spokojniej, ale była to jakby cisza przed burzą. Z zapartym tchem oczekiwano występu "Padliny".

Carcass, reaktywowana legenda grindcore i death metalu przykuła uwagę aż do północy prezentując się w niesamowitej formie i ta atmosfera udzieliła się zebranym. Świetny kontakt z publiką, wymarzone wręcz utwory, niesamowity feeling - Carcass pozostanie długo w pamięci.

Warto też nadmienić, że na scenie pojawił się Ken Owen - oryginalny perkusista zespołu, który kilka lat temu doznał wylewu krwi do mózgu. Zespołowi, jak i jemu publika zgotowała wspaniałą owację.

Pięć minut przed północą rozbrzmiała muzyka Amerykanów z Six Feet Under. Jeden z najsławniejszych wokalistów death metalu wraz z nie mniej znanymi kolegami to od wielu lat mocna nazwa i prawie zawsze świetny koncert. Tak było i tym razem, a fani, szczególnie wczesnej twórczości grupy, mogli w zadowoleniu udać się na spoczynek. Kto jednak został na terenie, mógł na sam koniec posłuchać niezwykle ciężkiego, doomowego Esoteric, a potem już naprawdę Brutal Assault 2008 dobiegło końca.

Według niepotwierdzonych informacji, na terenie festiwalu pojawiło się ok. 15 tys. osób, co daje wynik dwa razy większy niż dwa lata temu i o połowę więcej niż w roku ubiegłym. O popularności Brutal Assault, także wśród Polaków, decyduje zapewne dogodne i ciekawe miejsce festiwalu, dobra organizacja (dwie sceny - niemal brak przerw między koncertami) i coraz lepszy zestaw kapel. Brutal Assault nie jest może jeszcze czeskim Wacken, ale wrażenia pozostawia na pewno nie gorsze.

Maciej Mińczykowski, Jaromer, Czechy

INTERIA.PL
Dowiedz się więcej na temat: atrakcje | koncert
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy