Wilki

Wilki fot. Sony Music Polska
data powstania
1990
pochodzenie
Polska
4,6
Oceń
Głosy
682

Biografia

Zespół, w którym eksplodował talent Roberta Gawlińskiego. Stał się wielką gwiazdą w 1992 roku, kiedy wydał album "Wilki", przewyższający nie tylko pozostałe własne płyty, ale i dokonania innych polskich artystów z tej dekady.

Gawliński (voc, acg; ur. 31 VIII 1963) bardzo długo usiłował zaistnieć na muzycznym rynku, tylko z częściowym powodzeniem w zespole Madame (1984-86), bez żadnego powodzenia w zespole Opera (1987-88). Nie zniechęcony brakiem sukcesów, w roku 1990 - po okresie krótkiej i nie zaznaczonej żadnymi nagraniami współpracy ze Zbigniewem Hołdysem (eks-Perfect), w trakcie której przygotował jednak zrąb swego nowego programu - powołał do życia właśnie zespół Wilki.

Pierwszy skład utworzyli: Robert Ochnio (g; Tubylcy Betonu i eks-Reds), Piotr Szkudelski (dr; Perfect) i Wojciech "Jajco" Bruślik (bg; Jajco i Giganci). W roku następnym Gawliński skompletował inny skład, z muzykiem greckiego pochodzenia Mikisem Cupasem (g), Adamem Żwirskim (bg), Dariuszem Nowakiem (dr) i Michałem Rollingerem (kbds; kiedyś gitarzystą w pierwszym zespole lidera, Gniewie). Jednak pech artysty nie opuszczał - oto niemal w przededniu wejścia grupy do studia, zmarł na serce Żwirski, co nie tylko zakłóciło pracę nad płytą, ale też zdestabilizowało skład, odszedł bowiem przybity tragedią Nowak.

Zdeterminowany Gawliński zaangażował grającą gościnnie sekcję rytmiczną, złożoną z rutyniarzy Krzysztofa Ścierańskiego (bg) i Marka Surzyna (dr), i przy pomocy również innych gości m.in. Konstantego Joriadisa (kbds) i Macieja Gładysza (g; obaj później w Human) nagrał z Cupasem i Rollingerem album "Wilki" (92). Płyta ta była już nie tylko potwierdzeniem, lecz właśnie wręcz eksplozją wokalnego i kompozytorskiego talentu lidera zespołu.

"Wilki" przyniosły bogatą melodycznie i aranżacyjnie, wysmakowaną i urozmaiconą muzykę - to mającą kształt balladowy (dedykowane Żwirskiemu "Son Of The Blue Sky", "Beniamin", "Eli lama sabachtani"), to pełną typowo rockowej ekspresji ("Amiranda", "Glorya"), to wreszcie zabarwioną orientem ("Nic zamieszkują demony", "Eroll"). Co bardzo ważne, owa muzyka, może z wyjątkiem inspirowanego U2 "Eli lama sabachtani", cechowała się oryginalnością, nie wywołując prostych skojarzeń ze stylistyką żadnej gwiazdy z Zachodu.

"Wilki" były też olbrzymim sukcesem komercyjnym - samych kompaktów sprzedano przeszło dwadzieścia tysięcy egzemplarzy, przynosząc wielkie przeboje "Son Of The Blue Sky" (największy), "Eroll" (pierwszy), "Eli lama sabachtani", "Aborygen", choć takim przebojem mógł zostać niemal każdy pozostały z zamieszczonych tu utworów, ze szczególnym wskazaniem na "Rachelę".

Chociaż "Wilki", bardzo wiele zawdzięczające udziałowi gości (w pierwszym rzędzie Surzynowi), kreowały Wilki na zespół przede wszystkim studyjny, grupa - działająca już w składzie Gawliński, Cupas, Marek "Bruno" Chrzanowski (bg; eks-Kolaboranci), Marcin Szyszko (dr), podjęła aktywną działalność koncertową, w roku 1992 występując m.in. w Jarocinie, na Niech Świat Się Do Nich Uśmiechnie na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie i na festiwalu w Sopocie (gdzie dostała Bursztynowego Słowika jako największa nadzieja), a na początku 1993 w Gdańsku i Warszawie w ramach Brum Top.

We wspomnianym składzie - uzupełnionym ponownie Joriadisem, a także m.in. Robertem Majewskim (tp) - zespół nagrał album "Przedmieścia" (93). Choć na płycie znalazły się ballady "Cień w Dolinie Mgieł" i "Indian Summer" (nie najciekawsza przeróbka utworu z repertuaru The Doors) oraz latynoskie "N'Avoie", "Przedmieścia" ciążyły w stronę ostrego rocka ("Letnia piosenka dla Ciebie", "Nasze przedmieścia", "Crazy Summer", "Hiszpan"), co odebrało Wilkom oryginalność, mimo że "Nie zabiję nocy" nie ustępowało klasą najlepszym fragmentom pierwszego albumu.

"Przedmieścia" spowodowały utratę wyjątkowej pozycji zespołu, jednak utrzymał się on w czołówce (przeboje "N'Avoie", "Cień w Dolinie Mgieł", "Nie zabiję nocy") i mógł odbyć tournee obejmujące aż dwadzieścia sześć miast. W roku 1994 kwartet wziął też udział w Rock Opolu.

Mimo że Wilki zbierały za swe koncerty nie najlepsze recenzje, następną płytę zdecydowały się nagrać na żywo, w składzie poszerzonym o Andrzeja Smolika (kbds, hca, acc), a także gościnnie grającego Aleksandra Koreckiego (sax) i wokalistkę Balkan Electrique Fiolkę Najdenowicz. Płyta "Acousticus Rockus" (94) zawierała - zgodnie z tytułem - podane w wersjach akustycznych utwory ze starego i nowego (np. "Śpij mój śnie", "A moje bóstwa płaczą") repertuaru, uzupełnione "Snem o Warszawie" Czesława Niemena.

Na wiosnę 1995 r. Wilki promowały "Acousticus Rockus" trasą koncertową, a potem zawiesiły działalność nie tylko ze względu na solowe plany nagraniowe Gawlińskiego (album "Solo"), lecz przede wszystkim z powodu rozluźnienia więzów między muzykami. W nagraniu "Solo" spośród członków Wilków wziął udział tylko Smolik.

Cupas i Chrzanowski po rozpadzie Wilków razem z perkusistą Closterkellera Posejdonem i wokalistką Daną założyli zespół Hopsa. Ich debiutancka płyta "Hopsa" z 1996 roku nie odniosła sukcesu. Chrzanowski (wraz z Posejdonem) występowali później w projekcie Albert Rosenfield (m.in. Titus z Acid Drinkers) i Porter Band.

Na początku 2001 roku Wilki wznowiły działalność w składzie Gawliński, Cupas, Chrzanowski, Szyszko i Smolik. W kwietniu grupa zagrała wspólną trasę z niemiecko-irlandzkim zespołem Reammon, a w październiku rozpoczęła prace nad pierwszym albumem po sześciu latach.

W kwietniu Chrzanowskiego zastąpił znany z solowej grupy Gawlińskiego basista Marcin Ciempiel. Już z nim w składzie Wilki wydał pierwszy singel z nowej płyty. "Baśka", bo taki tytuł nosi ta piosenka, popularnością przebiła nawet nagrania z debiutanckiego albumu. W 2002 roku "Baśka" zdobyła pierwszą nagrodę na festiwalu w Opolu. To zresztą nie koniec nagród, którymi została wręcz obsypana.

Ale po kolei - 31 sierpnia, w dniu urodzin Gawlińskiego, odbyła się premiera nowej płyty "4". Wcześniej nakręcono także wideoklip do drugiego singla z tej płyty - "Urke". Autorem zdjęć, tak jak i do "Baśki", była Joanna Rechnio. Tytuł piosenki - Urke - miał być nazwą zespołu, jaki Gawliński próbował założyć z Ciempielem przed reaktywacją Wilków. Dwa dni po premierze muzycy cieszyli się ze zdobycia przez "4" tytułu Złotej Płyty (za 35 tysięcy sprzedanych egzemplarzy, potem liczba przekroczyła 56 tys.).

W październiku Wilki otrzymały nominacje do corocznej nagrody MTV w kategorii - najlepszy zespół lokalny (ostatecznie zwyciężył Myslovitz).

Pod koniec 2002 roku firma Sony wypuściła na rynek płytę koncertową z zapisem koncertu Wilków z Krakowa - "Wilki Live". Jednak jak się okazało wydanie tego materiału nastąpiło bez wyraźnej zgody managementu oraz zespołu. Stało się to powodem konfliktu zespołu z wytwórnią MJM i Sony.

W listopadzie Wilki nagrały piosenkę "Here I Am" do konkursu Eurowizja 2003. Teledysk do niej nakręcił Bo Martin. Pod koniec stycznia 2003 roku odbył się krajowy finał eliminacji do Eurowizji. W głosowaniu SMS-owym Wilki zajęły drugie miejsce za grupą Ich Troje (z piosenką "Keine Grenzen"). Według wielu osób grupa Gawlińskiego została mocno skrzywdzona przez wadliwie działający system głosowania, bo niektórzy mówili, że Wilki otrzymały więcej głosów, które nie zostały policzone. Na Eurowizję pojechało Ich Troje.

Nakładem Pomaton EMI w sklepach pojawiła się reedycja płyty "4", poszerzonej "Here I Am", a także dodatkową płytę z czterema teledyskami ("Baśka", "Urke", "Ja Ogień Ty Woda" i "Here I Am") i wywiadem z zespołem. Premiera wydawnictwa nastąpiła 14 lutego.

W kwietniu Wilki otrzymały aż sześć Fryderyków (na siedem nominacji) - w kategoriach Kompozytor Roku, Autor Roku, Album Roku Pop, Grupa Roku, Wokalista Roku i Piosenka Roku. Miesiąc później w Opolu zdobyły Superjedynki za przebój roku 2002 ("Baśka") oraz w kategorii Zespół Roku. Album "4" zajął też 5. miejsce w klasyfikacji najlepiej sprzedających się płyt w Polsce w 2002 roku.

Pod koniec 2003 roku Gawliński został poproszony o zgodę na wykorzystanie podkładu muzycznego do "Baśki" jako hymn koszykarskiej drużyny Polonii Warszawa. Lider Wilków chętnie się zgodził, a nawet zaśpiewał go razem z kibicami, którzy napisali specjalny tekst.

W listopadzie 2004 roku ukazał się album "Watra", ktory promowany był singlem "Bohemę". Dwie kompozycje na płytę napisał Cupas, dwa teksty są autorstwa Szyszki (zaśpiewał w nagraniu "1974"), a jeden utwór ("Twister") w całości napisał Ciempiel, który go także zaśpiewał.

Gawliński jest znany ze swoich nietypowych pozamuzycznych pasji. Fascynuje się grami komputerowymi, ma także swoją kolekcję łuków i mieczy.

Kolejny album Wilków, zatytułowany "Obrazki", ukazał się w listopadzie 2006 roku. Płyta została nagrana z nową sekcją rytmiczną: formację opuścili Marcinowie Ciempiel i Szyszko, a na ich miejsce przyjęto Leszka Biolika i Huberta Gasiula.

Płyta, promowana singlem "Na zawsze i na wieczność", już w dniu premiery osiągnęła status Złotej.

(źródło: "Encyklopedia polskiego rocka", wydawnictwo In Rock).

Teksty piosenek (116)